پستچی متجاوز محکوم به اعدام شد

 

پرونده این تبهکار سال 91 و پس از طرح شکایت 40 زن و دختر به دادسرای ناحیه 21 تهران ارجاع شد که پس از اعتراف متهم به هر 40 جنایت سیاه، کیفرخواست او به اتهام فساد فی‌الارض صادر شد. اما قضات شعبه 71 دادگاه کیفری یک استان تهران با صدور قرار عدم صلاحیت، پرونده را به دادگاه انقلاب فرستادند.بدین ترتیب پرونده به شعبه 15 دادگاه انقلاب ارجاع شد که این دادگاه به ریاست قاضی صلواتی برای محاکمه متهم تشکیل جلسه داد و براساس قانون مجازات اسلامی، او را مفسد فی‌الارض تشخیص داد و به اعدام در حضور مردم محکوم کرد.اما با اعتراض متهم به حکم صادره، پرونده به دیوانعالی کشور رفت و دادرسان، درباره مواردی ازتحقیق نقض گرفته و پرونده را برای محاکمه مجدد متهم به شعبه دیگری از دادگاه انقلاب ارجاع کردند. سرانجام محاکمه متهم در شعبه 28 دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه برگزار شد.

 

 رسیدگی به این پرونده هولناک از اول تیر سال 91 و پس از طرح شکایت زن جوانی در دستور رسیدگی پلیس قرارگرفت. این بانوی خانه دار پس ازحضور در اداره آگاهی تهران گفت: در خانه تنها بودم که زنگ به صدا درآمد. ازآن سوی خط صدای مردی را شنیدم که خود را مأمور پست معرفی کرد وگفت که یک پاکت پستی برایمان آورده است. برای تحویل گرفتن بسته پستی وارد آسانسور شدم اما ناگهان مرد جوان راه را بر من بست و با چاقو تهدیدم کرد و در نهایت پس از سرقت گردنبند و مجروح کردن گردنم بسرعت از مجتمع بیرون رفت و سوار بر یک دستگاه موتورسیکلت مشکی فرار کرد.طی روزهای بعد نیز شکایت‌های دیگری از سوی زنان و دختران جوان به اداره آگاهی رسید که اعلام کرده بودند پستچی قلابی آنها را در آسانسور یا داخل آپارتمان‌هایشان غافلگیر کرده و پس از آزار و اذیت، تجاوز و سرقت، با یک موتورسیکلت گریخته است.

 

پس از طرح شکایت از سوی 40 زن و دختر جوان جست و جوها برای دستگیری «جانی آسانسور» ادامه یافت تا اینکه وی در یکی از روستاهای استان گیلان شناسایی شد و کارآگاهان جنایی شامگاه نوزدهم دی سال 92 او را دستگیر کردند. مرد تبهکار نیز در بازجویی به هر 40 مورد تجاوز اقرار کرد.این پستچی قلابی که به «جانی آسانسور» معروف شده به مأموران گفت: «من شیشه مصرف می‌کردم و به همین دلیل چیزی از جزئیات تعرض‌ها به یاد نمی‌آورم و هر چند روز یکبار که آثار شیشه از بین می‌رفت همه چیز به یادم می‌آمد. من تجاوزها را وقتی انجام می‌دادم که شیشه مصرف می‌کردم. اما حالا پشیمانم.»