حسن بهشتی‌پور کارشناس رسانه  با اشاره به دو برنامه نشاط‌آور تلویزیونی «خندوانه» و «دورهمی» به این نکته اشاره کرد که مگر تا چه میزان می‌توان این دو برنامه را به اشکال مختلف در مناسبت‌های شاد تعمیم داد. صداوسیما باید بیشتر به فکر شادی مردم باشد و برنامه‌ریزی کند. هر چند مشکلات جدی پیش از اینکه در درون صداوسیما باشد بیرون صداوسیماست و به سایر بخش‌ها منتقل می‌شود. از این رو همه مراکز فرهنگی در کشور باید به این مساله ورود کنند و این مساله را مساله خودشان بدانند و خطوط شادی و نشاط را برای مردم مشخص کنند.

این کارشناس رسانه در عین حال با بیان اینکه باید شادی مردم تعریف شود، مطرح کرد: دقیقا باید گفته شود که برای شادی مردم چه برنامه‌هایی باید انجام شود. نه فقط در صداوسیما بلکه خارج از آن و در مراکز فرهنگی همچون شورای عالی انقلاب فرهنگی، حوزه علمیه قم، و ... باید فکری برای شادی مردم در اعیاد کرد و اینکه چه برنامه‌هایی تولید و پخش شود که ضمن اینکه حفظ رعایت شئونات اسلامی برقرار باشد، مردم را هم شاد کند؛ بنابراین باید دید آیا صداوسیما به تنهایی می‌تواند این کار را انجام دهد یا باید تصمیم کلی در سطح کشور انجام شود. از طرفی متأسفانه در سطح کشور بیشتر به مناسبت‌های عزا پرداخته می‌شود تا شادی و جشن؛ چرا که دشواری ایجاد شادی بیشتر است.

او در همین زمینه توضیح داد: اگر بخواهیم برنامه طنزی را پخش کنیم باید مراقب باشیم که به اقشار مختلف جامعه برنخورد. اگر می‌خواهیم یک موسیقی پخش کنیم در قبال آن باید هزار نوع مراعات صورت بگیرد. اگر می‌خواهیم صدای خواننده‌ای را هم پخش کنیم باید ببینیم ممنوع‌الکار نباشد؛ بنابراین هزار نوع مسائل و مشکلات برای پرداختن به شادی وجود دارد.

این کارشناس در عین حال اظهار کرد:‌ متأسفانه تکراری بودن بسیاری از برنامه‌های تلویزیون در اعیاد، از سویی به نامشخص بودن خطوط شادی و از سویی دیگر به کمبود بودجه در تلویزیون برمی‌گردد. برنامه‌هایی که صرفا میزگردی در آن تشکیل شده باشد ساده‌ترین نوع برنامه‌سازی است که تلویزیون به آن‌ها روی می‌آورد.

بهشتی‌پور در پاسخ به این پرسش که چه پیشنهادی برای صداوسیما جهت عملکرد مثبت در مناسبت‌ها دارید؟ اظهار کرد: تلویزیون سال‌ها پیش در اعیاد اقدام به خرید و پخش فیلم‌ می‌کرد؛ فیلم‌هایی که در جشنواره‌های جهانی جوایزی را دریافت کرده بودند. اما برای انجام این اقدامات باید هزاران مراعات شکل بگیرد. به نوعی انتخاب فیلم‌ها دردسرآفرین است و بودجه می‌خواهد و در عین حال باید فیلم‌ها را دوبله کرد. حتی در داخل کشور خودمان هم تلویزیون نمی‌تواند هر فیلم سینمایی را عینا همان گونه که هست پخش کند و با مشکل مواجه است.

بهشتی‌پور در بخش پایانی گفت‌وگوی خود یکی از بدترین شیوه‌های تلویزیون در مناسبت‌ها را روش پخش سخنرانی‌ها عنوان کرد و گفت: سخنرانی بدترین شیوه در تلویزیون است که آن را شبیه به رادیو می‌کند و خیلی ناکارآمد است؛ چرا که این روش به درد رادیو می‌خورد ولی همچنان در صداوسیما پابرجاست.  او سپس تأکید کرد: صداوسیما روش‌های زیادی را در مناسبت‌های مذهبی امتحان می‌کند. اما اینکه اگر روشی که انجام می‌دهد نتیجه‌بخش نیست به ضعف عوامل تولید و محتوا برمی‌گردد.

بهار نیوز