گروه جامعه: گروهي از معلمان پیمانی ۸۹ در نامه ی به وزیر آموزش و پرورش كه يك نسخه آنرا به بهارنيوز ارسال نمودهاند از حاجيبابايي به خاطر بيتوجهي به وضعيت استخدامياشان انتقاد نموده و چنين نوشتهاند:
ما در سال ۱۳۸۸ معلم شرکتی بودیم ودر مناطق محروم در سخت ترین شرایط تدریس می کردیم وقتی که شما متصدی وزارت شدید از همان ابتدا گفتید معلم شرکتی غیر قانونی است واز همان ابتدا هرروز روحیهی ما را به هم ریختید تا این که آزمون استخدامی در خرداد ۸۹ برگزار کردید وهمه دراین آزمون شرکت کردند (شرکتی و آزاد) ازبین شرکتیها تعدادی از ما در این آزمون که به قول خودتان بزرگترین آزمون تا ریخ آموزش وپروش بود قبول شدیم وبه استخدام پیمانی درآمدیم و بقیهی معلمان شرکتی که باما بودند و در آزمون قبول نشده بودند از آموزش و پرورش خارج شدند.
همین افراد پس از یکسال دوری ازآموزش وپرورش وطی اعتراضاتی که داشتند طی آزمون تعیین تکلیف تیرماه ۹۰به آموزش وپرورش بازگشتند. و درحالی که دوسال کمتر از ما سابقه داشتند طی بخشنامهی شمارهی ۷۹۱۹۱۲/۰۰۷تاریخ ۱۳۹۱/۱۰/۱۳احکام آنها به صورت رسمی صادر شد و ما که یکسال زودتر قبول شدیم هنوز پیمانی هستیم! آیا آین عدالت است؟ حالا هم که به پایان دوران وزارتتان نزدیک میشوید به رسانهها حرف از عدالت میزنید؟ آقای وزیر گناه ما چه بود؟ به غیر از این که با تلاش بیشتر یکسال زودتر و در بزرگترین آزمون قبول شدیم؟ اهالی رسانه به ماه مبارک رمضان شما را قسم میدهیم که صدای عدالت مارا به وزیر برسانید تا ببینیم جوابی در برابر حق ضایع شده ی ما دارد.