سید مصطفی هاشمی طبا در جمع دانشجویان دانشگاه صنعتی اصفهان در نشستی با عنوان «هویت دانشجو؛ انتقاد یا انفعال»، اظهار کرد: کنگره ملی دانشجویان نباید تنها به دنبال حل مشکلات دانشجویان باشد بلکه باید به دنبال حل مشکلات کل جامعه باشد. یکی از بزرگترین مشکلات کشورعدم تشخیص اولویتها و مدیریت صحیح است. آنچه باید مورد بحث قرار گیرد این است که هویت دانشجو انتقادی است یا انفعالی؟ تنها نباید به این مورد بسنده کرد و باید مراتب دیگری را هم در نظر گرفت. ابتدا باید کلمه دانشجو را به درستی تبیین کرد. اولین اصطلاح دانش است و این دانش گستره فرهنگی دارد و دانشجوی ما باید این نکته را درک کند که نباید تنها در یک رشته خاص تخصص داشته باشد.
وی ادامه داد: مهندسان ما باید به مسائل فرهنگی و اجتماعی جامعه نیز آگاهی داشته باشند و برای کشف هویت خود در جامعه زندگی کنند تا با همه مسایل آشنا شوند. اگر یک پزشک تنها علم پزشکی را خوب بداند و از جامعه خود و دغدغه مردم آگاهی نداشته باشد و از فرهنگ جامعه بیخبر باشد، یقینا از ریشه خود خارج شده و هویت خود را به درستی نخواهد شناخت. دانشگاه کارخانه نیست که انسان ها به آن وارد شوند و همان طور خارج شوند. در راس دروس دانشگاهی، دروس اصلی هر رشته قرار دارد که باید مد نظر قرار بگیرد و به شکل مطلوب یاد گرفته شوند، ولی نباید از جامعه دور ماند بلکه به هر دو باید توجه شود. این موضوع در واقع به حل مشکلات آینده کشور کمک میکند.
وی افزود: وظیفه یک دانشجو علاوه بر خوب یاد گرفتنِ دروس اصلی رشتهاش این است که اندیشیدن، زندگی کردن و بقیه مسائل را هم به شکل مطلوب یاد بگیرید. بخش واجب این مسئله این است که دانشجو باید تفکر را یاد بگیرد. در واقع انسان تک ساحتی که به یک رشته خاص مثل پزشکی یا معماری یا هر رشته دیگر بپردازد انسان موفقی نخواهد بود، بلکه باید هویت جامعه و نیاز هایش و دردهای آن را بشناسد و بتواند به حل آنها بپردازد تا توانسته باشد به جامعه خود کمک کند.
هاشمیطبا افزود: نباید مسائل خاکستری سیاسی جلوی فعالیت دانشجویان را بگیرد و مانع فعالیت آنان بشود و همینطور باید اولویتها را بدانیم و در پی آنها باشیم و در جهت حل مسائل حرکت کنیم. وی اظهار کرد: برنامه ششم توسعه به آرزویهای نمایندگان بر میگردد که آنها تکالیفی برای دولت تعیین میکردند، اما انجام این تکالیف چند برابر بودجه فعلی کشور را طلب میکند و آن ها به اولویت ها توجهی ندارند و در واقع اجرای این برنامهها ممکن نیست.
وی تصریح کرد: شبکه دانشجویان ما شبکه بسیار تاثیرگذاری در جامعه است. ما در سراسر کشور دانشگاه داریم و شبکه استادان ما نیز شبکه بسیار گسترده و مهمی است که نباید ساده از آن گذشت. مثلا اگر استادی در دانشگاه تهران حرفی بزند بازتاب آن را در دانشگاه شیراز میبینیم؛ بنابراین فریاد دانشگاه یک فریاد سراسری است که نبایده آن را نادیده گرفت.
این فعال سیاسی اظهار کرد: کنگره ملی دانشجویان نباید تنها به دنبال حل مشکلات دانشجویان باشد بلکه باید به دنبال حل مشکلات کل جامعه باشد. یکی از بزرگترین مشکلات کشور عدم تشخیص اولویت ها و مدیریت صحیح در کشور است.
کاندیدای دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری با بیان اینکه «باید به مردم وعدههای شدنی داد»، اظهار کرد: یکی دیگر از مشکلاتی که از ابتدای شکلگیری انقلاب اسلامی گریبانگیر جامعه بوده است تمایلات پوپولیستی برخی مسئولان است. آیا درست است که برای خوشآمد مردم وعدههای تو خالی و غیر واقعی داد؟ ما تنها یاد گرفتهایم وعده دهیم در حالی که یاد نگرفتهایم نیروهای بالقوه خود را به نیرو های بالفعل تبدیل کنیم. بزرگ کردن و رشد دادن اقتصاد را یاد نگرفته ایم و با این روشها به نتیجه مطلوب نمیرسیم.
وی تصریح کرد: یکی دیگر از مشکلاتی که گریبانگیر ماست مشکلات سرزمینی است که همه جامعه نسبت به آن باید حساس باشند. اگر بخواهیم با همین روند پیش برویم طولی نخواهد کشید که سرزمینمان خسارات زیادی میبیند. بیشتر دشتهای ما نشست کرده و دیگر قابل کشاورزی نیست، مهاجرت افزایش پیدا کرده و شهرهای ما قابلیت این تعداد جمعیت را ندارد و ما در حال از دست دادن سرزمین مان هستیم و از دست دادن سرزمین به معنای از دست دادن استقلال کشور است. مسایلی که امروزه در زندگیمان وجود دارد ناشی از اجراییات کشور است و این مشکلات با وعده درست نمیشود، باید عملی شوند تا در مسیر حل مشکلات گام برداریم و تشخیص این که مهم ترین مشکل جامعه ما چیست برعهده دانشجویان است.
وی گفت: طیف دانشجویی ما باید بتواند مشکلات اصلی را تشخیص دهد. درگیر مسایل خاکستری سیاسی شدن نشاط را از دانشجو و دانشگاه می گیرد. آن چیزی که شادابی را به جامعه دانشجویان بر میگرداند کشف حقایق، جستجو کردن، پیشرفت و کمک به حل مسایل است. باید به این نکته توجه کرد که لذت انسان در حل مسایل سخت و پیچیده است. در دنیا مسئله اعتماد و اطمینان به کیفیت مناسب مطرح است و ما خیال می کنیم که چنین چیزی در فرهنگ ما وجود ندارد. اگر از این دید به گذشته ایران و به تخت جمیشد و ظروف کشف شده نگاه کنید متوجه کیفیت تولیدات آن زمان می شوید. حیف است که چنین فرهنگ و پیشینه ایی داشته باشیم و از آن استفاده صحیح نکنیم.
رییس سابق کمیته ملی المپیک افزود: دانشگاه استعداد پرورش انسانهای بزرگ را دارد. در حقیقت کشور ما به دست فارغ التحصیلان دانشگاه اداره می شود. جنبش های دانشجویی ما سیاسی هستند نه مملکتی و این درست نیست، چون مشکلات جامعه ما تنها مشکلات سیاسی نیستند. استادان و دانشجویان باید به فکر مردم و جامعه باشند و بتوانند به اتفاق نظر برسند.
وی با اعتقاد به اینکه «کشور ما از لحاظ اقتصادی کشور فعالی نیست» ادامه داد: اقتصاد ما بر فروش نفت و در آمد های دولت می چرخد. ما کشور خرج کننده و مصرفی هستیم و تنها کاری که می توانیم بکنیم تا وضعیت ما بهبود یابداین است که صنعت گردشگری را توسعه دهیم چون در جامعه هیچ گونه سرمایهگذاری داخلی و خارجی وجود ندارد.
وی ادامه داد: ما به دنبال وضع رفاهی بسیار خوب هستیم که برای رسیدن به آن باید سختیهایی را متحمل شویم. در کشور ما شبکههایی وجود دارد که اداره کردن آنها سخت و هزینهبر است، مانند ارتباطات. همچنین برای ادامه داشتن این شبکهها نیازمند این هستیم که ثروتهای ارزی کشور را در این راه استفاده کنیم که همین موضوع سبب میشود بسیاری از کارخانجات تازه تاسیس نتواند شروع به کار کرده و اشتغالزایی کنند.
هاشمیطبا ادامه داد: باید مواظب باشیم که هویت ملی مان دستخوش تغییر نشود. بعضی از افراد نسبت به این هویت شناختی ندارند نه به این معنا که بخواهند در مذهبی بودن افراط کنند بلکه شناختی از هویت ملی ندارند. باید همان طور که به موضوعات مذهبی زیاد پرداخته میشود به هویت ملی هم بیشتر پرداخته شود و این را بدانیم که با لج بازی هیچ مشکلی حل نمیشود.