واکنش یکطرفه صداوسیما به اعتراضات

گروه سياسي- رسانه‌ها: روزنامه ایران نوشت: اعتراضات روزهای اخیر آنقدرها هم برخی چشم‌ها را به روی واقعیت باز نکرد؛ یک نمونه‌اش صدا و سیماست. رسانه‌ای که در تمام این روزها تریبون خود را به صورت کاملاً نامتعادل در اختیار منتقدان و مخالفان دولت قرار داده بود. این اما در جام جم روش جدیدی نیست.

در دو دهه اخیر بزرگ‌ترین رسانه کشور چهار رئیس را تجربه کرده که همگی بر همین راه رفته‌اند. این چند روز اخیر هم که کشور اعتراضاتی بعضاً خشن را تجربه کرد هم مسیر صدا و سیما با تغییری مواجه نشد. حالا خیلی‌ها هستند که جام جم را هم در جمع مقصرین اعتراضات اخیر به شمار می‌آورند. استدلال منتقدان عموماً ناظر به سه محور است؛ ندادن تریبون عادلانه به همه گرایش‌ها، حمایت یا انتقاد از دولت‌های مختلف با توجه به گرایش‌های سیاسی این دولت‌ها و نهایتاً انداختن تمام بار مطالبات و شرایط کشور به دوش دولت. سه محوری که در یک هفته گذشته هم همچنان پررنگ‌ترین تأثیر را در خط خبری و رسانه‌ای صدا و سیما داشتند.

اگر بخواهیم موضوع را با عدد و رقم شرح دهیم، می‌توانیم به30 میهمان صدا و سیما در یک هفته اخیر در برنامه‌های گفت‌وگومحور این رسانه اشاره کنیم. 30 میهمانی که 20 نفر از آنها گرایش اصولگرای منتقد دولت را داشتند. در میان 10 نفر باقی مانده هم یک منتقد غیراصولگرای دولت و یک مدیر عالی‌رتبه قوه قضائیه دیده می‌شوند. سهم اصلاح‌طلبان حامی دولت در میان این افراد 3 نفر و اصولگرایان حامی دولت هم 2 نفر است و از مقامات دولتی هم این محمدباقر نوبخت بوده که یک بار در برنامه گفت‌وگوی ویژه خبری شبکه دو حاضر شد. البته باید این را هم اضافه کرد که از این تعداد 2 نفر هم میهمان خارجی برنامه‌های صدا و سیما بوده‌اند. به این ترتیب از میان 30 چهره‌ای که به نحوی در این روزها در صدا و سیما تریبون گرفتند، تنها 6 نفر حامی دولت از دو جریان اصلاح‌طلب و اصولگرا حاضر بودند؛ یعنی تنها 20 درصد میهمانان.

آن هم در شرایطی که بیش از 66درصد این افراد از جریان اصولگرای منتقد و مخالف دولت بودند و درصد کل منتقدان و مخالفان دولت در این برنامه‌ها عدد 70 درصد را نشان می‌دهد. اما این تازه اول محاسبات عددی ما برای فهم رویکرد صدا و سیما در روزهای اعتراضات است. ماجرا جایی جدی‌تر می‌شود که بدانیم از میان 6 موافق دولت در این برنامه‌ها تنها سه نفر امکان شرکت حضوری در برنامه‌ها را داشتند؛ محمدباقر نوبخت در گفت‌وگوی ویژه خبری شبکه دو، محدثی گیلوایی در برنامه زاویه شبکه چهار و مصطفی کواکبیان در برنامه متن و حاشیه شبکه سه. سه نفر دیگر همگی میهمانان تلفنی برنامه‌های صدا و سیما بودند.

این رقم‌ها اما برای منتقدان و مخالفان دولت کاملاً متفاوت است؛ 17 نفر از اصولگرایان منتقد و مخالف دولت امکان شرکت حضوری در برنامه‌های صدا و سیما پیدا کردند و چهار نفر از طیف منتقدان و مخالفان دولت هم تلفنی یا به وسیله اسکایپ در این برنامه‌ها مشارکت کردند. بر این اساس درصدبندی عملکرد صدا و سیما این گونه خواهد بود؛ در حالی که موافقان دولت تنها 15 درصد موقعیت‌های شرکت حضوری در برنامه‌های صدا و سیما را در اختیار داشتند، مدیران جام جم بیش از 80 درصد موقعیت‌ها را در این زمینه به اصولگرایان منتقد یا مخالف دولت اختصاص دادند. این دست محاسبات را می‌توان خیلی بیشتر از این ادامه داد. اما تا همین جا هم مشخص می‌شود که وقتی منتقدان صدا و سیما از یک طرفه بودن تریبون این رسانه که عنوان «ملی» هم برای خود قائل است صحبت می‌کنند از چه وضعیتی حرف می‌زنند.