شرمنده؛ نیمه دوم نداريم، ما مراسم تجلیل از خود داریم!

در این پایان نیمه اول مسابقه که در ۳۰ دقیقه زمان برگزاری اش پیرمردها با وجود همه یاران کمکی شان ۵ گل از تیم ۲۰۱۴ خوردند، محمدرضا رحیمی اعلام کرد همه جمع شده اند تا از ملی پوشان برای افتخار آفرینی‌هاي شان تقدیر کنند و رئیس جمهور هم که خود بانی این بازی بوده به دلیل افت فشار، خستگی و از همه مهمتر زانو درد به ورزشگاه نیامده است!! بعد از این مراسم بی سر و ته اهدای لوح‌هاي تقدیر آغاز شد!

تیم‌هاي مختلف موفق فدراسیون از راه مي‌رسیدند و جایزه مي‌گرفتند. جواد خیابانی که مدام از مردم نزدیک به ورزشگاه مي‌خواست به ورزشگاه بیایند و نیمه دوم را ببینند، اصلا نمی دانست آن وسط چه در حال اتفاق افتادن است. مجریان برگزاری مراسم که از سوی فدراسیون آمده بودند، مدام برای همدیگر و برای مسئولان حاضر در استادیوم، نوشابه باز مي‌کردند. بعد از تقدیر از ملی پوشان کفاشیان به نمایندگی از اهالی فوتبال به رئیس جمهور یک تابلو فرش ابریشم هدیه داد. تابلویی که جواد خیابانی گفت :« من عتیقه شناس نیستم بدانم دقیقا چه چیزی است.»

البته وزیر هم لوح تقدیری به پاس موفقیت‌هاي فوتبال به کفاشیان داد و احتمالا برای همین موفقیت ها بود که این دو روی ماه یکدیگر را بوسیدند! این دویی که در دوسال گذشته کم از خجالت یکدیگر در نیامده اند. البته وزیر در آخر مراسم هم ایستاد و با جواد نکونام و خلعتبری درباره بحث حضورشان در لیگ امارات حرف زد. بحثی که به نظر مي‌رسید تقریبا جدی هم باشد البته نکونام با خنده وسط حرف‌هاي وزیر و خلعتبری که با لهجه مازندرانی رد و بدل مي‌شد، خنده حاضرین را به همراه داشت.

بعد هم که ماچ و بوسه ها تمام شد دوستان هیات تهران که میکروفن ها را در دست داشتند از خودشان هم تقدیری ویژه کردند و بعد هم بازی تمام شد بی آنکه نیمه دومی در کار باشد. اتفاقی که باعث دلخوری مسئولان شبکه سوم سیما شد که برای این مراسم، مراسم ویژه افطار و شب‌هاي رمضان شان را به هم ریخته بودند. جواد خیابانی به نمایندگی از مسئولان گروه ورزش سیما از همه مردمی که شاهد این کلکسیون بی نظمی بودند، عذر خواست و گفت: « ما شرمنده‌ایم.»

سایت گل هم در تحليلي در باره اين بازي نوشت:
۱- خرداد سال ۱۳۸۸ در همایش مصلای تهران که حامیان احمدی نژاد برپا کرده بودند، مجری مراسم از حضار خواست به افتخار گل حمید استیلی به آمریکا در جام جهانی ۱۹۹۸، فریاد مرگ بر آمریکا سر دهند تا احمدی نژاد بیاید پشت میکروفن. استیلی با همان حمایلی که قبل و بعد از او، سعید حدادیان، مسعود ده نمکی و جواد شمقدری بر روی کت خود نصب کرده بودند، دو بار پیاپی گفت: "من قدرت آقای احمدی نژاد را در مناظره هایش دیدیم و او نشان داد که مرد اول مملکت است."

۲- در مراسمی به شدت شلخته، کسالت بار و شگفت انگیز از تیم‌هاي فوتبال ایران تقدیر شد! یک بازی نیمه کاره با گزارش همیشه بحث انگیز جواد خیابانی، نورافشانی مضحک و تکراری و در میان سکوهای خالی ورزشگاه آزادی بازیکنان تیم ملی ۱۹۹۸ مقابل تیم ملی ۲۰۱۲ قرار گرفتند. در حالیکه ستون فقرات اصلی تیم متشکل از احمدرضا عابدزاده، نادرمحمدخانی، کریم باقری، مهدی مهدوی کیا، خداداد عزیزی و علی دایی حاضر نشدند در یک شب گرم تابستانی برای "بینندگان عزیز" خاطره آفرینی کنند.- احتمالاً با درجه از هوشمندی! - بازی مطابق انتظار سرد و بی روح بود و تماشاگران اندک حاضر، ترجیح مي‌دادند «مجتبی جباری» را به خاطر پیوستن اش به سپاهان هو کنند. نیمه دوم بازی در میان غافلگیری جوادخیابانی که در میان سوژه‌هاي خلیج فارس، شعر" ای ایران"،گنجینه خاطرات، موهای منصوریان، عتیقه شناسی، لیونل مسی کوچکی که وسط چمن "آدرس" مي‌پرسد، فقدان کنداکتور برنامه، خوشمزه بودن چهره استاد اسدی و... دست و پا مي‌زد، بدون برگزاری نیمه دوم به اتمام رسید! او البته امیدوار بود محمود احمدی نژاد در میانه زمین پا به توپ شود و احتمالاً به یاد ملبورن هیجان زده بگوید: " حالا پشت سر مدافعان... محمود احمدی نژآد! غزال تیزپای...!"

۳- برای شوخی با آدم ها روش‌هاي مختلفی در دنیا وجود دارد. در ایران یکی از دم دست ترین آنها برگزاری "مراسم تجلیل" است! آشفته بازاری پر از خمیازه و سخنرانی غیرضروری، با کیف هدیه و لوح تقدیر و تابلو فرش! این اتفاق در ورزشگاه آزادی هم رخ داد. سخنرانی معاون اول رئیس جمهور و اشاره اش به "خستگی"، "پادرد" و "فشار خون" احمدی نژآد- مردی که همیشه گفته مي‌شد "دشمن را خسته" مي‌کند- نقطه عطف این ماجرا بود. چه اصراری برای برگزاری این بازی آن هم در ورزشگاهی بزرگ که کیلومترها از مرکز شهر دور است وجود داشت؟ خواندن متن تقدیرنامه وزیر ورزش از رئیس دولت در میانه یک بازی چه چیزی را اثبات مي‌کند؟

۴- این مراسم دستکم در ورزشگاه آزادی نقطه پایانی بر دولتی بود که بسیاری از کارهایش در اقتصاد و ورزش و هنر و سیاست به همین شکل بود: " پرهیاهو، آشفته، غافلگیر کننده، هیجان زده و البته با طعم تقدیر و تشکر از عملکرد خود! ". ممکن است هنوز حمید استیلی بر این باور باشد که احمدی نژآد "نشان داد که مرد اول مملکت است." اما دوستان آقای پرزیدنت حتی به خاطره‌هاي فوتبالی ما هم رحم نکردند. در مراسمی به نام تجلیل....! بگذریم!