در ابتدای این گفت‌و‌گو، بهروز رضوی به درخواست مدیری در باره سابقه موسیقایی خود توضیح داد: «کلاس هفتم بودم که در تعطیلات نوروزی یکی از بستگان از سفر مشهد یک ساز دهنی آورد و من عاشق آن شدم و دیوانه موسیقی. یک مدت سنتور زدم و در کنار مرحوم برادرم بهزاد در محضر اسماعیل خان مهرتاش موسیقی ایرانی را تلمذ می‌کردیم.»

 

این گوینده پیشکسوت افزود: «در آن کلاس شاگردان نامداری از جلمه شجریان هم بودند و من بیشتر به عنوان مستمع آزاد حضور داشتم. در جواب برخی اعتراض‌ها که چرا من در آن کلاس‌ها آواز نمی‌خوانم، استاد مهرتاش می‌گفت قرار نیست هرکس اینجا می‌آید باید خواننده بشود، شنونده خوب هم باید تربیت کنیم.»

 

او با بیان اینکه ابتدا به عنوان نویسنده جذب رادیو و تلویزیون شده و همچنین در 15 تا 16 فیلم سینمایی بازی کرده است، در باره نخستین حضور خود به عنوان گوینده در تلویزیون گفت: «قبل از انقلاب، ایرج گرگین یک برنامه ادبی در تلویزیون داشت و اجرا می‌کرد که وقتی رفت مدیر شبکه دو شد، از من خواستند بروم به آن برنامه. روزی که رفتم، فکر کردم قرار است اول تست بزنیم. گریم کردند، نور را تنظیم کردند و بعد چندین صفحه را به من دادند که بدون تپق خواندم. آنها هم بدون قطع ضبط کردند. تازه پایان کار فهمیدم که برنامه ضبط شده است و تستی در کار نیست.»

 

رضوی ادامه داد: «مدتی از تلویزیون دور بودم که بعد از انقلاب هم حسین پاکدل سال 73 از من دوباره دعوت کرد و چند بهاریه خواندم و کار تصویر را ادامه دادم.»

 

در ادامه برنامه، مهران مدیری این گفته رضوی را نقل قول کرد که «اگر عاقل بودم پا به تلویزیون نمی‌گذاشتم» و از او خواست در این باره توضیح دهد. این گوینده در پاسخ گفت: «بله این را من در یک مصاحبه گفتم، چون هنوز رادیو را به تلویزیون ترجیح می‌دهم. رادیو رسانه‌ای گرم است و شنونده را با خود شریک می‌کند. مخاطب رادیو با تصویر‌سازی و تخیل خود در هر برنامه شریک می‌شود  و از چهره گوینده تا فضای محیط را خودش می‌سازد. رادیو رسانه‌ای نجیب و بی‌آزار است، چون شنونده می‌تواند کار خودش را بکند و به برنامه هم گوش بدهد.»

 

بهروز رضوی با اشاره به اینکه از سال 82 پیشنهاد همکاری از رسانه‌های فارسی زبان خارجی را داشته است، افزود: «من آن درخواست‌ها را چون نمی‌پسندیدم در خارج از کشور کار کنم، رد کردم. چند سال پیش هم دوباره با وعده و وعیدهای زیادی از من خواستند با آنان همکاری کنم که جوابم منفی بود.»

 

موضوع برنامه پنجشنبه شب «دورهمی» افسردگی بود که مهران مدیری در همین ارتباط رضوی را مورد پرسش قرار داد و در پاسخ شنید: «ما چون 9 خواهر و برادر بودیم شاید کم‌تر در معرض افسردگی قرار داشتیم. در خانواده‌های پر جمعیت، بچه‌ها روحیه مدارا، همکاری، دور هم بودن و ... را یاد می‌گیرند. تو چنین خانواده‌ای کم‌تر افسردگی پیش می‌آید. هرچند البته بعد از مرگ برادرم (بهزاد)، دیگر آن خنده‌هایی را که با او داشتم، دیگر تکرار نشد. شاید بعد از مرگ او دورانی را افسرده بوده‌ام که طبیعی است.»

 

در ادامه، مهران مدیری با بیان اینکه رضوی در مصاحبه‌ای، صدایش را به یک کویر ترک خورده تشبیه کرده است، از او توضیح خواست. این دوبلور با سابقه در جواب گفت: «اصلیت من از یزد است. اقلیم هر منطقه روی مردمش تاثیر می‌گذارد. اهالی کوهستان صدای نازک‌تری دارند و ساکنان دشت صدای بم و گسترده‌تری. برای همین در آن مصاحبه وقتی از من پرسیدند صدایم را به چه چیزی شبیه می‌دانم، پاسخم کویر ترک خورده بود.»

 

در پایان این قسمت از «دورهمی»، بهروز رضوی از برنامه‌های آینده‌اش برای ضبط و تولید آثار صوتی و خواندن داستان‌های مثنوی، شاهنامه و اشعار شاعرانی چون نظامی گنجوی، حافظ و سعدی خبر داد.

بهار نیوز