تاریخ انتشار : ۱۳۹۵/۱۱/۱۸ ساعت ۱۲:۲۴
کد مطلب : ۱۲۵۰۳۷
ظاهری‌مذهب شده‌ایم
محمدعلی آهنگران
روزنامه بهار
یکی از اساتید بزرگوارمان نقل می‌کردند که روزی ابلهی بیمار شد و به پزشک مراجعه کرد. پزشک پس از معاینه برای او نسخه‌ای نوشت و به او گفت آنچه را که در نسخه نوشتم در یک لیوان آب بریز و حل کن و بنوش. چندی بعد بیمار ساده دل دوباره نزد طبیب آمد و از تداوم بیماری و عدم بهبودی شکوه و گلایه کرد. پزشک سؤال کرد آیا دارویی که برایت تجویز نمودم مصرف کردی؟ بیمار ابله پاسخ داد: آری همان شب دعایی را که در آن کاغذ نسخه نوشته بودید خرد کرده در آب ریختم و نوشیدم اما اثر نکرد. شاید در نگاه اول داستان مزبور طنز و لطیفه به نظر‌آید اما بسیاری از ما در مواجهه با قرآن کریم و دستورات شفا بخشی که خدای بزرگ در قرآن برای ما نازل کرده همانند آن بیمار ابله عمل می‌کنیم.
ما هر کدام نسخه‌هایی از قرآن داریم در جلسات تلاوت قرآن شرکت می‌کنیم. کلاس‌های حفظ و تلاوت قرآن دایر می‌کنیم و از بام تا شام از تمامی منابر و‌تریبون‌ها و بلندگوها و صدا و سیما قرآن می‌خوانیم و از قرآن می‌گوییم اما چرا روزگار معنوی و روحانی ما روزبه روز بدتر و بدتر می‌شود و شاخصه‌های اجتماعی یک جامعه خوب و یک حکمرانی خوب رو به نزول است؟
مگر قرآن برای شفای دردهای لاعلاج فردی و اجتماعی نازل نشده چرا ما که مدعی قرآن و دعا و حج و زیارتیم روز به روز نه که فقط درجا می‌زنیم که دائما در حال عقب گردیم. وزیر کشور چندی پیش گزارشی تکان‌دهنده از آسیب‌های اجتماعی ارائه داد آسیب‌هایی که در بلاد کفر و شرک و الحاد نیز نظیری از آنها را نمی‌یابیم. آسیب‌هایی که تنها و تنها نتیجه عمل عکس و مخالف دستورات و تعالیم قرآن است و رهبر انقلاب از آن به ولنگاری فرهنگی تعبیر نمودند.
ما تماما قشری‌مسلک و ظاهری‌مذهب شده‌ایم حتی به ظواهر قرآن نیز عمل نمی‌کنیم چرا؟ چون مراجعه ما به قرآن خالی از تدبر و اندیشه است. این نشان از آن دارد که کار تبلیغات دینی و اسلامی از پایه و اساس در این کشور ایراد دارد و فاقد نتیجه مطلوب است. من به عنوان یک طلبه توصیه می‌کنم همچنان که در ابتدای پیروزی انقلاب ما برای اصلاح ساختار دانشگاه‌های کشور چند سال آنها را با عنوان انقلاب فرهنگی اصلاح کردیم چند سالی هم در تبلیغ اسلام و مذهب را با روش فعلی همه تریبون‌ها و حوزه‌ها و روضه‌ها و منابر عمومی اصلاح کنیم و پس از فکر و اندیشه بسیار و برنامه ریزی درست آن هم توسط انسان‌های صالح و صلاحیتدار تبلیغ صحیح و منطبق با قرآن و فرهنگ اهل بیت علیهم‌السلام را انجام دهیم. تبلیغی که مردم و جوانان را به دین و اسلام قرآن شیفته و علاقه‌مند کند نه آنکه فوج فوج آنها را از دین خدا خارج و گریزان نماید. تبلیغی که نسخه شفا بخش قرآن را به درستی در میان مردم معرفی کند و دلها و جان‌ها و فکرها را از بند قفل‌هایی که بدان‌ها زده شده برهاند.
روزنامه بهار
یکی از اساتید بزرگوارمان نقل می‌کردند که روزی ابلهی بیمار شد و به پزشک مراجعه کرد. پزشک پس از معاینه برای او نسخه‌ای نوشت و به او گفت آنچه را که در نسخه نوشتم در یک لیوان آب بریز و حل کن و بنوش. چندی بعد بیمار ساده دل دوباره نزد طبیب آمد و از تداوم بیماری و عدم بهبودی شکوه و گلایه کرد. پزشک سؤال کرد آیا دارویی که برایت تجویز نمودم مصرف کردی؟ بیمار ابله پاسخ داد: آری همان شب دعایی را که در آن کاغذ نسخه نوشته بودید خرد کرده در آب ریختم و نوشیدم اما اثر نکرد. شاید در نگاه اول داستان مزبور طنز و لطیفه به نظر‌آید اما بسیاری از ما در مواجهه با قرآن کریم و دستورات شفا بخشی که خدای بزرگ در قرآن برای ما نازل کرده همانند آن بیمار ابله عمل می‌کنیم.
ما هر کدام نسخه‌هایی از قرآن داریم در جلسات تلاوت قرآن شرکت می‌کنیم. کلاس‌های حفظ و تلاوت قرآن دایر می‌کنیم و از بام تا شام از تمامی منابر و‌تریبون‌ها و بلندگوها و صدا و سیما قرآن می‌خوانیم و از قرآن می‌گوییم اما چرا روزگار معنوی و روحانی ما روزبه روز بدتر و بدتر می‌شود و شاخصه‌های اجتماعی یک جامعه خوب و یک حکمرانی خوب رو به نزول است؟
مگر قرآن برای شفای دردهای لاعلاج فردی و اجتماعی نازل نشده چرا ما که مدعی قرآن و دعا و حج و زیارتیم روز به روز نه که فقط درجا می‌زنیم که دائما در حال عقب گردیم. وزیر کشور چندی پیش گزارشی تکان‌دهنده از آسیب‌های اجتماعی ارائه داد آسیب‌هایی که در بلاد کفر و شرک و الحاد نیز نظیری از آنها را نمی‌یابیم. آسیب‌هایی که تنها و تنها نتیجه عمل عکس و مخالف دستورات و تعالیم قرآن است و رهبر انقلاب از آن به ولنگاری فرهنگی تعبیر نمودند.
ما تماما قشری‌مسلک و ظاهری‌مذهب شده‌ایم حتی به ظواهر قرآن نیز عمل نمی‌کنیم چرا؟ چون مراجعه ما به قرآن خالی از تدبر و اندیشه است. این نشان از آن دارد که کار تبلیغات دینی و اسلامی از پایه و اساس در این کشور ایراد دارد و فاقد نتیجه مطلوب است. من به عنوان یک طلبه توصیه می‌کنم همچنان که در ابتدای پیروزی انقلاب ما برای اصلاح ساختار دانشگاه‌های کشور چند سال آنها را با عنوان انقلاب فرهنگی اصلاح کردیم چند سالی هم در تبلیغ اسلام و مذهب را با روش فعلی همه تریبون‌ها و حوزه‌ها و روضه‌ها و منابر عمومی اصلاح کنیم و پس از فکر و اندیشه بسیار و برنامه ریزی درست آن هم توسط انسان‌های صالح و صلاحیتدار تبلیغ صحیح و منطبق با قرآن و فرهنگ اهل بیت علیهم‌السلام را انجام دهیم. تبلیغی که مردم و جوانان را به دین و اسلام قرآن شیفته و علاقه‌مند کند نه آنکه فوج فوج آنها را از دین خدا خارج و گریزان نماید. تبلیغی که نسخه شفا بخش قرآن را به درستی در میان مردم معرفی کند و دلها و جان‌ها و فکرها را از بند قفل‌هایی که بدان‌ها زده شده برهاند.
طاهر 
۲۰
۱۳۹۵/۱۱/۱۸ ۱۷:۵۷
با نويسنده كاملا موافقم ولي وقتي در دانشگاه ها هم براي إسلامي كردن ان بسته شد باز ظواهر مهم بود. در دانشگاه در كلاس درس مي دادم كه وسط كلاس يكي از دانشجويان از معاونت فرهنگي امد و از دانشجويان خواست تا در مسابقه قران و عترت شركت كنند. تعداد داوطلبين بسيار كم بود. ان فرد براي تشويق دانشجويان عنوان نمود كه اگر صرفا در اين مسابقه شركت نموده و هر جوابي ولو غلط بدهيد برايتان چنين امتيازاتي دارد و نياز به خواندن منابع نيست. پس از ان دانشجويان براي شركت اسم نوشتند تا بيلان كار معاونت فرهنگي افزايش يابد (348118)
