قرارداد موقت یعنی نابودی آینده شغلی

هادی ابوی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: امروز خیلی از تولیدکننده‌ها می‌توانند سرمایه‌هایشان را در بانک بگذارند و سودش را بگیرند و دغدغه تولید نداشته باشند ولی همت می‌کنند که در شرایط نبود نقدینگی و با وجود فشارهای داخلی و خارجی کارخانه‌ها را سرپا نگه داشته‌اند.وی افزود: تولیدکننده‌ای که با دلار ۷ تومان، کارخانه تاسیس کرده، به محض این‌که زمینش بر خیابان قرار می‌گیرد، بلافاصله به فروش کارخانه اقدام می‌کند، چون تولید با شرایط فعلی برایش نمی‌صرفد و از عهده مالیات و هزینه سنگین آب و برق بر نمی‌آید؛ در حالی که اگر دولت این تولید کننده که سرمایه‌اش را در جهت تولید مملکت خود به کار گرفته حمایت کند، هم تولید کننده آسوده خاطر می‌شود و هم تولید نمی‌خوابد.

این مقام مسئول کارگری با بیان اینکه در حال حاضر مشاغل غیرپایدار بیشتر از مشاغل پایدار است و اشتغال غیر رسمی و موقت زیاد شده است، گفت: اگر می‌گوییم ماده ۷ قانون کار را اصلاح کنند برای آن است که کارگران امنیت شغلی داشته باشند. وقتی شغل‌های دائم و پایدار معرفی نشوند به گسترش بیکاری منجر می‌شود. دبیرکل کانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ادامه داد: وقتی با کارگران قرارداد موقت می‌بندیم، انگیزه کار و آینده شغلی آنها را از بین می‌بریم و نداشتن امنیت شغلی کارگر خود باعث بیکاری می‌شود.

ابوی با تاکید بر لزوم توجه دولت به بخش تعاون گفت: جوانان باید بدانند که تعاونی بهترین ساختاری است که می‌توانند برای راه اندازی یک کسب و کار ارزان و سریع به آن تکیه کنند و دولت هم باید جوانان جویای کار را در قالب بنگاه‌های تعاونی که هم هزینه کمتری دارد و هم تعداد بیشتری از طریق آن جذب بازار کار می‌شوند، ساماندهی کند.به گفته وی، امروز بسیاری از جوانان فارغ التحصیل و نخبه دارای طرح‌ها و ایده‌های کارآفرینی هستند که اگر دولت به تاسیس تعاونی‌های دانش بنیان بپردازد و از حقوق مالکانه آنها حمایت کند بهتر و سریع‌تر می‌توانند ایده‌هایشان را به محصول تبدیل کنند.