تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۰۹/۰۹ ساعت ۲۲:۵۴
کد مطلب : ۱۴۰۳۱۳
طاهر احمدزاده درگذشت+بيوگرافي
گروه سياسي: طاهر احمدزاده فعال ملی-مذهبی و اولین استاندار خراسان پس از انقلاب، در سن ۹۶ سالگی در مشهد درگذشت. احمدزاده به دلیل انتقاد از سیاست‌های موجود در قبل و پس از انقلاب، بارها زندانی شد. دو پسر او به دليل فعاليت سياسي قبل از انقلاب و يك پسر وي پس از انقلاب، اعدام شدند.
چكيدة اي از بيوگرافي آن مرحوم به نقل از ويكي پديا را بخوانيد:
طاهر احمدزاده هِرَوی:
متولد: ۱۳۰۰ در مشهد، درگذشت: ۹ آذر ۹۶ مشهد
فعال سیاسی ملی-مذهبی و چپ‌گرا
اولین استاندار خراسان پس از انقلاب ۱۳۵۷است که در دوران حکومت پهلوی و جمهوری اسلامی بارها بازداشت و سال‌ها زندانی بود. وی از دهه ۱۳۲۰ از همراهان محمدتقی شریعتی در «کانون نشر حقایق اسلامی» مشهد و از فعالان نهضت ملی شدن نفت و از هواداران نهضت مقاومت ملی بود. احمدزاده بین سال‌های ۱۳۳۶ تا ۱۳۵۷ بارها بازداشت و زندانی شد. او یکی از ۱۱۲۶ زندانی سیاسی بود که در آبان ۵۷ از زندان آزاد شدند. وی آخرین بار در سال ۱۳۸۰ در سن هشتاد سالگی از زندان آزاد شد.
طاهر احمدزاده پس از انقلاب از سوی دولت موقت به عنوان اولین استاندار خراسان انتخاب شد. سیاست‌های چپ‌گرایانهٔ او در این مقام اعتراض‌های زیادی را برانگیخته بود و سخنرانی‌های او پس از ترحیم آیت‌الله طالقانی هم باعث جنجال‌های زیادی شده بود. احمدزاده در مراسم بزرگداشت طالقانی گفته بود:
«پدر طالقانی مظهر مبارزه ضد استعمار و استثمار بود. مسیر طالقانی مسیر امام و انقلاب ما است. خواهران و برادران، هر ثانیه از عمر امام را مغتنم بشماریم و پایه‌های انقلاب اسلامی خود را تحکیم بخشیم. باید با صراحت اعلام کنم که انقلاب، به‌طور جدی در معرض خطر قرار گرفته. به خدا قسم زنگ خطر به صدا درآمده، امپریالیسم در انتظار همین معنی است؛ لذا ای امام، ای رهبر انقلاب، ای امام مستضعفین، تو ای امام به اتکاء خلق مستضعف خود پاسخ شنیدی انقلاب در انقلاب را آغاز کن… ما حاضر نیستیم خون‌هایی که دادیم به وسیله عده‌ای انقلابی‌نما، عده‌ای بازیگر، انقلاب به بازی گرفته شود. آیا تجربه صدر اسلام برای ما کافی نیست؟ تجربه صدر اسلام نخستین انقلاب اسلامی که ما دومین انقلاب اسلامی را در تاریخ خود تجربه می‌کنیم. ما تجربه اسلام را داریم. نگذاریم دیگر تکرار شود… ای طالقانی شهید، ای مجاهد کبیر امروز در مزارت تکرار می‌کنیم. ما نیاز به یک انقلاب در انقلاب داریم. امام تنهاست، اما چگونه امام تنهاست در حالی که امام هست و خلق هست، توده مستضعف هست. پس چگونه امام تنهاست. همه گروه‌ها و سازمان‌ها به هر نحو و شکلی باید بتوانند با امام رابطه مستقیم برقرار کنند. طالبشان را بگویند. جریانات مملکت را از زبان‌های مختلف به گوش امام برسانند. اما نمی‌دانم چرا باید تنها و تنها از یک کانال و طریق با امام رهبر امت ارتباط برقرار شود…»
احمدزاده آذر سال ۱۳۵۸ از استانداری خراسان استعفا داده و جای خود را به حسن غفوری‌فرد داد. وی در انتخابات مجلس خبرگان قانون اساسی در سال ۱۳۵۸ از حوزه خراسان نامزد شده و مورد حمایت ائتلاف گروه‌های چپ مذهبی از جمله سازمان مجاهدین خلق و جاما قرار داشت اما موفق به ورود به مجلس نشد.
طاهر احمدزاده بعد از استعفای دولت بازرگان به عنوان اولین استاندار خراسان از سمت این استانداری کناره‌گیری کرد و پس از آن از جمله منتقدین سیاست‌های حکومت جمهوری اسلامی بود. وی بارها در جمهوری اسلامی به خاطر انتقادهای خود زندانی گردید و آخرین بار در سال ۱۳۸۰ از زندان آزاد شد.
خانواده
طاهر احمدزاده تباری افغان دارد و پدر او پیش از تولدش به مشهد آمده و در آن جا ازدواج کرده بود و چون چهره‌ای محوری در میان افغان‌های مقیم ایران بود یک بار امان‌الله شاه پادشاه افغانستان در زمان کودکی طاهر به خانه آن‌ها آمده بود. سه پسر طاهر احمدزاده به دليل فعاليت‌ةاي سياسي، در قبل و پس از انقلاب اعدام شدند. یکی از پسران او مسعود احمدزاده از بنیان‌گذاران سازمان چریکهای فدایی خلق بود و در سال ۱۳۵۰ اعدام شد. مجید احمدزاده دیگر فرزند او نیز همراه برادرش در ۱۱ اسفند ۱۳۵۰ اعدام شد. مجتبی احمدزاده پسر کوچکتر وی نیز در ۸ آبان ۱۳۶۰ در زندان اوین اعدام شد.
طاهر احمدزاده هِرَوی:
متولد: ۱۳۰۰ در مشهد، درگذشت: ۹ آذر ۹۶ مشهد
فعال سیاسی ملی-مذهبی و چپ‌گرا
اولین استاندار خراسان پس از انقلاب ۱۳۵۷است که در دوران حکومت پهلوی و جمهوری اسلامی بارها بازداشت و سال‌ها زندانی بود. وی از دهه ۱۳۲۰ از همراهان محمدتقی شریعتی در «کانون نشر حقایق اسلامی» مشهد و از فعالان نهضت ملی شدن نفت و از هواداران نهضت مقاومت ملی بود. احمدزاده بین سال‌های ۱۳۳۶ تا ۱۳۵۷ بارها بازداشت و زندانی شد. او یکی از ۱۱۲۶ زندانی سیاسی بود که در آبان ۵۷ از زندان آزاد شدند. وی آخرین بار در سال ۱۳۸۰ در سن هشتاد سالگی از زندان آزاد شد.
طاهر احمدزاده پس از انقلاب از سوی دولت موقت به عنوان اولین استاندار خراسان انتخاب شد. سیاست‌های چپ‌گرایانهٔ او در این مقام اعتراض‌های زیادی را برانگیخته بود و سخنرانی‌های او پس از ترحیم آیت‌الله طالقانی هم باعث جنجال‌های زیادی شده بود. احمدزاده در مراسم بزرگداشت طالقانی گفته بود:
«پدر طالقانی مظهر مبارزه ضد استعمار و استثمار بود. مسیر طالقانی مسیر امام و انقلاب ما است. خواهران و برادران، هر ثانیه از عمر امام را مغتنم بشماریم و پایه‌های انقلاب اسلامی خود را تحکیم بخشیم. باید با صراحت اعلام کنم که انقلاب، به‌طور جدی در معرض خطر قرار گرفته. به خدا قسم زنگ خطر به صدا درآمده، امپریالیسم در انتظار همین معنی است؛ لذا ای امام، ای رهبر انقلاب، ای امام مستضعفین، تو ای امام به اتکاء خلق مستضعف خود پاسخ شنیدی انقلاب در انقلاب را آغاز کن… ما حاضر نیستیم خون‌هایی که دادیم به وسیله عده‌ای انقلابی‌نما، عده‌ای بازیگر، انقلاب به بازی گرفته شود. آیا تجربه صدر اسلام برای ما کافی نیست؟ تجربه صدر اسلام نخستین انقلاب اسلامی که ما دومین انقلاب اسلامی را در تاریخ خود تجربه می‌کنیم. ما تجربه اسلام را داریم. نگذاریم دیگر تکرار شود… ای طالقانی شهید، ای مجاهد کبیر امروز در مزارت تکرار می‌کنیم. ما نیاز به یک انقلاب در انقلاب داریم. امام تنهاست، اما چگونه امام تنهاست در حالی که امام هست و خلق هست، توده مستضعف هست. پس چگونه امام تنهاست. همه گروه‌ها و سازمان‌ها به هر نحو و شکلی باید بتوانند با امام رابطه مستقیم برقرار کنند. طالبشان را بگویند. جریانات مملکت را از زبان‌های مختلف به گوش امام برسانند. اما نمی‌دانم چرا باید تنها و تنها از یک کانال و طریق با امام رهبر امت ارتباط برقرار شود…»
احمدزاده آذر سال ۱۳۵۸ از استانداری خراسان استعفا داده و جای خود را به حسن غفوری‌فرد داد. وی در انتخابات مجلس خبرگان قانون اساسی در سال ۱۳۵۸ از حوزه خراسان نامزد شده و مورد حمایت ائتلاف گروه‌های چپ مذهبی از جمله سازمان مجاهدین خلق و جاما قرار داشت اما موفق به ورود به مجلس نشد.
طاهر احمدزاده بعد از استعفای دولت بازرگان به عنوان اولین استاندار خراسان از سمت این استانداری کناره‌گیری کرد و پس از آن از جمله منتقدین سیاست‌های حکومت جمهوری اسلامی بود. وی بارها در جمهوری اسلامی به خاطر انتقادهای خود زندانی گردید و آخرین بار در سال ۱۳۸۰ از زندان آزاد شد.
خانواده
طاهر احمدزاده تباری افغان دارد و پدر او پیش از تولدش به مشهد آمده و در آن جا ازدواج کرده بود و چون چهره‌ای محوری در میان افغان‌های مقیم ایران بود یک بار امان‌الله شاه پادشاه افغانستان در زمان کودکی طاهر به خانه آن‌ها آمده بود. سه پسر طاهر احمدزاده به دليل فعاليت‌ةاي سياسي، در قبل و پس از انقلاب اعدام شدند. یکی از پسران او مسعود احمدزاده از بنیان‌گذاران سازمان چریکهای فدایی خلق بود و در سال ۱۳۵۰ اعدام شد. مجید احمدزاده دیگر فرزند او نیز همراه برادرش در ۱۱ اسفند ۱۳۵۰ اعدام شد. مجتبی احمدزاده پسر کوچکتر وی نیز در ۸ آبان ۱۳۶۰ در زندان اوین اعدام شد.
