گروه سياسي: یک عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی با تاکید بر اینکه اعتراضات به روحانی نباید ما را نگران کند، گفت: در دولتی آزاد و جریانی سیاسی که به راحتی حجم انتقاد را تحمل میکند، این حجم از انتقادات درباره دولت چندان بالا نیست.
محمدصادق جوادیحصار اظهار کرد: انتقاد علیه هر دولتی که انجام میشود آن دولت باید از آن استقبال کند و این نشانه پویایی، زنده و سیاسی بودن جامعه است. وی افزود: هرچه انتقادات جدیتر و روانتر در سطح جامعه منتشر شود نشان از عمق تحمل و آزادی در جامعه سیاسی به ویژه از جانب دولتهای مستقر دارد، این باید به فال نیک گرفته شود، اما بر افرادی که انتقاد میکنند باید این مسئله را وارد دانست که انتقاد بدون دلیل یا فقط به صرف انتقاد کردن و عدم درک شرایط دولت چندان خوشایند نیست. در کنار این انتقادات باید این موضوع در نظر گرفته شود که به چه میزان پیشنهاد نیز ارائه خواهند داد، دولت نیز معجزه نمیکند و با مردم فریبکارانه برخورد نخواهد کرد.
این فعال سیاسی اصلاحطلب با بیان اینکه بودجه دولت محدود است، عنوان کرد: مشخصترین ویژگی بودجه این است که باید پیشنهاد دولت به مجلس باشد. دولت پیشنهاد خود را به مجلس میدهد، اما تصمیمگیر نهایی مجلس است. نمایندگان نیز پیشنهاد را میپذیرند و آن را رد و یا اصلاح میکنند. افرادی که به پیشنهاد نسبت به بودجه انتقاد دارند میتوانند از طریق کمیسیونهای تخصصی و نمایندگان خود در مجلس پیشنهادات خود را داده و آن را پیگیری و تبدیل به اصلاحیه کنند. بنابراین اگر بنا باشد که هیچ انتقادی صورت نگیرد این نشان میدهد که جامعه مرده یا نسبت به بودجه و آینده کشور بیتفاوت است و یا فضا به قدری استبدادی است که هیچ فردی جرات انتقاد ندارد.
جوادیحصار با اشاره به اینکه انتقاد ساری و جاری در جامعه نشان از استقبال دولت از طرحها و نظرات مردم دارد، تصریح کرد: انتقاد حق مردم، دانشگاهها، دانشجویان، منتقدان دولت، احزاب و کارشناسان آشنا به بودجه و دیگر مسائل دولتی است. باید انتقاد صورت گیرد و دولت نیز با حوصله این انتقادات را بشنود. نباید از انتقاد در سطح جامعه پروا و پرهیز داشت. انتقاد برای دولت خوب است اما انتقادی که جنبه عملیاتی پیدا کند. وی افزود: آقای روحانی به دولتهای بعد نشان داد که باید بودجه را به صورت ریز در اختیار مردم قرار داد تا آنان متوجه شوند که دریافتکنندگان بودجه عمومی کشور در حوزههای مختلف چه مجموعههایی هستند و به چه میزان در عمل خود نسبت به توزیع، تخصیص و یا صرف بودجه در موارد مشخص شفافیت خواهند داشت.
این عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی با بیان اینکه آقای روحانی عنوان کرده که من رئیسجمهور همه مردم ایران هستم، گفت: اگر بنا باشد که رئیسجمهور راستگویی داشته باشیم باید با رقیبان هم تعامل و ارتباط وجود داشته باشد و به آن جریانها نیز توجه شود. این که هیچ ارتباطی با این جریانها وجود نداشته باشد تبدیل به انحصارطلبی میشود. باید غلبه با گفتمان مسلط و پیروز باشد اما حقوق جریانهای مغلوب نیز رعایت شود. اگر جریانهای پیروز به مجموعههای مغلوب انتخاباتی بیتوجه باشند، اتفاقاتی رقم خواهد میخورد که دولتهای مورد انتقاد ما رقم زدند.
جوادیحصار عنوان کرد: توقع مردم تغییر بوده و مردم برای تغییر رای دادند، برای تغییر در سیاستگذاریها، رویکردهای مدیریتی و گزینشگریهای سطح عالی کشور. نباید از عملکرد دولت ناامید بود. دولت شرایط خودش را دارد. امکانات و قدرت کشور نیز به گونهای نیست که هر دولتی کار مطابق میل خود را انجام دهد. وی افزود: بودجهای که آقای روحانی به مجلس داده میتواند با کار کارشناسی فراکسیونها و کمیسیونهای تخصصی مجلس و تاثیر بهسزای فراکسیون امید خروجی نسبتا قابل قبولی داشته باشد.
این فعال سیاسی اصلاحطلب با بیان اینکه دولت باید از انتقاد استقبال کند، عنوان کرد: هرچه انتقادها در سطح جامعه روانتر، سیالتر و آزادانهتر مطرح شود، اهالی علم، سیاست، فرهنگ و اقتصاد نسبت به این مسائل با هم بحث و گفتوگو و یکدیگر را قانع میکنند. در مسائلی که جامعه، دانشگاه و حوزه نتوانستند یکدیگر را قانع کنند میتوانند از طریق نمایندگان مجلس بررسی جدیتر انجام دهند و به قانون تبدیل کنند تا دولت ملزم به اجرا شود. نباید از حجم زیاد انتقاد پروا داشت، هرچه این انتقادها شفافتر و روشنتر در سطح اجتماع مطرح شود، اثرات موثرتر و مثبتتری در فرایند بودجه ترسیمی و ابعاد دیگر مدیریت دولت خواهند داشت.
این عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی گفت: در دولتی آزاد و جریانی سیاسی که به راحتی حجم انتقاد را تحمل میکند، این حجم انتقاد چندان بالا نیست. اعتراضات به آقای روحانی نباید ما را نگران کند. وقتی حجم پیروزی سنگین است، حجم انتقادات نیز سنگین میشود، ۲۴میلیون به آقای روحانی رای دادند اگر ۱۰درصد این افراد نیز به فعالیتهای دولت معترض شوند، فضای رسانهای و مجازی کشور را مملو از اعتراض میکنند. در دولتی که ۹۰-۸۰ درصد از حامیان هنوز حمایت میکنند، ۱۰ درصد نیز ممکن است انتقاد کنند یا به مخالف تبدیل شوند که این امور بدیهی و طبیعی است.