گروه سیاسی: مدیر مسؤول روزنامه «بهار» با اشاره به گران شدن تعرفه کاغذ و سخت شدن شرایط برای روزنامههای بخش خصوصی، اظهار کرد: باید آماده برگزاری مراسم تدفین برای مطبوعات بخش خصوصی باشیم.
منصور قنواتی در گفتوگو با ایسنا درباره افزایش تعرفه کاغذ اظهار کرد: بارها گفتهام که روزنامههای بخش خصوصی بهویژه در حوزه سیاسی عملاً در مقابل مافیای مطبوعات دولتی و حکومتی تسلیم هستند. شرایط فعلی و گران شدن تعرفه کاغذ آنها را آماده مراسم تدفین روزنامههای خصوصی کرده است. تا امروز اگر از حضور مطبوعات خصوصی در عرصه رقابتی راه رفتن بر لبه تیغ تعبیر میشد، با گران شدن کاغذ در شرایط اورژانسی قرار گرفتند و دیگر باید مسؤولان محترم دولت تدبیر به فکر مراسم تدفین روزنامههای خصوصی باشند.
او ادامه داد: میتوان گفت که عملکرد دولت آقای روحانی عملاً باعث نابودی تفکر اصلاحطلبی در ایران شد و من به عنوان یک رسانهای که سالها در زمینه سیاست قلم زدهام، فکر میکنم عملکرد دولت آقای روحانی در حوزههای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگ باعث رویگردانی مردم از صندوقهای رای خواهد شد.
قنواتی درباره آینده روزنامه «بهار»، گفت: بعد از توقیف یکساله روزنامه در سال ۹۴، توانستیم از اول دی ماه سال ۹۵ مجدداً منتشر شویم و در چند روز آینده به یک سالگی روزنامه خواهیم رسید؛ البته این اولین یکسالگی روزنامه «بهار» در بیست و چند سال فعالیت است. در واقع میتوان گفت این اولین سالی است که روزنامه توقیف نشده است. اما الان شرایط به گونهای شده است که دیگر نیازی به توقیف نیست و روزنامههای خصوصی خواسته یا ناخواسته تعطیل میشوند.
مدیرمسؤول روزنامه «بهار» با بیان اینکه دیگر هیچ دورنمای مشخصی برای انتشار روزنامه وجود ندارد، خاطرنشان کرد: البته گفتن این حرفها فایدهای ندارد، چون هیچ گوش شنوایی نیست. آقایان بازار را رها کردهاند و هیچگونه نظارتی به شرایط چاپ و نشر وجود ندارد. کجای دنیا در عرض یک ماه نرخ کاغذ ۱۲۰ درصد افزایش نرخ پیدا کند؟ وقتی هم که وارد راهروهای آسیبشناسی موضوع میشویم، دستهای پنهان عجیب و غریبی نمایان میشوند. برخی از دوستان با علم به اینکه قرار است تعرفه کاغد برداشته شود، چندین هزار تن کاغذ را انبار کردهاند و مثلاً تلاش میکنند تا رعایت حال روزنامههای خصوصی را بکنند و کاغذی که یک ماه پیش ۲۲۰۰ تومان بود را به قیمت ۴ هزار تومان میفروشند.
او اظهار کرد: هماکنون که تمام مسؤولان تلاش میکنند واقعیت را به گونه دیگری جلوه بدهند، ما مطبوعاتیها ماندهایم با انبوهی از مشکلات نابسامان. امیدواریم بتوانیم حداقل به پایان سال خودمان را برسانیم؛ چراکه سال دیگر را اصلا نمیتوان با این شرایط پیشبینی کرد.
این فعال رسانهای با بیان اینکه «باید این واقعیت را بپذیریم که الان دیگر فضای اصلی رسانه در اختیار روزنامهها نیست»، افزود: متاسفانه در ایران روزنامهها حتی دیگر مرجع هم به حساب نمیآیند. ولی نمیتوان گفت که بعد از اینکه روزنامههای خصوصی تعطیل شدند عرصه در اختیار روزنامههای دولتی قرار خواهد گرفت. چراکه در همین شرایط هم رقابت نابرابری میان روزنامههای خصوصی و دولتی وجود دارد و تا زمانی که این نابرابری وجود دارد نباید انتظار روزنامههای پویا را داشته باشیم. البته طبیعتا میدانداری روزنامههای دولتی در آینده بیشتر خواهد شد.
قنواتی یکی از مشکلات اصلی جامعه مطبوعاتی ایران را نشر الکترونیک برشمرد و خاطرنشان کرد: در همه جای دنیا رسانههای مکتوب نسخه آنلاین خودشان را عرضه میکنند و مخاطبان ماهانه برای دریافت نسخه اینترنتی روزنامه مورد نظرشان یک آبونمان ماهانه پرداخت میکنند؛ این درحالی است که در ایران به دلیل نبود فرهنگ کپی رایت هیچ معیار و نظارتی در این زمینه وجود ندارد. از طرفی هم طبق قانون مطبوعات وقتی روزنامهای چاپ نشود، عملاً دیگر روزنامه محسوب نمیشود.
مدیر مسؤول روزنامه «بهار» یادآور شد: متاسفانه در این مدت هیچ یک از مسؤولان مرتبط در وزارت ارشاد حالی از مدیران روزنامههای خصوصی هم نپرسیدند. اگر دوست دارند روزنامههای بخش خصوصی وجود داشته باشد باید حمایت اساسی بکنند؛ اگر هم نه که به همان روزنامههای دولتی خودشان اکتفا کنند. روزنامههایی که به گفته شهردار جدید ۸۰ درصد بازگشتی دارند و این خیلی حرف بزرگی است که روزنامههایی که با کیفیت بالا و قیمت پایین عرضه میشوند۸۰ درصد بازگشتی دارند و ما با ۱۲ صفحه روزنامه سیاه و سفید با آنها رقابت میکنیم!
اظهارات مدیر مسوول هفت صبح
مدیر مسوول روزنامه «هفت صبح» با اشاره به دلایل گرانی کاغذ در کشور گفت: وضعیت نبود کاغذ در کشور به دلیل خرید بیرویه کاغذ توسط روزنامههای دولتی و نهادهای عمومی است.
آرش خوشخو در گفتوگو با ایسنا به دلایل گرانی کاغذ اشاره کرد و گفت: برخی میگویند به دلیل اینکه بزرگترین کارخانه کاغذسازی چین تعطیل شده، چین تمام کاغذهای روسی را پیش خرید کرده و این مساله باعث افزایش قیمت شده است. همچنین سال جدید چینی در حال شروع شدن است و آنها هم مانند ایران مصرف کاغذشان برای چاپ سالنامه، کارت پستال و ... زیاد است؛ بنابراین بر قیمت جهانی کاغذ تاثیر ترسناکی گذاشته است.
او با اشاره به نقش روزنامههای دولتی در گران شدن کاغذ اظهار کرد: متاسفانه ما با رقبای بزرگی در بخش دولتی روبهرو هستیم که به جای اینکه کمککننده کسب و کار باشند، خار مغیلانند. برخی روزنامههای دولتی به خیال خود دوراندیشی کرده و با شروع زمزمههای گرانی کاغذ، بیشتر کاغذ موجود در بازار را خریدند و انبار کردند. در کشور ما بخش دولتی بزرگترین رقیب و دشمن بخش خصوصی است و این امر یک واقعیت است. و البته دوستانی که در دولت هستند هم نمیتوانند خود را نجات دهند.
خوشخو ادامه داد: بخش بزرگی از مساله گران شدن و کمبود کاغذ، به شیوه غلط مدیران خرید برخی روزنامههای دولتی برمیگردد. آنها زمانی که فهمیدند کاغذ گران میشود، شروع به خرید انبوه کردند که با قدرت مالی خوب آنها همخوانی دارد. قدرت مالی خوب را در بخش مسکن هم دیده بودیم که بانکها چه بلایی سر بازار مسکن آوردند. آنها نیز با قدرت مالی خوب و دوراندیشی که داشتند موجب شدند وضعیت مسکن در رکود باورنکردنی فرو برود.
سردبیر روزنامه هفت صبح در ادامه مطلب بالا گفت: در حال حاضر بخش دولتی در حوزه کاغذ هم همان کارها را انجام میدهد و ما با کمبود شدید کاغذ در بازار روبهرو هستیم. به نظرم همه مدیران دولتی هم که با ادعا میگویند ما میخواهیم به بخش خصوصی کمک کنیم و دولت را سبک کنیم، در عمل همان فرمول قدیمی را تکرار میکنند. آقای نجفی در بدو ورود گفتند که ما میخواهیم بخش مطبوعات روزنامه همشهری را کوچکتر کنیم، اما بعد از اینکه شهردار شدند، طبق معمول همهی مدیران خسته، کوتاه آمدند. زمانی که میگویم روزنامه دولتی در واقع همه روزنامههای بخش دولتی که از بودجه عمومی استفاده میکنند، مانند روزنامه ایران، همشهری، جوان، کیهان، فرهیختگان، شهروند و ... مد نظر من است. این روزنامهها همه به دلیل قدرت مالی و بودجهای که دارند، کاغذ خریدند و وضع کاغذ را به این شکل کردهاند. در واقع وضعیت فعلی کاغذ به دلیل خرید بیرویه آن توسط روزنامههای دولتی و نهادهای عمومی است.
او با اشاره به تاثیر گرانی کاغذ بر روزنامههای بخش خصوصی، اظهار کرد: زمانی که کاغذ گران شود، قاعدتا روزنامههای بخش خصوصی دچار تزلزل میشوند و روزنامههای کمبنیهتر از دور خارج خواهند شد. همچنین روزنامههای قویتر هم مجبور میشوند تعداد صفحات خود را کاهش دهند. برای مثال ما روزنامه هفت صبح را پنج روز در هفته در ۲۴ صفحه منتشر میکردیم که به ۱۶ صفحه کاهش دادهایم البته قطع خود را بزرگتر کردهایم چون کاغذ قدیمیمان در بازار نبود. در حال حاضر برخی از روزنامههای مهم بخش خصوصی به خاطر کمبود کاغذ توزیع شهرستان خود را قطع کردند و با تیراژ تهران به حیات خود ادامه میدهند. افزایش قیمت بحران بزرگی است که امیدوارم تمام شود و پایان آن هم مبتنی بر این است که دولت، نهادهای عمومی، شهرداری، سپاه و همه نهادهایی که با بودجه عمومی به تولید نشریه میپردازند یک بار تصمیم بگیرند مشکل را حل کنند؛ البته میدانم با این مدیران خسته و ترسو این اتفاق نمیافتد.
آرش خوشخو به کارخانههای تولید کاغذ داخل کشور اشاره و اظهار کرد: کیفیت کاغذهای تولید داخل ما بسیار ضعیف است. مسوولان هم میدانند و تاکید دارند برای کمک به تولید ملی، کاغذهای بیکیفیت ما را استفاده کنید که این توجیه بدی است. به نظرم به جای اینکه به روزنامهها فشار بیاورند که کاغذهای بیکیفیت را بخرند، سعی کنند تا کیفیت کاغذ بهتر شود؛ بنابراین مشکل تولید کاغذ در ایران بسیار شدید است و تولید داخلی ما کیفیت بد و مراحل تولید گران دارد و هیچ روزنامه و نهادی که با کاغذ سر و کار دارد برایش بهصرفه نیست و با هیچ منطق و عقلی هم سازگار نیست که از چنین کاغذی استفاده کند.