تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۰۸/۱۹ ساعت ۲۱:۵۹
کد مطلب : ۱۳۹۵۶۶
دوستی خاله خرسه!
روزنامه بهار: شرایط حساس این روزهای خاورمیانه روشن‌تر از آن است که نیازی به هر نوع شرح و تفسیری داشته باشد. و در چنین شرایط حساسی رعایت برخی نکات در موضوعات مرتبط با سیاست خارجی اهمیتی دوچندان می‌یابد. با هم مروری داشته باشیم بر وقایع روزهای اخیر:ایالات متحده پرونده موشکی ایران و مسائل منطقه‌ای را در صدر اولویت‌های خود قرار داده و در تلاش است فشارهایی را به این بهانه‌ها علیه کشورمان تدارک ببیند. فشارهایی از جنس تحریم‌هایی که تا پیش از اجرایی شدن توافق هسته‌ای میان ایران و کشورهای گروه 1+5 موانع بسیاری را بر سر راه حرکت کشور ایجاد کرده بود و همینطور منزوی‌سازی بین‌المللی علیه ایران. مورد دوم نوع مواجهه کشورهای منطقه با ایران است.
در چند ماه اخیر شاهد آن هستیم که تنش‌های لفظی میان مقامات ایرانی و سردمداران کشور عربستان و متحدانش رو به فزونی گرفته است و گه‌گاه از سوی دو طرف ادبیاتی به کار گرفته می‌شود که چندان منطبق بر اصول ابتدایی دیپلماسی هم نیست. این تنش‌ها که با نوعی یارگیری از سوی عربستان هم همراه شده این نگرانی را به وجود آورده است که کشورهای خاورمیانه شاهد چالش بسیار بزرگ تازه‌ای باشند. در چنین شرایطی پیچیده و حساسی شاهد آن هستیم که انصارالله یمن، اقدام به شلیک موشک به سمت عربستان کرده است. چه بخواهیم چه نه، به دلیل بی توجهی مسئولان ایرانی به برخی ظرافت‌های امر دیپلماسی و همینطور کار رسانه‌ای این گروه یمنی به عنوان گروهی تحت فرمان ایران شناخته می‌شود و از همین رو مقامات عربستانی با بهانه قرار دادن همین اقدام انصارالله یمن، ایران را مسئول پرتاب این موشک می‌دانند و از حق خود برای مقابله به مثل می‌گویند!
واکنش یک نشریه در ایران که در نگاه برخی صدای حاکمیت است به این اتفاق هم بیشتر از قبل مقامات عربستان و کشورهای متحد سعودی‌ها را به استفاده از این فرصت‌ترغیب می‌کند. آن گروه یمنی و آن رسانه اصولگرا، هر دو به نوعی در نقش «دوست» ایران ظاهر شده‌اند.بر این اساس پرسشی که می‌توان از چنین دوستانی پرسید آن است که این چه دوستی است که در شرایطی که هر اقدام تحریک‌آمیزی می‌تواند سبب شعله کشیدن بیش از پیش آتش در خاورمیانه شود با اقداماتی بی ملاحظه سبب افزایش تنش‌ها می‌شوند؟شاید از نگاهی بتوان گفت یمنی‌ها در حال جنگ هستند و قرار نیست برای هر اقدامی از مقامات جمهوری اسلامی اجازه بگیرند اما درباره روزنامه مدعی انقلابی گری چطور؟ آیا مسئولان این رسانه که به دلیل حضور نماینده رهبری در آن می‌بایست صدای نظام سیاسی باشد از این میزان فهم برای درک بدیهیات هم برخوردار نیستند؟ !
در چند ماه اخیر شاهد آن هستیم که تنش‌های لفظی میان مقامات ایرانی و سردمداران کشور عربستان و متحدانش رو به فزونی گرفته است و گه‌گاه از سوی دو طرف ادبیاتی به کار گرفته می‌شود که چندان منطبق بر اصول ابتدایی دیپلماسی هم نیست. این تنش‌ها که با نوعی یارگیری از سوی عربستان هم همراه شده این نگرانی را به وجود آورده است که کشورهای خاورمیانه شاهد چالش بسیار بزرگ تازه‌ای باشند. در چنین شرایطی پیچیده و حساسی شاهد آن هستیم که انصارالله یمن، اقدام به شلیک موشک به سمت عربستان کرده است. چه بخواهیم چه نه، به دلیل بی توجهی مسئولان ایرانی به برخی ظرافت‌های امر دیپلماسی و همینطور کار رسانه‌ای این گروه یمنی به عنوان گروهی تحت فرمان ایران شناخته می‌شود و از همین رو مقامات عربستانی با بهانه قرار دادن همین اقدام انصارالله یمن، ایران را مسئول پرتاب این موشک می‌دانند و از حق خود برای مقابله به مثل می‌گویند!
واکنش یک نشریه در ایران که در نگاه برخی صدای حاکمیت است به این اتفاق هم بیشتر از قبل مقامات عربستان و کشورهای متحد سعودی‌ها را به استفاده از این فرصت‌ترغیب می‌کند. آن گروه یمنی و آن رسانه اصولگرا، هر دو به نوعی در نقش «دوست» ایران ظاهر شده‌اند.بر این اساس پرسشی که می‌توان از چنین دوستانی پرسید آن است که این چه دوستی است که در شرایطی که هر اقدام تحریک‌آمیزی می‌تواند سبب شعله کشیدن بیش از پیش آتش در خاورمیانه شود با اقداماتی بی ملاحظه سبب افزایش تنش‌ها می‌شوند؟شاید از نگاهی بتوان گفت یمنی‌ها در حال جنگ هستند و قرار نیست برای هر اقدامی از مقامات جمهوری اسلامی اجازه بگیرند اما درباره روزنامه مدعی انقلابی گری چطور؟ آیا مسئولان این رسانه که به دلیل حضور نماینده رهبری در آن می‌بایست صدای نظام سیاسی باشد از این میزان فهم برای درک بدیهیات هم برخوردار نیستند؟ !
