تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۰۹/۲۰ ساعت ۰۰:۰۷
کد مطلب : ۱۴۰۶۹۵
واکنش مدیرمسئول روزنامه همدلی به فضاسازی‌ها
گروه سیاسی: ولی ا...شجاع پوریان مدیر مسئول روزنامه اصلاح‌طلب همدلی در واکنش به فضاسازی‌های ایجاد شده علیه او در برخی رسانه‌ها نوشت: رسانه‌ها وقتی به عنوان رکن چهارم دموکراسی شناخته می‌شوند به همان نسبت انتظار می‌‌‌رود دست‌اندرکاران و فعالان این حوزه نیز رفتاری در حد و شأن این رکن را به منصه ظهور برسانند. رسانه‌ها و خصوصا روزنامه‌ها که امروزه به عنوان پیشقراولان آگاهی‌رسانی و تنویر افکار عمومی وظیفه خطیری را به دوش می‌کشند و جامعه را به نقد همه مولفه‌های سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی ترغیب می‌کنند و بر تضارب آرا تأکید دارند- نه تخریب نظر و شأن دیگران- پس بایسته است که نه خود از نقد خویش بهراسند و نه اجازه دهند دیگران بدون دلیل و بی آنکه به محکمه‌ای رفته باشند، فقط بر پایه شایعه‌ها محکوم شوند و خدای‌ناکرده شلاق بی‌حرمتی بر پیکره آنان نواخته شود. رفتار حرفهای به جدل– نه جدال- و نقد حرفهای نیازمند است. شکی نیست که در هر نهاد، سازمان، تشکل یا هر خانواده و بخصوص روزنامه‌ای اختلاف سلیقه و دیدگاه وجود دارد که گاه این اختلافات با خردورزی و گفت‌وگو و تعامل ختم به خیر می‌شود و گاه هر طیف با حفظ دیدگاه‌های خود و ضمن حفظ شأن شخصیت دیگری، عرصه را خالی می‌کند و به طریقی خود که می‌پسندد، به مشی خویش ادامه می‌دهد. ماجرای تعطیلی یک روزه روزنامه همدلی و ایجاد جو غیراخلاقی و غیرحرفه‌ای در فضای مجازی علیه مدیر مسئول این روزنامه، بیش از آنکه بر ظرفیت و میزان خردمندی برخی همکاران حکایت کند، بیشتر نشان‌دهنده ناپختگی و خامی است. یقینا سردبیر پیشین روزنامه همدلی نیک می‌دانند که ما در دوران سه‌ماهه همکاری با ایشان و همکارانی که ایشان را همراهی کرده‌اند، جز دوستی و احترام و حفظ شأن همکاران رفتار دیگری نداشته‌ایم.
در دنیای امروز قهر و برخورد قهری به همراه افترا و تهمت، شیوه پسندیده‌‌ای به شمار نمی‌رود و خصوصا اهالی خردمند و روشنفکر روزنامه‌نگار از آنجا که الگوی رفتاری جامعه به شمار می‌روند، باید بیشتر با اخلاق و منش ایرانی و اسلامی خود مشکلات پیش آمده را حل کنند. بر زمین گذاشتن کار در یک نشریه یقینا به مذاق هیچ مدیری خوش نخواهد آمد وچه بسا به جای آنکه باعث هتک حیثیت مدیر نشریه‌ای شود، اعتبار حرفهای افرادی را که به اصطلاح کار خود را بر زمین می‌گذارند، زیر سوال می‌برد. سردبیر محترم گذشته روزنامه نیک می‌داند که طرفداری از همکار خاطی، به جای آنکه او تأدیب شود، بر حمایت از خطا و اشتباه تأکید می‌کند. همکاری که با خطای محرز خود می‌توانست آبرو و حیثیت چندین ساله مدیریت روزنامه را زیر سوال ببرد، طبیعی است که امکان همکاری با چنین فردی ممکن نخواهد بود،خطایی که اگر گفته شود، شاید شما خوانندگان هیچ‌گاه او را نبخشید، اما ما سعی کردیم با آرامش موضوع را حل و فصل کنیم،ولی رفتار غیر حرفهای دوستان ما، ناگهان آن دیوار اعتماد را به یک باره فروریخت. انتظار داریم که به جای هوچی‌گری و انتشار متن‌ها یا سخنان خلاف حقیقت، از رفتار حرفهای و از حرفه محترم روزنامه‌نگاری حمایت کنیم. با این حال در پایان بر خود فرض می‌دانم که از زحمات سردبیر قبلی و همکاران او که در مدت فعالیت خود، باعشق و علاقه کار کرده‌اند قدردانی کنم و امیدوارم گفتار، نوشتار، سلوک و رفتار ما آموزنده و الهام‌بخش باشد.
در دنیای امروز قهر و برخورد قهری به همراه افترا و تهمت، شیوه پسندیده‌‌ای به شمار نمی‌رود و خصوصا اهالی خردمند و روشنفکر روزنامه‌نگار از آنجا که الگوی رفتاری جامعه به شمار می‌روند، باید بیشتر با اخلاق و منش ایرانی و اسلامی خود مشکلات پیش آمده را حل کنند. بر زمین گذاشتن کار در یک نشریه یقینا به مذاق هیچ مدیری خوش نخواهد آمد وچه بسا به جای آنکه باعث هتک حیثیت مدیر نشریه‌ای شود، اعتبار حرفهای افرادی را که به اصطلاح کار خود را بر زمین می‌گذارند، زیر سوال می‌برد. سردبیر محترم گذشته روزنامه نیک می‌داند که طرفداری از همکار خاطی، به جای آنکه او تأدیب شود، بر حمایت از خطا و اشتباه تأکید می‌کند. همکاری که با خطای محرز خود می‌توانست آبرو و حیثیت چندین ساله مدیریت روزنامه را زیر سوال ببرد، طبیعی است که امکان همکاری با چنین فردی ممکن نخواهد بود،خطایی که اگر گفته شود، شاید شما خوانندگان هیچ‌گاه او را نبخشید، اما ما سعی کردیم با آرامش موضوع را حل و فصل کنیم،ولی رفتار غیر حرفهای دوستان ما، ناگهان آن دیوار اعتماد را به یک باره فروریخت. انتظار داریم که به جای هوچی‌گری و انتشار متن‌ها یا سخنان خلاف حقیقت، از رفتار حرفهای و از حرفه محترم روزنامه‌نگاری حمایت کنیم. با این حال در پایان بر خود فرض می‌دانم که از زحمات سردبیر قبلی و همکاران او که در مدت فعالیت خود، باعشق و علاقه کار کرده‌اند قدردانی کنم و امیدوارم گفتار، نوشتار، سلوک و رفتار ما آموزنده و الهام‌بخش باشد.
