کارگرانی که قبل بازنشستگی قبض روح می شوند

ساعت 9 شب روز یکشنبه 20 تیر ماه، «بهمن رجبی» کارگر باسابقه واحد تعمیرات پتروشیمی فجر بر اثر عارضه قلبی جایی در محل کارش به صورت طبیعی فوت کرد. اما آنچه باعث می‌شود تا آنها پس از گذشت هشت روز بر انتشار خبر مرگ این همکار سابق خود پافشاری کنند گرفتاری مشترکی است که همه آنها با آن رو به رو هستند و آن چیزی نیست مگر «مشکل بیمه ای بازنشستگان مشاغل سخت و زیان آور».

از قرار معلوم، آقای رجبی از جمله کارگرانی بود که در سال 91 توانست از فرصت پیش آمده برای تبدیل وضعیت استخدامی خود از حالت پیمانکاری به قرارداد مستقیم استفاده کند اما زمانی که خواست از فرصت قانونی دیگری برای بازنشستگی پیش از موعد استفاده کند با بدحسابی پیمانکاران سابق مواجه شد و ناکام ماند.

بر پایه این اطلاعات، وی از جمله کارگرانی بود که تا پیش از مرگش بیش از 20 سال در مشاغل سخت و زیان آور مشغول کار بوده و می‌بایست به پشتوانه همین سابقه مدت زیادی پیش از مرگش با استفاده از مقررات مربوط به مشغول سخت و زیان آور به صورت پیش از موعد بازنشسته شود. اما بدحسابی کارفرمایانی که آقای رجبی در گذشته در استخدام آنها بود در نهایت باعث شد تا وی هرگز نتواند شاهد صدور حکم بازنشستگی خود باشد.

مشکل: بدحسابی پیمانکاران
در توضیح این مشکل که منابع ایلنا از آن به عنوان پدیده‌ای رایج در میان کارگران شاغل در منطقه ویژه ماهشهر یاد می‌کنند همین بس که کارگرانی پتروشیمی این منطقه که کار آنها در طبقه بندی مشاغل سخت و زیان آور قرار گرفته و در شرف بازنشستگی هستند با دو مشکل عمده وصول حق بیمه توسط تأمین اجتماعی و پرداخت به موقع حق بیمه توسط کارفرمایان مواجه هستند.

مطابق ماده 14 قانون تأمین اجتماعی، کارفرما مکلف است پس از احراز شرایط بازنشستگی بیمه شده شاغل در کارگاه طبق این آئین نامه معادل 4 درصد میزان مستمری برقراری بیمه شده نسبت به سنوات اشتغال او در مشاغل سخت و زیان آور را که توسط سازمان تامین اجتماعی محاسبه و مطالبه می گردد به طور یکجا به سازمان یاد شده پرداخت کند اما کارفرما به وظیفه خود عمل نمی کند و تامین اجتماعی نیز با سردرگم کردن کارگران بازنشستگی آنان را منوط به پرداخت حق 4 درصد بیمه ای کارفرما می کنند.

همه کارگران مشمول به این وضع دچارند
ظاهرا شمار قابل توجهی از همکاران کارگر درگذشته شاغل در پتروشیمی فجر وضعیتی مشابه او را دارند تنها با این تفاوت که آنها برخلاف آقای رجبی زنده هستند و چشم انتظارند تا با برطرف شدن مشکل پیش آمده هرچه زودتر حکم بازنشستگی آنها از سوی سازمان تأمین اجتماعی صادر شود.

این کارگران می گویند، اگر چه برابر مقررات سازمان تأمین اجتماعی به بازماندگان همکار تازه درگذشته آنها مقرری بازماندگی تعلق می‌گیرد اما واقعیت این است که مرحوم رجبی به نوعی در انتظار بازشدن گره مشکل بازنشستگی خود دق مرگ شد و این اتفاقی است که آنها اصلاً نمی خواهند برسرشان بیاید و دست دارند قبل از قبض روح شدن دوران بازنشسته خود را تجربه کنند.