این 110 میلیارد مترمکعب تا سال 83 به طور متوسطِ بلند مدت؛ 130 میلیارد مترمکعب بود که با کاهش بارش ها در 5 سال اخیر به 120 میلیارد مترمکعب رسید و در دو سال اخیر این رقم در مرز 105 تا 110 میلیارد مترمکعبی قرار گرفته است.

از مجموع 110 میلیارد مترمکعب منابع آبی تجدید شونده، اگر 60 درصد یعنی 66 میلیارد مترمکعب در سال آب مصرف کنیم، به طور مناسب از منابع آب تجدیدشونده، سهم برای محیط زیست و آبخوانها گذاشته ایم، اما مصرف تا 70 درصد منابع آب تجدیدشونده نیز کم اشکال عنوان می شود؛ اما در این خصوص توصیه های جهانی برای دوری از تنش های آبی، مصرف 40 درصدی منابع آب تجدید شونده است.

دلیل مشخص شدن سقف 70 درصدی از منابع آب تجدیدشونده این است که حداقل 30 درصد منابع آب تجدیدشونده هر کشور سهم محیط زیست آن کشور است که اگر از آن برای مصرف برداشت کنیم، خسارت های بعضا ًغیرقابل جبرانی به محیط زیست و منابع آب شیرینمان زده ایم.

اگر طبق استانداردهای جهانی، میزان آب مجاز قابل استفاده را 70 درصد از منابع تجدیدشونده آب بدانیم، میزان آب قابل مصرف در ایران سالانه 77 میلیارد مترمکعب است در حالی که هم اکنون مصرف سالانه آب در ایران حدود 95 میلیارد مترمکعب است، به عبارتی ما 86 درصد از منابع آبی تجدید شونده کشور را مصرف می کنیم و نیمی از سهم محیط زیست را نیز به مصرف اختصاص داده ایم.

این موضوع دلیلی بر کاهش شدید سطح سفره های زیرزمینی آب و خشک شدن تالاب ها و رودخانه های کشور است. ایران اکنون دارنده بیشترین رکوردهای سالانه نشست زمین در جهان است.

بهار نیوز