رشد اقتصادی 7 درصدی غیر واقعی است

حمید آذرمند  اقتصاددان با بیان اینکه  اصرار بر رشد اقتصادی بالا با  تحریک تقاضا معمولا به افزایش  مخارج دولت و نقدینگی و بروز فشارهای تورمی منجر می شود، به پول نیوز گفت: بخش معنی داری از رشد اقتصادی باید متکی بر بهره‌وری باشد تا بتوان بدان اتکا کرده و آن را پایدار تلقی کنیم . اما متاسفانه بخش عمده ای از رشد اقتصادی از فروش نفت حاصل می شود که برای تولید آن هیچ تلاشی نشده است. چنین رشدی ناپایداربوده و موجب تخلیه منابع تجدیدناپذیر میشود.به گفته  او ،  آمارهای سازمان بهره وری نشان می دهد، رشد بهرهوری کل عوامل تولید در اقتصاد ایران طی 45 سال گذشته به طور متوسط برابر با منفی یک درصد بوده است. به بیان دیگر، در بلندمدت بهره وری هیچ سهمی در رشد اقتصادی ایران نداشته است. این درحالی است که در یک دوره 45ساله، حدود 36 درصد از رشد اقتصادی چین از محل رشد بهره وری حاصل شده است. در همان دوره، سهم بهره وری در رشد اقتصادی کشورهای هند، پاکستان، امریکا و ژاپن به ترتیب برابر با 35 ،31 ،29 و 28 درصد بوده است. رشد متکی بر بهره‌وری، پایدارتر است و عوارض کمتری به دنبال دارد.

 

او افزایش رقابت پذیری تولیدات داخلی و تولید در مقیاس جهانی را از جمله راهکاری دست یابی به رشد اقتصادی پایدار دانست و افزود: بنگاه های صنعتی ما به طور جدی با مسئله پایین بودن توان رقابت پذیری مواجهند و طی سال های گذشته بخش عمده ای از کارگاه های صنعتی در آستانه نابودی قرار گرفته است.به گفته آذرمند ، افزایش توان رقابت پذیری هم فرایندی طولانی است و از طریق سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه، افزایش مقیاس بنگاه ها و ادغام بنگاه ها، مشارکت با شرکتهای خارجی در تولید محصولات، و کاهش شکاف فناوری حاصل خواهد شد. توجه به مسائل زیست محیطی و صیانت از منابع طبیعی و ثروت های زیرزمینی از دیگر عواملی است که به اذعان این کارشناس اقتصادی می تواند به رشد اقتصادی پایدار در ایران منجر شود. او معتقد است که اتکای تولید بر منابع تجدیدناپذیر و سوخت‌های فسیلی، عوارض محیط زیستی نامطلوبی دارد و موجب آلودگی هوا و تخلیه منابع زیرزمینی می‌شود. بنابراین این مسئله حايز اهمیت است که هم‌زمان با هدفگذاری برای دستیابی به اهداف رشد اقتصادی بالا ، ســهم انرژی‌های تجدیدپذیر و انرژی‌های پاک، به ویژه از طریق توســعه نیروگاه‌های بادی و خورشیدی، افزایش یابد.با تمامی این احوال این کارشناس اقتصادی بر این باور است که هدف گذاری برای رشد اقتصادی باید بر اساس واقعیت های موجود در جامعه صورت گیرد. دست یابی به رشد بالای 5 درصدی با شرایط اقتصاد ایران همخوانی ندارد و دور از واقعیت است.