تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۰۳/۲۸ ساعت ۱۵:۳۵
کد مطلب : ۱۳۲۰۵۷
منتجب‌نیا: مردم ایران قیم نمی‌خواهند
گروه سیاسی: رسول منتجب‌نیا -قائم مقام حزب اعتماد ملی در یادداشتی در روزنامه بهار نوشت: این اولین بار نیست که مقامات آمریکایی یا بعضی از کشورهای دیگر مساله تغییر رژیم ایران را مطرح می‌کنند، البته ابتدای پیروزی انقلاب و تاسیس نظام جمهوری اسلامی این مساله بیشتر مطرح می‌شد، بلکه رفته‌رفته نظام تثبیت شد و فهمیدند که نظام مبتنی بر آرای مردم است، عقلای کشورها دیگر این مساله را مطرح نکردند. گاهی افراد افراطی و تند از روی خصومت و دشمنی چنین مسائلی را مطرح کرده و می‌کنند. پاسخ این افراد این است که یک نظام مبتنی بر آرای مردم و خواست‌های مردم، نظامی که مردم‌سالار است و با خواست مردم به وجود آمده، نظام تثبیت‌شده است. حکومتی که اصلش را مردم انتخاب کردند و تمام ارکانش را مستقیم یا غیرمستقیم و طبق قانون اساسی مردم انتخاب می‌کنند، نظام متزلزلی نیست که کسی این خیال و توهم در ذهنش خطور کند که می‌تواند آن نظام را تغییر دهد و دگرگون کند.
در واقع یک نظام مردم‌سالار یعنی خواست‌ها و مطالبات یک ملت و کشور، بنابراین باید توجه داشت که با یک ملت نمی‌توان مقابله کرد، نمی‌توان به جای یک ملت تصمیم گرفت. کما اینکه ملت آمریکا و یا کشورهای دیگر اگر یک نظام را پذیرفتند و مسئولی را انتخاب کردند، کشورهای دیگر حق ندارند و نمی‌توانند نظام آن مردم را دگرگون کنند، به فرض اینکه نظام آنها کاملا مردم‌سالار باشد و بر اساس دموکراسی بنا شده باشد. بنابراین اولا امکان تغییر در یک نظام مردمی و مردم‌سالار وجود ندارد مگر اینکه خود مردم بخواهند که در ایران مردم طرفدار نظام هستند. ابتدای کار که نظام را بعد از پیروزی انقلاب تاسیس کردند بالغ بر 98 درصد مردم به این نظام رای دادند و پس از آن هم هر سال آنها به رای خود پافشاری کرده و نظام را تقویت می‌کنند. در واقع آنها با نظام تجدید پیمان می‌کنند در روز 22 بهمن و مناسبت‌های دیگر و حتی در دوره‌های انتخابات، نظیر انتخابات 29 اردیبهشت امسال.
انتخابات در حقیقت یک رفراندوم است و همه می‌دانند که مردم اگر یک نظام را قبول نداشته باشند نمی‌آیند پای صندوق‌های رای تا به رئیس‌جمهور این نظام، نماینده این نظام و ارکان دیگر رای دهند. بنابراین مردم همه ساله با این نظام چندین بار تجدید پیمان می‌کنند. اصل این نظام، یک نظام محکم مردمی است و ریشه در دل مردم و خواست و مطالبات آنها دارد. نکته دیگر این است که مقامات آمریکا این اختیار را از کجا گرفتند که به خود اجازه می‌دهند در امور کشورها دخالت کنند؟ مگر مردم ایران قیم می‌خواهند که وزیر امور خارجه آمریکا و یا رئیس‌جمهور آمریکا و یا کشورهای دیگر به خودشان اجازه دهند که در رابطه با مردم ایران و نظام آنها دخالت کنند. آیا چنین اجازه‌ای برای آنها وجود دارد؟ آیا ما هم چنین اجازه‌ای داریم؟ اگر این‌چنین است ما هم اعلام می‌کنیم که نظام آمریکا باید تغییر پیدا کند و تمام تلاشمان را می‌کنیم که نظام آمریکا ساقط شود و نظام دیگری روی کار بیاید.
آیا این درست است؟ اگر ما چنین کاری بکنیم این را دخالت در امور سایر کشورها نمی‌دانند؟ اگر یک نفر درباره آمریکا نظر بدهد به او می‌گویند دخالت نکنید و بعد به خودشان اجازه می‌دهند درباره یک نظام مردمی اسلامی که مردم با قطره‌های خودنشان این انقلاب را به پیروزی رساندند و این نظام را تاسیس کردند، دخالت کنند و اعلام تغییر نظام می‌کنند. این حرف‌ها بزرگتر از دهان آنهاست. این دخالت است، به تعبیر فرهنگ ادبیات ما، این کار فضولی در امور کشورهای دیگر است. عقلای آمریکا باید این افرادرا توبیخ و سرزنش کنند و به آنها بگویند چه کسی به شما این اختیار و حق را داده که بخواهید در امور کشورهای دیگر دخالت کنید.
هر کشوری ملتی دارد و حکومتش هم اگر مردمی باشد، این مردمش هستند که باید نظر دهند و باید تصمیم بگیرند. این حرف، بزرگتر از دهان آنهاست و این کار، فزون‌طلبی و فزون‌خواهی است که مقامات آمریکا انجام می‌دهند. باید به آنها گفت، شمایی که چند سال مسئولیت دارید و باید به مردم خود خدمت کنید، شمایی که در اداره کشور خود ماندید، شما که هر روز یک حرف می‌زنید و نظرات رئیس‌جمهورتان از ابتدایی که آمده نسنجیده و نابخردانه فراوان زده است، با اسرائیل پیوند خود را محکم کردید و در برابر کشورهای بزرگ اسلامی ایستادید و آن وقت به خود اجازه می‌دهید کشوری که مهد انقلاب است و تمام دنیا به آن چشم دوخته است، نظر بدهید؟
این حرف را دیگر نباید تکرار کنند، هیچ یک از مقامات آمریکایی و نه سایر کشورها، در غیر این صورت ما هم به خودمان اجازه می‌دهیم که رسما اعلام کنیم حکومت آمریکا، حکومتی غیرقانونی است و باید عوض شود و ما این حکومت را نمی‌پسندیم.درحالی که این ما نیستیم که باید آن را بپسندیم، آمریکا نیست که باید درباره کشور ما تصمیم بگیرد. ما نسبت به حکومت خود نظر می‌دهیم و آنها هم باید درباره حکومت خود نظر بدهند. انتقاد و حرفی اگر باشد قابل پذیرش است، اما حرف از تغییر رژیم و حکومت حرف‌های بسیار غلط و شیطنت‌آمیز است که مقامات افراطی و تندروی آمریکا که روی کار آمدند به زبان می‌آورند.
در واقع یک نظام مردم‌سالار یعنی خواست‌ها و مطالبات یک ملت و کشور، بنابراین باید توجه داشت که با یک ملت نمی‌توان مقابله کرد، نمی‌توان به جای یک ملت تصمیم گرفت. کما اینکه ملت آمریکا و یا کشورهای دیگر اگر یک نظام را پذیرفتند و مسئولی را انتخاب کردند، کشورهای دیگر حق ندارند و نمی‌توانند نظام آن مردم را دگرگون کنند، به فرض اینکه نظام آنها کاملا مردم‌سالار باشد و بر اساس دموکراسی بنا شده باشد. بنابراین اولا امکان تغییر در یک نظام مردمی و مردم‌سالار وجود ندارد مگر اینکه خود مردم بخواهند که در ایران مردم طرفدار نظام هستند. ابتدای کار که نظام را بعد از پیروزی انقلاب تاسیس کردند بالغ بر 98 درصد مردم به این نظام رای دادند و پس از آن هم هر سال آنها به رای خود پافشاری کرده و نظام را تقویت می‌کنند. در واقع آنها با نظام تجدید پیمان می‌کنند در روز 22 بهمن و مناسبت‌های دیگر و حتی در دوره‌های انتخابات، نظیر انتخابات 29 اردیبهشت امسال.
انتخابات در حقیقت یک رفراندوم است و همه می‌دانند که مردم اگر یک نظام را قبول نداشته باشند نمی‌آیند پای صندوق‌های رای تا به رئیس‌جمهور این نظام، نماینده این نظام و ارکان دیگر رای دهند. بنابراین مردم همه ساله با این نظام چندین بار تجدید پیمان می‌کنند. اصل این نظام، یک نظام محکم مردمی است و ریشه در دل مردم و خواست و مطالبات آنها دارد. نکته دیگر این است که مقامات آمریکا این اختیار را از کجا گرفتند که به خود اجازه می‌دهند در امور کشورها دخالت کنند؟ مگر مردم ایران قیم می‌خواهند که وزیر امور خارجه آمریکا و یا رئیس‌جمهور آمریکا و یا کشورهای دیگر به خودشان اجازه دهند که در رابطه با مردم ایران و نظام آنها دخالت کنند. آیا چنین اجازه‌ای برای آنها وجود دارد؟ آیا ما هم چنین اجازه‌ای داریم؟ اگر این‌چنین است ما هم اعلام می‌کنیم که نظام آمریکا باید تغییر پیدا کند و تمام تلاشمان را می‌کنیم که نظام آمریکا ساقط شود و نظام دیگری روی کار بیاید.
آیا این درست است؟ اگر ما چنین کاری بکنیم این را دخالت در امور سایر کشورها نمی‌دانند؟ اگر یک نفر درباره آمریکا نظر بدهد به او می‌گویند دخالت نکنید و بعد به خودشان اجازه می‌دهند درباره یک نظام مردمی اسلامی که مردم با قطره‌های خودنشان این انقلاب را به پیروزی رساندند و این نظام را تاسیس کردند، دخالت کنند و اعلام تغییر نظام می‌کنند. این حرف‌ها بزرگتر از دهان آنهاست. این دخالت است، به تعبیر فرهنگ ادبیات ما، این کار فضولی در امور کشورهای دیگر است. عقلای آمریکا باید این افرادرا توبیخ و سرزنش کنند و به آنها بگویند چه کسی به شما این اختیار و حق را داده که بخواهید در امور کشورهای دیگر دخالت کنید.
هر کشوری ملتی دارد و حکومتش هم اگر مردمی باشد، این مردمش هستند که باید نظر دهند و باید تصمیم بگیرند. این حرف، بزرگتر از دهان آنهاست و این کار، فزون‌طلبی و فزون‌خواهی است که مقامات آمریکا انجام می‌دهند. باید به آنها گفت، شمایی که چند سال مسئولیت دارید و باید به مردم خود خدمت کنید، شمایی که در اداره کشور خود ماندید، شما که هر روز یک حرف می‌زنید و نظرات رئیس‌جمهورتان از ابتدایی که آمده نسنجیده و نابخردانه فراوان زده است، با اسرائیل پیوند خود را محکم کردید و در برابر کشورهای بزرگ اسلامی ایستادید و آن وقت به خود اجازه می‌دهید کشوری که مهد انقلاب است و تمام دنیا به آن چشم دوخته است، نظر بدهید؟
این حرف را دیگر نباید تکرار کنند، هیچ یک از مقامات آمریکایی و نه سایر کشورها، در غیر این صورت ما هم به خودمان اجازه می‌دهیم که رسما اعلام کنیم حکومت آمریکا، حکومتی غیرقانونی است و باید عوض شود و ما این حکومت را نمی‌پسندیم.درحالی که این ما نیستیم که باید آن را بپسندیم، آمریکا نیست که باید درباره کشور ما تصمیم بگیرد. ما نسبت به حکومت خود نظر می‌دهیم و آنها هم باید درباره حکومت خود نظر بدهند. انتقاد و حرفی اگر باشد قابل پذیرش است، اما حرف از تغییر رژیم و حکومت حرف‌های بسیار غلط و شیطنت‌آمیز است که مقامات افراطی و تندروی آمریکا که روی کار آمدند به زبان می‌آورند.
