تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۰۸/۰۷ ساعت ۱۵:۳۴
کد مطلب : ۱۳۹۱۱۰
جواد امام در گفتگو با «بهار» مطرح کرد:
نمی‌توان نارضایتی از روحانی را انکار کرد
فائزه طاهری- روزنامه بهار
نمی‌توان انکار کرد برخی از تصمیماتی که حسن روحانی خصوصا در دور دوم ریاست خود گرفته، خاطر اصلاح‌طلبان را مکدر و جامعه رای بیست و چهار میلیونی او را دلسرد کرده است. چه آنهایی که از ابتدای ائتلاف با اعتدالیون حتی به منظور حفظ منافع ملی، هویت اصلاح‌طلبی را در خطر می‌دیدند و چه کسانی که پس از پیروزی او در سال 92، تمام‌قد پشت او ایستادند و در اردیبهشت 96 هم جز حمایت همه‌جانبه از او سازی کوک نکردند. اما اکنون این ائتلاف به جایی رسیده است که برخی مواضع اصلاح‌طلبان را در تقابل با روحانی اعتدالی می‌دانند. از معرفی وزرای نه‌چندان کارآمد دولت یازدهم به زعم مطالبه‌گران که اتفاقا و در کمال تعجب رای بالایی از مجلس گرفتند تا بازماندن زنان کارآمد کابینه از رسیدن به مصدر وزارت با این توجیه که می‌خواستیم اما نشد. رفع حصر از محصورین هم که اگرچه از ابتدا در راس مطالبات بود و روحانی هم با آگاهی از این حساسیت، از وعده‌هایی در این زمینه مضایقه نکرد، هنوز به سرمنزل مقصود نرسیده و حتی اخباری از خانه‌نشینی دیگر بزرگان اصلاح‌طلب نیز شایع شد که البته واکنش روحانی را در پی داشت. امروز اما شاهد بر دیگری از این باغ هستیم و مجلس در حالی در انتظار شنیدن برنامه‌های وزرای پیشنهادی نیرو و علوم است که منصور غلامی در سمت ریاست دانشگاه همدان، انتقادهای زیادی را با معرفی به عنوان وزیر آموزش عالی به همراه داشت. درباره این نارسایی‌ها و انتقاداتی که از تصمیمات روحانی وجود دارد با جواد امام به گفت‌وگو نشستیم. این فعال سیاسی اصلاح‌طلب در عین حال که منکر نارضایتی‌های جریان اصلاحات از برخی از تصمیم‌هایی که رئیس‌جمهوری می‌گیرد نیست، می‌گوید اصلاح‌طلبان بنا به شرایط پیش روی خود روحانی را به سایر رقبا ترجیح دادند و اگرچه بخشی از نارسایی‌ها قابل پیش‌بینی نبوده و مورد انتقاد است، اما بخشی از این مشکلات هم قابل پیش‌بینی بود. جواد امام همچنین علی‌رغم اینکه معتقد است عملکرد این دوره دولت نشان می‌دهد به لحاظ پاسخگویی و مطالبات مردم ضعیف‌تر از دوره اول خود ظاهر شده است، حمایت از دولت روحانی را حمایت از رای اصلاح‌طلبان به او می‌داند و در عین حال می‌گوید آنها باید مطالبات خود را نیز دنبال کنند. مشروح این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:
***
* حتما در جریان انتقاداتی که درباره معرفی وزیر پیشنهادی علوم است قرار دارید. به نظر شما این تصمیمی که رئیس جمهورگرفتند چه اندازه در راستای مطالبات اصلاح‌طلبان بوده و تشکل‌های دانشجویی و مردم چه انتظاراتی داشتند و معرفی ایشان تا چه اندازه می‌تواند پاسخگوی این مطالبات باشد؟
با توجه به سابقه موضوع و اظهارات نمایندگان مجلس و بعضا محدودیت‌هایی که در خصوص انتخاب وزیر و معرفی وزیر پیشنهادی مورد نظر خود دولت به وجود آمده، آقای غلامی در اولویت بیست و یکم قرار می‌گیرد. ظاهرا تا کنون 21 نفر معرفی شدند که از بین آنها این یک نفر مورد موافقت واقع شده و به مجلس پیشنهاد شده است. بنابراین علی‌القاعده وقتی از آقای فرجی دانا شروع می‌شود و به آقای غلامی ختم می‌شود به همین نسبت هم درواقع باید انتظارات را تنظیم کرد.
* جریانی که منصور غلامی از آن برخاسته متعلق به کدام یک از جریان‌های سیاسی کشور است؟ آیا او هنوز هم بر سر مواضع این جریان سیاسی هست؟
پیشینه و سابقه آقای غلامی نشان می‌دهد که ایشان اصلاح‌طلب بودند اما به نظر می‌رسد در استان همدان با محدودیت‌هایی مواجه شده و الزامات و اقتضائات مدیریت ایشان در این مقطع با توجه به شرایط حاکم بر مدیریت و جو سیاسی همدان بوده است. به همین دلیل انتظارات هم بر همین اساس باید مورد قضاوت واقع شود. در نهایت جمیع جهات و با توجه به شناختی که از ایشان هست و حتی وقتی دوستانی مانند آقای فرجی دانا ایشان را تایید می‌کنند، نشان می‌دهد که با توجه به شرایط موجود و محدودیت‌ها و ملاحظاتی که وجود دارد و تا کنون هم دولت نتوانسته برای وزارت علوم تصمیم بگیرد، به نظر می‌رسد ایشان گزینه مطلوبی باشند.
* اینکه تشکل‌های دانشجویی و خصوصا دانشجویان دانشگاه همدان که ایشان ریاستش را بر عهده داشته عدم نارضایتی خود را اعلام کردند و معتقدند در این مدت جلوی فعالیت‌های دانشجویی گرفته شده است، چه توجیهی دارد؟
حتما دانشجویان هم حق دارند. اما آنها هم باید با توجه به شرایط و محدودیت‌هایی که در آنجا برای ایشان وجود داشته قضاوت خود را تنظیم کنند و ملاحظات را نیز در نظر بگیرند. با توجه به همین ملاحظات و محدودیت‌ها، ما در استان همدان استانداری داریم که اسما یک شخصیت از جبهه اصلاحات و اعتدال و امید است اما عملکردش نشان می‌دهد که مناسبتی با این جریان نداشته است و ۱۸ گروه اصلاح‌طلب در استان تماما از روز اول اعلام نارضایتی خود را نسبت به این انتصاب اعلام داشتند. بنابراین علی‌القاعده رئیس دانشگاهی هم که در آنجا منصوب می‌شود با توجه به مجموعه‌ی محدودیت‌ها نمی‌تواند پاسخگوی انتظارات باشد. از این جهت باید گفت هم دانشجویان حق دارند و هم این ملاحظات باعث شده است که آقای غلامی در استان همدان در این دوره‌ی اخیر در دانشگاه نتواند آن‌طور که باید از مطالبات دانشجویان دفاع کرده و حق آنها را ادا کند.
* فکر می‌کنید اصلاح‌طلبان با این انتخاب مشکلی نداشته و دست بسته آقای روحانی را درک کردند؟
با توجه به این ملاحظات و محدودیت‌ها من فکر می‌کنم شاید اگر از این گزینه ۲۱ بگذریم باز هم به نسبت بقیه معلوم نیست گزینه‌های بعدی بهتر از آقای غلامی باشد.
* با وجود این، نارضایتی اصلاح‌طلبان از برخی از تصمیمات آقای روحانی وجود دارد و نمی‌توان آن را انکار کرد. فکر می‌کنید برخی از این تصمیماتی که به خصوص اخیرا از طرف آقای روحانی گرفته می‌شود، با جریان اصلاحات همسویی دارد؟
بله نمی‌توان این موضوع نارضایتی را انکار کرد. اما ما اصلاح‌طلبان با توجه به شرایطی که پیش رویمان بوده است، آقای روحانی را ترجیح دادیم. بخشی از نارسایی‌هایی که وجود دارد هم قابل پیش‌بینی بوده و بخشی هم قابل پیش‌بینی نبوده است که همچنان مورد انتقاد ما هست. ما نیز مطالبات خود را دنبال کرده و در عین حال سعی می‌کنیم تا جایی که ممکن است از دولت حمایت کنیم و با این کار در واقع از رای خود حمایت می‌کنیم. ما می‌دانیم آقای روحانی از ابتدا اصلاح‌طلب نبوده است و قطعا هم عملکرد این دوره دولت نشان می‌دهد که به لحاظ پاسخگویی و مطالبات مردم ضعیف‌تر از دوره اول خود ظاهر شده است.
* با توجه به اینکه انتظار می‌رفت در دور دوم ریاست آقای روحانی بی‌پروایی ایشان بیشتر شود از آنجایی که نگرانی از بابت عدم رای‌آوری وجود ندارد، اما همچنان انتظاراتی که اصلاح‌طلبان از آقای روحانی داشتند کمتر برآورده شده است، فکر می‌کنید در انتخابات‌های آینده و خصوصا ریاست جمهوری ۱۴۰۰ باز هم شاهد ائتلاف بین اعتدالیون و اصلاح‌طلبان باشیم و یا اصلاح‌طلبان بخواهند به صورت یگانه وارد عمل شوند؟
باید با توجه به شرایط کشور در همان زمان تصمیم گرفت و از حالا مقداری زود است. اما قاعدتا جریان اصلاحات بنا به آنچه که به صلاح اصلاح‌طلبان و مردم باشد تصمیم خواهد گرفت. اگر در آن مقطع دیدیم که ائتلاف به سود خواهد بود، به سمت ائتلاف حرکت می‌کنیم و اگر دیدیم مطالباتمان با ائتلاف پاسخ نخواهد گرفت، ائتلافی نخواهد بود. اما در نهایت این موضوع بستگی به شرایط دارد و از الان مقداری زود است که وارد آن فضا شویم و بخواهیم قضاوتی داشته باشیم.
نمی‌توان انکار کرد برخی از تصمیماتی که حسن روحانی خصوصا در دور دوم ریاست خود گرفته، خاطر اصلاح‌طلبان را مکدر و جامعه رای بیست و چهار میلیونی او را دلسرد کرده است. چه آنهایی که از ابتدای ائتلاف با اعتدالیون حتی به منظور حفظ منافع ملی، هویت اصلاح‌طلبی را در خطر می‌دیدند و چه کسانی که پس از پیروزی او در سال 92، تمام‌قد پشت او ایستادند و در اردیبهشت 96 هم جز حمایت همه‌جانبه از او سازی کوک نکردند. اما اکنون این ائتلاف به جایی رسیده است که برخی مواضع اصلاح‌طلبان را در تقابل با روحانی اعتدالی می‌دانند. از معرفی وزرای نه‌چندان کارآمد دولت یازدهم به زعم مطالبه‌گران که اتفاقا و در کمال تعجب رای بالایی از مجلس گرفتند تا بازماندن زنان کارآمد کابینه از رسیدن به مصدر وزارت با این توجیه که می‌خواستیم اما نشد. رفع حصر از محصورین هم که اگرچه از ابتدا در راس مطالبات بود و روحانی هم با آگاهی از این حساسیت، از وعده‌هایی در این زمینه مضایقه نکرد، هنوز به سرمنزل مقصود نرسیده و حتی اخباری از خانه‌نشینی دیگر بزرگان اصلاح‌طلب نیز شایع شد که البته واکنش روحانی را در پی داشت. امروز اما شاهد بر دیگری از این باغ هستیم و مجلس در حالی در انتظار شنیدن برنامه‌های وزرای پیشنهادی نیرو و علوم است که منصور غلامی در سمت ریاست دانشگاه همدان، انتقادهای زیادی را با معرفی به عنوان وزیر آموزش عالی به همراه داشت. درباره این نارسایی‌ها و انتقاداتی که از تصمیمات روحانی وجود دارد با جواد امام به گفت‌وگو نشستیم. این فعال سیاسی اصلاح‌طلب در عین حال که منکر نارضایتی‌های جریان اصلاحات از برخی از تصمیم‌هایی که رئیس‌جمهوری می‌گیرد نیست، می‌گوید اصلاح‌طلبان بنا به شرایط پیش روی خود روحانی را به سایر رقبا ترجیح دادند و اگرچه بخشی از نارسایی‌ها قابل پیش‌بینی نبوده و مورد انتقاد است، اما بخشی از این مشکلات هم قابل پیش‌بینی بود. جواد امام همچنین علی‌رغم اینکه معتقد است عملکرد این دوره دولت نشان می‌دهد به لحاظ پاسخگویی و مطالبات مردم ضعیف‌تر از دوره اول خود ظاهر شده است، حمایت از دولت روحانی را حمایت از رای اصلاح‌طلبان به او می‌داند و در عین حال می‌گوید آنها باید مطالبات خود را نیز دنبال کنند. مشروح این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:
***
* حتما در جریان انتقاداتی که درباره معرفی وزیر پیشنهادی علوم است قرار دارید. به نظر شما این تصمیمی که رئیس جمهورگرفتند چه اندازه در راستای مطالبات اصلاح‌طلبان بوده و تشکل‌های دانشجویی و مردم چه انتظاراتی داشتند و معرفی ایشان تا چه اندازه می‌تواند پاسخگوی این مطالبات باشد؟
با توجه به سابقه موضوع و اظهارات نمایندگان مجلس و بعضا محدودیت‌هایی که در خصوص انتخاب وزیر و معرفی وزیر پیشنهادی مورد نظر خود دولت به وجود آمده، آقای غلامی در اولویت بیست و یکم قرار می‌گیرد. ظاهرا تا کنون 21 نفر معرفی شدند که از بین آنها این یک نفر مورد موافقت واقع شده و به مجلس پیشنهاد شده است. بنابراین علی‌القاعده وقتی از آقای فرجی دانا شروع می‌شود و به آقای غلامی ختم می‌شود به همین نسبت هم درواقع باید انتظارات را تنظیم کرد.
* جریانی که منصور غلامی از آن برخاسته متعلق به کدام یک از جریان‌های سیاسی کشور است؟ آیا او هنوز هم بر سر مواضع این جریان سیاسی هست؟
پیشینه و سابقه آقای غلامی نشان می‌دهد که ایشان اصلاح‌طلب بودند اما به نظر می‌رسد در استان همدان با محدودیت‌هایی مواجه شده و الزامات و اقتضائات مدیریت ایشان در این مقطع با توجه به شرایط حاکم بر مدیریت و جو سیاسی همدان بوده است. به همین دلیل انتظارات هم بر همین اساس باید مورد قضاوت واقع شود. در نهایت جمیع جهات و با توجه به شناختی که از ایشان هست و حتی وقتی دوستانی مانند آقای فرجی دانا ایشان را تایید می‌کنند، نشان می‌دهد که با توجه به شرایط موجود و محدودیت‌ها و ملاحظاتی که وجود دارد و تا کنون هم دولت نتوانسته برای وزارت علوم تصمیم بگیرد، به نظر می‌رسد ایشان گزینه مطلوبی باشند.
* اینکه تشکل‌های دانشجویی و خصوصا دانشجویان دانشگاه همدان که ایشان ریاستش را بر عهده داشته عدم نارضایتی خود را اعلام کردند و معتقدند در این مدت جلوی فعالیت‌های دانشجویی گرفته شده است، چه توجیهی دارد؟
حتما دانشجویان هم حق دارند. اما آنها هم باید با توجه به شرایط و محدودیت‌هایی که در آنجا برای ایشان وجود داشته قضاوت خود را تنظیم کنند و ملاحظات را نیز در نظر بگیرند. با توجه به همین ملاحظات و محدودیت‌ها، ما در استان همدان استانداری داریم که اسما یک شخصیت از جبهه اصلاحات و اعتدال و امید است اما عملکردش نشان می‌دهد که مناسبتی با این جریان نداشته است و ۱۸ گروه اصلاح‌طلب در استان تماما از روز اول اعلام نارضایتی خود را نسبت به این انتصاب اعلام داشتند. بنابراین علی‌القاعده رئیس دانشگاهی هم که در آنجا منصوب می‌شود با توجه به مجموعه‌ی محدودیت‌ها نمی‌تواند پاسخگوی انتظارات باشد. از این جهت باید گفت هم دانشجویان حق دارند و هم این ملاحظات باعث شده است که آقای غلامی در استان همدان در این دوره‌ی اخیر در دانشگاه نتواند آن‌طور که باید از مطالبات دانشجویان دفاع کرده و حق آنها را ادا کند.
* فکر می‌کنید اصلاح‌طلبان با این انتخاب مشکلی نداشته و دست بسته آقای روحانی را درک کردند؟
با توجه به این ملاحظات و محدودیت‌ها من فکر می‌کنم شاید اگر از این گزینه ۲۱ بگذریم باز هم به نسبت بقیه معلوم نیست گزینه‌های بعدی بهتر از آقای غلامی باشد.
* با وجود این، نارضایتی اصلاح‌طلبان از برخی از تصمیمات آقای روحانی وجود دارد و نمی‌توان آن را انکار کرد. فکر می‌کنید برخی از این تصمیماتی که به خصوص اخیرا از طرف آقای روحانی گرفته می‌شود، با جریان اصلاحات همسویی دارد؟
بله نمی‌توان این موضوع نارضایتی را انکار کرد. اما ما اصلاح‌طلبان با توجه به شرایطی که پیش رویمان بوده است، آقای روحانی را ترجیح دادیم. بخشی از نارسایی‌هایی که وجود دارد هم قابل پیش‌بینی بوده و بخشی هم قابل پیش‌بینی نبوده است که همچنان مورد انتقاد ما هست. ما نیز مطالبات خود را دنبال کرده و در عین حال سعی می‌کنیم تا جایی که ممکن است از دولت حمایت کنیم و با این کار در واقع از رای خود حمایت می‌کنیم. ما می‌دانیم آقای روحانی از ابتدا اصلاح‌طلب نبوده است و قطعا هم عملکرد این دوره دولت نشان می‌دهد که به لحاظ پاسخگویی و مطالبات مردم ضعیف‌تر از دوره اول خود ظاهر شده است.
* با توجه به اینکه انتظار می‌رفت در دور دوم ریاست آقای روحانی بی‌پروایی ایشان بیشتر شود از آنجایی که نگرانی از بابت عدم رای‌آوری وجود ندارد، اما همچنان انتظاراتی که اصلاح‌طلبان از آقای روحانی داشتند کمتر برآورده شده است، فکر می‌کنید در انتخابات‌های آینده و خصوصا ریاست جمهوری ۱۴۰۰ باز هم شاهد ائتلاف بین اعتدالیون و اصلاح‌طلبان باشیم و یا اصلاح‌طلبان بخواهند به صورت یگانه وارد عمل شوند؟
باید با توجه به شرایط کشور در همان زمان تصمیم گرفت و از حالا مقداری زود است. اما قاعدتا جریان اصلاحات بنا به آنچه که به صلاح اصلاح‌طلبان و مردم باشد تصمیم خواهد گرفت. اگر در آن مقطع دیدیم که ائتلاف به سود خواهد بود، به سمت ائتلاف حرکت می‌کنیم و اگر دیدیم مطالباتمان با ائتلاف پاسخ نخواهد گرفت، ائتلافی نخواهد بود. اما در نهایت این موضوع بستگی به شرایط دارد و از الان مقداری زود است که وارد آن فضا شویم و بخواهیم قضاوتی داشته باشیم.
