تلاش برای برداشتن مُهروموم یک نامه

یک نامه از قم به خیابان پاستور تهران دستاویز دلواپسانی شده است که این روزها آسمان ریسمان را به هم می‌بافند تا دولت حسن روحانی را زیر سئوال ببرند. نامه ای که نویسندگان آن هدفی جز دلسوزی نداشتند، نشانه اش هم محرمانه نگه داشتن متن نامه از روز نگارش تا امروز است.

در چنین شرایطی آیت‌الله حسن ممدوحی درباره نامه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم به دکتر روحانی می گوید: داستان این نامه تمام شد و گذشت. نامه‌ای خصوصی و مربوط به 4 ماه پیش بود.

واکنش وی به اخبار و بزرگنمایی برخی رسانه‌ها درباره این نامه نیز جالب توجه است، او اصل چنین جریان‌سازی‌های خبری را زیر سئوال می برد و می پرسد: اصلا این کار چه فایده ای دارد؟ بعضی رسانه ها یک کارهایی می کنند که جای سئوال دارد. طرف می خواهد خبر جمع کند و جذابیت برای خودش به وجود آورد اما این کارها چه خاصیتی دارد؟ اگر راست می گویند دولت را به حوزه و حوزه را به دولت معرفی کنند تا کارهای موثر فرهنگی در کشور انجام شود.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با اشاره به تأکیدات مقام معظم رهبری در حوزه فرهنگی ادامه می دهد: وقتی رهبر معظم انقلاب این همه تأکید بر توجه به عرصه فرهنگی دارند باید کارهایی انجام شود تا به درد مردم بخورد ضمن آنکه از ظرفیت های حوزه علمیه نیز استفاده لازم و شایسته به عمل آید بنابراین پرداختن به نامه 4 ماه پیش کار بی‌خودی است نباید دنبال و آن را زنده کرد.

وی این را هم تاکید دارد که «تقویت جنبه‌های اسلامی و پیروی دولت از منویات و مطالبات ولی فقیه، فرآهم آوردن زمینه برای استفاده از نظرات علما و انعکاس بیشتر این نظرات به جامعه از انتظاراتی است که اعضای جامعه مدرسین توقع دارند که مدیران ارشد حوزه اجرایی برای جامه عمل پوشاندن به آنها گام های بلندتری بردارند.»

تندروها به دنبال مخدوش کردن رابطه دولت و روحانیت
به نظر می‌رسد هرچه به انتخابات ریاست جمهوری سال 96 نزدیک می‌شویم جریانات تندرو نواصولگرا با هدف قرار دادن روابط حسنه دولت یازدهم با مراجع عظام تلقید و علمای حوزه علمیه بر شدت سیاه‌نمایی‌های خود می‌افزایند تا با مهندسی و کانالیزه کردن اخبار این حوزه فضایی منفی را به تصویر بکشند.

یکی از تلاش‌های جریان تخریب آن است که با گمانه‌زنی‌های غیرواقعی، اعضای جامعه مدرسین را ناگزیر به انتشار نامه محرمانه خود به رئیس جمهور کنند که آیت الله مرتضی مقتدایی پاسخی شفاف و صریح به این تلاش‌ها داد و در پاسخ به این سوال که «چنانچه دولت اقدامی نکند، این نامه علنی خواهد شد؟» تأکید کرد: چنین چیزی مورد تایید جامعه مدرسین نیست و مطالب جامعه از کانال های رسمی اعلام خواهد شد.

نگاهی به ارتباط دولت گذشته با حوزه علمیه قم این سئوال را در ذهن متبادر می‌سازد که دلواپسان مهجور ماندن دیدگاه‌ علما در عرصه اجرایی چرا در دولت نهم و دهم تکاپویی از خود نشان نمی دادند. دورانی که به گفته آیت الله سیدمحمد غروی رئیس جمهور سابق خیلی ساده از کنار نکات مدنظر مراجع و بزرگان دینی عبور می شد. این عضو جامعه مدرسین در مقام مقایسه می گوید: دولت گذشته اصلا انگیزه جدی برای ارتباط با حوزه، علما و مراجع نداشت، حتی بعضی از دوستان رئیس جمهور سابق تفکراتی داشتند که باعث می شد در آن دولت توجهی به مرجعیت نباشد، حال آنکه ارتباط دولت آقای روحانی با مراجع عظام بهتر است. بالاخره وزرا، مشاوران و معاونان رئیس جمهور خدمت مراجع می رسند از کارهای خوبی که انجام دادند گزارش ‌دهند، سئوال هایی از آنها می شود و پاسخ می گویند. در مجموع رابطه مثبتی بین دولت یازدهم و مراجع برقرار است.

نکته دیگر آنکه سوءاستفاده ابزاری و جناحی برخی افراد و رسانه ها از نامه ناصحانه جامعه مدرسین به رئیس جمهور، مورد انتقاد اعضای این تشکل روحانی نیز قرار دارد، به طوریکه عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم می گوید: جامعه مدرسین در زمان های مختلف گاهی افرادی را برای صحبت با رئیس جمهور وقت می فرستاد یا نامه هایی می نوشت چون بنای جامعه مدرسین این نیست که خدای نکرده دولت مشروع نظام و مورد تأیید رهبری را تضعیف کند این بار هم همین کار انجام شد بنابراین نباید از هر موضوعی برای بازی های سیاسی و جناحی استفاده کرد.

نکته آخر آنکه فقط دیکته نانوشته غلط ندارد به عبارت بهتر وارد بودن انتقاد به کار متولیان حوزه اجرایی امری طبیعی به نظر می رسد اما مهم موثر واقع شدن آن است که در این رابطه نحوه بیان نقد به فرد مورد نظر بسیار اهمیت دارد. همین مسئله است که موجب شده با وجود همه فشارها و فضاسازی‌هایی که نواصولگراها با هدف اختلاف‌افکنی میان روحانیت و دولت استفاده می کنند، جامعه مدرسین بر محرمانه ماندن نامه خود اصرار کند.