تاریخ انتشار : ۱۳۹۶/۰۹/۲۶ ساعت ۱۲:۴۷
کد مطلب : ۱۴۰۹۴۳
بجای سرزنش‌دیگران خودراملامت کنيد
صادق صدرایی
رئیس قوه قضاییه در نشستی مفصل با تشکل‌های دانشجویی اصولگرا به انتقادات رئیس‌جمهور سابق از قوه قضائیه پاسخ داده است.با نگاهی به پاسخ‌های آیت‌الله آملی‌لاریجانی می‌توان دید که رئیس دستگاه قضایی نیز همچون سخنگوی این قوه بارزترین ویژگی احمدی‌نژاد را درغگویی او می‌داند. اینکه در اختلاف به وجود آمده در بین جریان اصولگرا از جمله در همین جدال لفظی میان رئیس‌جمهور سابق و رئیس قوه قضائیه کدام‌یک از طرف‌ها بیشتر حق دارد در اینجا چندان محل بحث نیست و آنچه را که موضوع این نوشتار قرار داده‌ایم این پرسش اساسی است که در سال‌های گذشته منتقدان دولت‌های نهم و دهم به چه گناهی در حالی که نقدهایی ملایم‌تر از آنچه اصولگرایان در این روزها به احمدی‌نژاد و یارانش می‌گویند گفته بودند از خانواده نظام و انقلاب کنار گذاشته شده و دچار انواع محدودیت‌ها شده‌اند؟ اگر در پرونده رئیس دولت‌های نهم و دهم به همین میزان که بزرگان جریان اصولگرایی در روزهای اخیر گفته‌اند مملو از ویژگی‌های منفی است و او دارای مشکلاتی سیاسی، اقتصادی و. . . است پس چرا جریان اصلاحات که خیلی قبل‌تر از اصولگرایان به چنین نتیجه‌ای رسیده بود با برخوردهای سخت مواجه شد؟ !
با نگاهی به آنچه از احمدی‌نژاد در این روزها می‌بینیم می‌توان به جرات گفت تغییر آن‌چنانی نه در نگاه سیاسی او و نه در ادبیاتش به وجود نیامده است. محمود احمدی‌نژاد از انتخابات۸۴ و حتی قبل‌تر از زمان حضور در شهرداری تهران همین نگاه را به جریان‌ها و چهره‌های سیاسی داشت و با نمایش همراهی با مردم به دنبال آن بود که خود را در جایگاه یک منجی بنشاند که قرار است جامعه را از دو جریان سیاسی موجود در قدرت نجات دهد. امروز و پیش از رئیس جمهور سابق این اصولگرایان هستند که باید پاسخگوی حمایت‌های تمام قدشان از اقدامات ویرانگر احمدی‌نژاد باشند.
بخشی از تصمیم‌گیران کشور رئیس‌جمهور سابق را برابر با نظام دانسته و هزینه انتقاد از او را به حدی رساندند که به عنوان مثال میزان تعطیلی برنامه‌های انتقادی‌صداوسیما و روزنامه‌های منتقد دولت در آن بازه زمانی هشت ساله بین ۸۴ تا ۹۲ بی نظیر بود. هنگامی که نظام مساوی با یک شخص شد به طور طبیعی آن شخص هم دچار توهمی‌از جنس خودبرتربینی خواهد شد. بخشی از رفتار و گفتار این روزهای رئیس دولت دهم به همین دلیل است که او مصونیت آهنین خود را کاملا باور کرده است و تصور می‌کند نظام سیاسی برابر با اوست و منتقدانش از اصلاح‌طلب و اصولگرا مخالف انقلاب.
کوتاه سخن آنکه تصویری که اصولگرایان در این روزها از احمدی‌نژاد می‌بینند حاصل منجی‌سازی خودشان از شخصیت اوست! آنان باید به جای سرزنش دیگران خود را ملامت کنند که برای حمایت از محبوب سابقشان بزرگان انقلاب را یکی یکی از صحنه سیاست حذف کردند.
رئیس قوه قضاییه در نشستی مفصل با تشکل‌های دانشجویی اصولگرا به انتقادات رئیس‌جمهور سابق از قوه قضائیه پاسخ داده است.با نگاهی به پاسخ‌های آیت‌الله آملی‌لاریجانی می‌توان دید که رئیس دستگاه قضایی نیز همچون سخنگوی این قوه بارزترین ویژگی احمدی‌نژاد را درغگویی او می‌داند. اینکه در اختلاف به وجود آمده در بین جریان اصولگرا از جمله در همین جدال لفظی میان رئیس‌جمهور سابق و رئیس قوه قضائیه کدام‌یک از طرف‌ها بیشتر حق دارد در اینجا چندان محل بحث نیست و آنچه را که موضوع این نوشتار قرار داده‌ایم این پرسش اساسی است که در سال‌های گذشته منتقدان دولت‌های نهم و دهم به چه گناهی در حالی که نقدهایی ملایم‌تر از آنچه اصولگرایان در این روزها به احمدی‌نژاد و یارانش می‌گویند گفته بودند از خانواده نظام و انقلاب کنار گذاشته شده و دچار انواع محدودیت‌ها شده‌اند؟ اگر در پرونده رئیس دولت‌های نهم و دهم به همین میزان که بزرگان جریان اصولگرایی در روزهای اخیر گفته‌اند مملو از ویژگی‌های منفی است و او دارای مشکلاتی سیاسی، اقتصادی و. . . است پس چرا جریان اصلاحات که خیلی قبل‌تر از اصولگرایان به چنین نتیجه‌ای رسیده بود با برخوردهای سخت مواجه شد؟ !
با نگاهی به آنچه از احمدی‌نژاد در این روزها می‌بینیم می‌توان به جرات گفت تغییر آن‌چنانی نه در نگاه سیاسی او و نه در ادبیاتش به وجود نیامده است. محمود احمدی‌نژاد از انتخابات۸۴ و حتی قبل‌تر از زمان حضور در شهرداری تهران همین نگاه را به جریان‌ها و چهره‌های سیاسی داشت و با نمایش همراهی با مردم به دنبال آن بود که خود را در جایگاه یک منجی بنشاند که قرار است جامعه را از دو جریان سیاسی موجود در قدرت نجات دهد. امروز و پیش از رئیس جمهور سابق این اصولگرایان هستند که باید پاسخگوی حمایت‌های تمام قدشان از اقدامات ویرانگر احمدی‌نژاد باشند.
بخشی از تصمیم‌گیران کشور رئیس‌جمهور سابق را برابر با نظام دانسته و هزینه انتقاد از او را به حدی رساندند که به عنوان مثال میزان تعطیلی برنامه‌های انتقادی‌صداوسیما و روزنامه‌های منتقد دولت در آن بازه زمانی هشت ساله بین ۸۴ تا ۹۲ بی نظیر بود. هنگامی که نظام مساوی با یک شخص شد به طور طبیعی آن شخص هم دچار توهمی‌از جنس خودبرتربینی خواهد شد. بخشی از رفتار و گفتار این روزهای رئیس دولت دهم به همین دلیل است که او مصونیت آهنین خود را کاملا باور کرده است و تصور می‌کند نظام سیاسی برابر با اوست و منتقدانش از اصلاح‌طلب و اصولگرا مخالف انقلاب.
کوتاه سخن آنکه تصویری که اصولگرایان در این روزها از احمدی‌نژاد می‌بینند حاصل منجی‌سازی خودشان از شخصیت اوست! آنان باید به جای سرزنش دیگران خود را ملامت کنند که برای حمایت از محبوب سابقشان بزرگان انقلاب را یکی یکی از صحنه سیاست حذف کردند.
مرجع : روزنامه بهار
