تاریخ انتشار : ۱۳۹۵/۱۱/۰۹ ساعت ۱۱:۴۵
کد مطلب : ۱۲۴۴۴۲
رسول منتجب نیا در گفتگو با «بهار»:
چهره‌های شاخص اصولگرایان رقیب روحانی
روزنامه بهار
سه ماه و چند هفته دیگر انتخابات ریاست جمهوری برگزار می‌شود و به همین دلیل بحث و تبادل نظر در خصوص فضای احتمالی انتخابات و اینکه دولت چقدر برای تمدید دوره‌اش شانس دارد و آیا اصولگرایان می‌توانند اتحاد را هدفی محقق ببینند یا نه رواج دارد و حتی مورد توجه لایه‌های پایین جامعه هم قرار گرفته است. رسول منتجب نیا قائم مقام حزب اعتماد ملی در گفت‌وگویی با «بهار» با گفتن اینکه «همه اصولگراها که پشت سر روحانی قرار نخواهند گرفت. بخشی از اصولگرایان رایزنی و فعالیتشان را شروع کرده‌اند تا گزینه شاخصی را مهیای رقابت با رئیس جمهور فعلی کنند و خب! هیچ‌کس نمی‌تواند قدرت و وجهه جناح راست در انتخابات را به راحتی نادیده بگیرد. همچنین آنهایی هم که در ادبیات سیاسی به عنوان تندرو شناخته می‌شوند هم قطعا برنامه‌های زیاد و جدی‌ای دارند تا شانس خود را برای برنده شدن در انتخابات امتحان کنند و به هیچ وجه حاضر نخواهند بود تا در حاشیه بنشینند و تمدید دولت روحانی را تاب بیاورند. پس می‌توان اینطور نتیجه‌گیری کرد که در انتخابات آتی کاندیداهای شاخصی آماده رقابت با روحانی می‌شوند و دقیقا به همین دلیل باید در انتظار انتخاباتی باشیم که تنورش گرم خواهد بود.» به سؤال‌های طرح شده پاسخ می‌گوید:
***
سؤال این است که در انتخابات، فضایی رقابتی به وجود خواهد آمد یا شاهد انتخاباتی مثل انتخابات دولت هشتم خواهیم بود؟
بدون شک، در اردیبهشت ماه سال 96، دولت دوازدهم در انتخاباتی رقابتی رئیسش را خواهد شناخت. دکتر روحانی به احتمال قریب به یقین تنها کاندیدای اصلاح‌طلبان خواهد بود و حتی این احتمال هم وجود دارد که گروهی از بدنه اصولگرایی‌ترجیح‌شان حمایت از روحانی خواهد بود.
این حالتی که شما عنوان کردید، شائبه یکجانبه بودن انتخابات را در پی ندارد؟
خیر. زیرا همه اصولگراها که پشت سر روحانی قرار نخواهند گرفت. بخشی از اصولگرایان رایزنی و فعالیتشان را شروع کرده‌اند تا گزینه شاخصی را مهیای رقابت با رئیس جمهور فعلی کنند ! هیچ کس نمی‌تواند قدرت و وجهه جناح راست در انتخابات را به راحتی نادیده بگیرد. همچنین آنهایی هم که در ادبیات سیاسی به عنوان تندرو شناخته می‌شوند هم قطعا برنامه‌های زیاد و جدی‌ای دارند تا شانس خود را برای برنده شدن در انتخابات امتحان کنند و به هیچ وجه حاضر نخواهند بود تا در حاشیه بنشینند و تمدید دولت روحانی را تاب بیاورند. پس می‌توان اینطور نتیجه‌گیری کرد که در انتخابات آتی کاندیداهای شاخصی آماده رقابت با روحانی می‌شوند و دقیقا به همین دلیل باید در انتظار انتخاباتی باشیم که تنورش گرم خواهد بود. البته این توضیح لازم است که «انتخابت رقابتی» لازم است و در غیر این‌صورت نمی‌توانیم ادعای انتخاباتی دموکراتیک را داشته باشد.
البته رقبای روحانی با مشکلاتی چون فقدان ریش سفیدی، فقدان چهره رای‌آور و. . . مواجه اند.
درست است اما با همه این تفاصیل، هیچ کس و هیچ گروهی نمی‌تواند نقش جریان اصولگرایی در تحولات سیاسی را نادیده بگیرد. شما حتم داشته باشید که آنها در هر شرایطی، از پتاسیل لازم برای حضوری جدی در انتخابات برخودار خواهند بود، هر چند که در نهایت بعید است تا توان رقابت با روحانی را داشته باشند.
برخی‌ها هم هستند که به طور پراکنده از احتمال کاندیداتوری علی لاریجانی سخن می‌گویند. این در حالی است که روسای مجلس و دولت در این سه سال تعامل تنگاتنگی را با هم تجربه کرده اند.
من هم بعید می‌دانم که لاریجانی بنای رقابت با روحانی را داشته باشد. او چه در مجلس اصولگرای نهم و چه در مجلس معتدل دهم، همکاری خوبی با روحانی و دولت داشته و اصلا دلیلی ندارد که برای ورود به انتخابات انگیزه‌ای داشته باشد. نگاه، تعلقات و اهداف لاریجانی همان‌هایی هستند که مد نظر دولت روحانی قرار دارد و به همین دلیل احتمال کاندیداشدن لاریجانی احتمالی محال است. در واقع باید گفت، دولت فرضی لاریجانی دقیقا شبیه دولت روحانی است. باز هم تاکید می‌کنم که گزینه اصولگراها فقط احمدی نژاد و لاریجانی نیستند و چهره‌هایی در این جریان است که از قابلیت‌های بالایی برای حضور در انتخابات برخوردارند.
شرح این شرایط یعنی دشواریِ تمدیدِ موقعیت فعلی برای حسن روحانی؟
کارنامه دولت یازدهم چه در عرصه داخلی و چه در مواجهه با نظام بین‌الملل، کارنامه‌ای قابل دفاع است و به همین دلیل از همین حالا می‌توان گفت، روحانی برای بار دوم به عنوان رئیس جمهور منتخب ملت معرفی خواهد شد. برای اصلاح‌طلبان و اعتدالیون این مهم است که ایشان با رایی به مراتب بالاتر از رای 18 میلیونی 24 خرداد 92 به ریاست جمهوری برسد که برای رسیدن به این مهم، دولت در مدت زمان باقی مانده باید همه تلاشش را به‌کار بگیرد تا گلایه‌ها و شکوه‌ها را به حداقل برساند تا مردم با عشق و علاقه و همچنین شور و امید وارد صحنه انتخابات شوند و روحانی را یکبار دیگر به ریاست دولت برسانند.
گروهی سعی خواهند کرد تا با ایجاد تنش و حاشیه فضا را به سمتی ببرند که انتخابات در فضایی سرد برگزار شود. آنها چقدر می‌توانند در این هدف خود موفق باشند؟
همه آنهایی که حرفی برای گفتن ندارند و می‌دانند که در بین مردم جایگاه و پایگاهی ندارند، همه تلاش خود را به کار می‌گیرند تا بلکه بتوانند مردم را از حضور در پای صندوق‌های رای دلسرد کنند تا بلکه با رای حداقلی به توفیق انتخاباتی برسند. توصیه من به آنها این است که دست شان برای عموم رو شده است و برای اینکه بیشتر از این ضربه نخورند و در اذهان عمومی زیر سؤال نروند، باید تغییر رویه بدهند.
تحرکات این گروه چه تبعاتی برای کشور دارد؟
قطعا نمی‌توان نسبت به رفتارهای خرابکارانه بی‌تفاوت بود. به هر حال آنها جامعه را با تنش مواجه می‌کنند و باعث می‌شوند تا در برخی از مردم ناامیدی به‌وجود بیاید. به همین دلیل باید راهکار مناسبی را اتخاذ کرد تا بلکه بشود، کارهایشان را خنثی کرد تا منافع کشور و مردم بیش از این متضرر نشود.
سه ماه و چند هفته دیگر انتخابات ریاست جمهوری برگزار می‌شود و به همین دلیل بحث و تبادل نظر در خصوص فضای احتمالی انتخابات و اینکه دولت چقدر برای تمدید دوره‌اش شانس دارد و آیا اصولگرایان می‌توانند اتحاد را هدفی محقق ببینند یا نه رواج دارد و حتی مورد توجه لایه‌های پایین جامعه هم قرار گرفته است. رسول منتجب نیا قائم مقام حزب اعتماد ملی در گفت‌وگویی با «بهار» با گفتن اینکه «همه اصولگراها که پشت سر روحانی قرار نخواهند گرفت. بخشی از اصولگرایان رایزنی و فعالیتشان را شروع کرده‌اند تا گزینه شاخصی را مهیای رقابت با رئیس جمهور فعلی کنند و خب! هیچ‌کس نمی‌تواند قدرت و وجهه جناح راست در انتخابات را به راحتی نادیده بگیرد. همچنین آنهایی هم که در ادبیات سیاسی به عنوان تندرو شناخته می‌شوند هم قطعا برنامه‌های زیاد و جدی‌ای دارند تا شانس خود را برای برنده شدن در انتخابات امتحان کنند و به هیچ وجه حاضر نخواهند بود تا در حاشیه بنشینند و تمدید دولت روحانی را تاب بیاورند. پس می‌توان اینطور نتیجه‌گیری کرد که در انتخابات آتی کاندیداهای شاخصی آماده رقابت با روحانی می‌شوند و دقیقا به همین دلیل باید در انتظار انتخاباتی باشیم که تنورش گرم خواهد بود.» به سؤال‌های طرح شده پاسخ می‌گوید:
***
سؤال این است که در انتخابات، فضایی رقابتی به وجود خواهد آمد یا شاهد انتخاباتی مثل انتخابات دولت هشتم خواهیم بود؟
بدون شک، در اردیبهشت ماه سال 96، دولت دوازدهم در انتخاباتی رقابتی رئیسش را خواهد شناخت. دکتر روحانی به احتمال قریب به یقین تنها کاندیدای اصلاح‌طلبان خواهد بود و حتی این احتمال هم وجود دارد که گروهی از بدنه اصولگرایی‌ترجیح‌شان حمایت از روحانی خواهد بود.
این حالتی که شما عنوان کردید، شائبه یکجانبه بودن انتخابات را در پی ندارد؟
خیر. زیرا همه اصولگراها که پشت سر روحانی قرار نخواهند گرفت. بخشی از اصولگرایان رایزنی و فعالیتشان را شروع کرده‌اند تا گزینه شاخصی را مهیای رقابت با رئیس جمهور فعلی کنند ! هیچ کس نمی‌تواند قدرت و وجهه جناح راست در انتخابات را به راحتی نادیده بگیرد. همچنین آنهایی هم که در ادبیات سیاسی به عنوان تندرو شناخته می‌شوند هم قطعا برنامه‌های زیاد و جدی‌ای دارند تا شانس خود را برای برنده شدن در انتخابات امتحان کنند و به هیچ وجه حاضر نخواهند بود تا در حاشیه بنشینند و تمدید دولت روحانی را تاب بیاورند. پس می‌توان اینطور نتیجه‌گیری کرد که در انتخابات آتی کاندیداهای شاخصی آماده رقابت با روحانی می‌شوند و دقیقا به همین دلیل باید در انتظار انتخاباتی باشیم که تنورش گرم خواهد بود. البته این توضیح لازم است که «انتخابت رقابتی» لازم است و در غیر این‌صورت نمی‌توانیم ادعای انتخاباتی دموکراتیک را داشته باشد.
البته رقبای روحانی با مشکلاتی چون فقدان ریش سفیدی، فقدان چهره رای‌آور و. . . مواجه اند.
درست است اما با همه این تفاصیل، هیچ کس و هیچ گروهی نمی‌تواند نقش جریان اصولگرایی در تحولات سیاسی را نادیده بگیرد. شما حتم داشته باشید که آنها در هر شرایطی، از پتاسیل لازم برای حضوری جدی در انتخابات برخودار خواهند بود، هر چند که در نهایت بعید است تا توان رقابت با روحانی را داشته باشند.
برخی‌ها هم هستند که به طور پراکنده از احتمال کاندیداتوری علی لاریجانی سخن می‌گویند. این در حالی است که روسای مجلس و دولت در این سه سال تعامل تنگاتنگی را با هم تجربه کرده اند.
من هم بعید می‌دانم که لاریجانی بنای رقابت با روحانی را داشته باشد. او چه در مجلس اصولگرای نهم و چه در مجلس معتدل دهم، همکاری خوبی با روحانی و دولت داشته و اصلا دلیلی ندارد که برای ورود به انتخابات انگیزه‌ای داشته باشد. نگاه، تعلقات و اهداف لاریجانی همان‌هایی هستند که مد نظر دولت روحانی قرار دارد و به همین دلیل احتمال کاندیداشدن لاریجانی احتمالی محال است. در واقع باید گفت، دولت فرضی لاریجانی دقیقا شبیه دولت روحانی است. باز هم تاکید می‌کنم که گزینه اصولگراها فقط احمدی نژاد و لاریجانی نیستند و چهره‌هایی در این جریان است که از قابلیت‌های بالایی برای حضور در انتخابات برخوردارند.
شرح این شرایط یعنی دشواریِ تمدیدِ موقعیت فعلی برای حسن روحانی؟
کارنامه دولت یازدهم چه در عرصه داخلی و چه در مواجهه با نظام بین‌الملل، کارنامه‌ای قابل دفاع است و به همین دلیل از همین حالا می‌توان گفت، روحانی برای بار دوم به عنوان رئیس جمهور منتخب ملت معرفی خواهد شد. برای اصلاح‌طلبان و اعتدالیون این مهم است که ایشان با رایی به مراتب بالاتر از رای 18 میلیونی 24 خرداد 92 به ریاست جمهوری برسد که برای رسیدن به این مهم، دولت در مدت زمان باقی مانده باید همه تلاشش را به‌کار بگیرد تا گلایه‌ها و شکوه‌ها را به حداقل برساند تا مردم با عشق و علاقه و همچنین شور و امید وارد صحنه انتخابات شوند و روحانی را یکبار دیگر به ریاست دولت برسانند.
گروهی سعی خواهند کرد تا با ایجاد تنش و حاشیه فضا را به سمتی ببرند که انتخابات در فضایی سرد برگزار شود. آنها چقدر می‌توانند در این هدف خود موفق باشند؟
همه آنهایی که حرفی برای گفتن ندارند و می‌دانند که در بین مردم جایگاه و پایگاهی ندارند، همه تلاش خود را به کار می‌گیرند تا بلکه بتوانند مردم را از حضور در پای صندوق‌های رای دلسرد کنند تا بلکه با رای حداقلی به توفیق انتخاباتی برسند. توصیه من به آنها این است که دست شان برای عموم رو شده است و برای اینکه بیشتر از این ضربه نخورند و در اذهان عمومی زیر سؤال نروند، باید تغییر رویه بدهند.
تحرکات این گروه چه تبعاتی برای کشور دارد؟
قطعا نمی‌توان نسبت به رفتارهای خرابکارانه بی‌تفاوت بود. به هر حال آنها جامعه را با تنش مواجه می‌کنند و باعث می‌شوند تا در برخی از مردم ناامیدی به‌وجود بیاید. به همین دلیل باید راهکار مناسبی را اتخاذ کرد تا بلکه بشود، کارهایشان را خنثی کرد تا منافع کشور و مردم بیش از این متضرر نشود.
