بهار نیوز - هر جای دنیا که باشی، زن یعنی زندگی

گروه جامعه: فرقی نمی‌کند در کجای دنیا زندگی کنی، زن که باشی آفریده می‌شوی برای عشق ورزیدن، برای نگاه‌های مهربانانه، رسالتت را مادری و همسری می‌دانی، رسالتی والا که بر گردن تو نهاده شده است، یک روز مادر و همسر می‌شوی و باید با لطافت رفتار کنی و روزی باید در بیرون از خانه سخت کار کنی و تکیه گاه محکمی برای خانواده‌ات باشی.

‌به گزارش ایسنا، در اجرای بند 1 اصل ۱۱۰ قانون اساسی سیاست‌های کلی «خانواده» که توسط مقام معظم رهبری ابلاغ شد، برحمایت از عزت و کرامت همسری، نقش مادری و خانه‌داری زنان و نقش پدری و اقتصادی مردان و مسئولیت تربیتی و معنوی زنان و مردان و توانمندسازی اعضای خانواده در مسئولیت‌پذیری، تعاملات خانوادگی و ایفاء نقش و رسالت خود، تأکید کردند.«فاطمه محمدبیگی» دبیر بنیاد عفاف و حجاب قزوین در این‌باره می‌گوید: تأکید سیاست‌های کلی مقام معظم رهبری در حوزه خانواده و زنان، نشان از دوراندیشی ایشان دارد و در جمهوری اسلامی اساس توسعه بر پایه خانواده قرار داده شده است.وی ادامه می‌دهد: در غرب عموماً شاخص توسعه موضوعات اقتصادی و مالی است و اصولاً خانواده جزو شاخص توسعه محسوب نمی‌شود، این در حالی است که در کشور ما هر کار و برنامه بر مبنای خانواده برنامه‌ریزی می‌شود و مبنای پیشرفت و توسعه خانواده است.

محمدبیگی تصریح می‌کند: جامعه سالم را خانواده می‌سازد و رکن اصلی خانواده زن است، در جوامع غربی ارزش رکن خانواده رو به زوال است و شاهد مواردی از قبیل ازدواج سفید، زندگی مجردی و زندگی گروهی هستیم که باعث از بین رفتن امنیت خانواده و تضعیف نقش مادری و همسری می‌شود.به گزارش ایسنا، در گذشته زنان در جوامع مختلف غربی به‌عنوان یک کالا یاد می‌شدند و تحت بدترین رفتارها قرار داشتند، اما با ظهور اسلام نقش زن و جایگاه آن در جوامع مختلف به ویژه جوامع اسلامی تغییر پیدا کرد و زنان از عزت و کرامت بالایی برخوردار شدند.

زن در جوامع گوناگون
«چانک کیم» استاد دانشگاه و عضو انجمن ملی کره با اشاره به تفاوت نگاه کشور کره به زنان، در گفت‌وگو با ایسنا می‌گوید: در کره در گذشته مرد سالاری به شدت حاکم بود و تفاوت میان زنان و مردان به‌قدری بود که مردان در آسمان و زنان در کف زمین بودند، اما امروزه این موضوع تغییر کرده است.وی معتقد است: امروز در کره زنان در همه امور از جمله سیاست وارد شدند به طوری که ما رئیس‌جمهور خانم هم داریم، در واقع زنان وارد عرصه کار شدند و همسرانشان دیگر چاره‌ای ندارند و نمی‌توانند مانند گذشته بر آن‌ها حکومت کنند.«کیم برلی بیلمر» نماینده سازمان ملل و ساکن کشور کانادا نیز به ایسنا می‌گوید: در چند دهه اخیر موقعیت زنان در کانادا تغییر پیدا کرده است و خانم‌ها هر کار و موقعیت شغلی ممکن است داشته باشند، حتی در دانشگاه‌ها تعداد خانم‌ها بیشتر از آقایون است و در واقع در کانادا خانم‌ها نقش مهمتری دارند.آزا که در آلمان به‌عنوان محقق داروساز مشغول به فعالیت است نیز می‌گوید: اینجا نیز زنان در آرامش هستند و در شغل‌های مختلفی مشغول به کار هستند، در آلمان احترام به زنان بسیار زیاد است و مردان خود را بالاتر از زنان نمی‌دانند و تبعیض جنسیتی وجود ندارد.

زنان مالک اقتصاد خویش هستند
به گزارش ایسنا، دغدغه مالی، استقلال مالی، ورود به اجتماع و برقرای تعاملات اجتماعی از جمله عللی است که باعث روی آوردن زنان به کار کردن در بیرون از خانه می‌شود، در حالی که در تعالیم انسان‌ساز اسلام، زنان هم مالک کار و تولید خود بوده و هم هیچ‌گونه مسئولیتی در برابر اقتصاد خانواده ندارند و حتی می‌توانند در مقابل کار و خدمتی که در خانه انجام می‌دهند از همسر تقاضای مزد و حقوق کنند که پرداخت آن هم بر مرد واجب است.محمدبیگی تصریح می‌کند: در اسلام نقش اقتصادی بر عهده مردان می‌باشد اما زنان نیز می‌توانند در این زمینه مشارکت داشته باشند، عده‌ای می‌گویند داشتن منبع اقتصادی برای زنان ایجاد آسایش می‌کند، این در حالی است که وقتی مسئولیت اقتصادی برعهده مردان باشد، باری از دوش زنان برداشته می‌شود.

وی می‌گوید: در اسلام کرامت و جایگاه زنان حفظ شده است تا بتوانند به جایگاه خود که وظیفه همسری و مادری است، به تربیت فرزندان بپردازند.«چانک کیم» در این زمینه معتقد است: در کره وضعیت اقتصادی به گونه‌ای است که بعضی از خانواده‌ها حساب بانکی مشترک دارند و پول‌ها را در آن حساب می‌گذارند و خرج می‌کنند و برخی ترجیح می‌دهند حساب جداگانه داشته باشند.وی تصریح می کند: زنان در کره هم اگر کار نکنند، مشکلی نیست، چون پس از جدایی 50 درصد اموال در میان زنان و مردان تقسیم می‌شود، با این حال من موافق کار فیزیکی سخت برای خانم‌ها نیستم، در کره یک دانشکده افسری 10 درصد دانشجویان خانم هستند و بهترین دانشجویان هستند، اما این برای خانم‌ها و روحیه لطیف آن‌ها خوب نیست.کیم برلی بیلمر ‌نیز می‌گوید: در کانادا خانم‌ها به اندازه آقایان مسئول هستند و حقوق مساوی دریافت می‌کنند، اما این موضوع در آمریکا وجود ندارد، در آمریکا آقا و خانم هردو یک کار انجام می‌دهند، اما آقایان درآمد بیشتری دارند.

به گزارش ایسنا، زنان اگرچه وارد اجتماع شده و نقش‌های مهمی را در این زمینه برعهده گرفته‌اند، اما همچنان مهمترین نقشی که برای زنان می‌شود در نظر گرفت، نقش مادری و نقش همسری است، چون زنان رکن خانواده هستند و در ساختن جامعه‌ای آرمانی نقش بسزایی را ایفا می‌کنند.محمدبیگی در این زمینه می‌گوید: انتقال ارزش‌ها و منش‌ها توسط خانواده صورت می‌گیرد، اگر انتقال به درستی صورت نگیرد و آموزش نباشد، جامعه با اختلالات روبه‌رو می‌شود، همچنین خود خانواده از این موضوع آسیب می‌بینند.وی تصریح می‌کند: یکی از مهم‌ترین نقشی که زنان برعهده دارند، نقش مادری است به طوری که امام خمینی(ره) گفته‌اند «هیچ شغلی به شرافت مادری نیست»، بنابراین مادری و تربیت فرزندان نقش مهمی در جامعه محسوب می‌شود.

تربیت فرزندان بزرگ‌ترین رسالت زنان
به گزارش ایسنا، تربیت فرزند از مهم‌ترین نکاتی است که اسلام بر آن تأکید دارد و برخی از افراد این نقش مهم را خلاف عزت و کرامت انسان می‌دانند و می‌گویند که اسلام این نقش را مشخص کرده که آزادی را بگیرد، این در حالی است که نه تنها در کشور ما بلکه در بسیاری از کشورها نیز زنان اولویت خود را تربیت فرزندان قرار می‌دهند.محمدبیگی می‌گوید: بهترین روش تربیت فرزند، این است که در آغوش مادر و با استفاده از مهر و محبّت او پرورش پیدا کند، زنانی که فرزند خود را از چنین موهبت الهی محروم می‌کنند، اشتباه می‌کنند، هم به ضرر فرزندشان، هم به ضرر خودشان و هم به ضرر جامعه اقدام کرده‌اند.وی تصریح می‌کند: زنانی که به‌علت فعالیت‌های خارج از خانواده، از آوردن فرزند استنکاف می‌کنند، برخلاف طبیعت بشری و زنانه‌ی خود اقدام می‌کنند و خداوند به این راضی نیست. کسانی که فرزند و تربیت فرزند و شیردادن به بچه و در آغوش مهر و عطوفت بزرگ کردن فرزند را برای کارهایی که خیلی متوقفبه وجود آن‌ها هم نیست، رها می‌کنند، دچار اشتباه شده‌اند.

چانک کیم استاد دانشگاه و عضو انجمن ملی کره می‌گوید: تربیت فرزندان مهم‌ترین نقش یک زن است، من زمانی که فرزندم به دنیا آمد به دلیل اهمیت تربیت فرزندان علی‌رغم اینکه برای فرزندم پرستار گرفته بودم با این حال برای دو سال کار را ترک کرده و در منزل به تربیت کودکم پرداختم.وی ادامه می‌دهد: اما امروز در اغلب خانواده‌ها؛ پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها فرزندان را نگهداری می‌کنند یا مهدکودک‌های خصوصی و عمومی موجود بچه‌ها را نگه می‌دارند.کیم برلی بیلمر نماینده سازمان ملل و ساکن کشور کانادا نیز می‌گوید: تربیت فرزند در کانادا به سطح خانوادگی و موقعیت مالی بستگی دارد، درکانادا نگهداری از بچه‌ها گران و هزینه‌اش بالا است، با این وجود بسیاری از زنان که شاغل هستند، فرزندان خود را به مهدکودک‌ها می‌فرستند. به هر حال بزرگ‌ترین رسالت زنان ساختن کوچک‌ترین و مهم‌ترین نهاد جامعه است، خانواده محوری دارد به‌نام زن و همه انسانی که در اجتماع پا می‌گذارد، از خانواده خارج می‌شود و حاصل تربیت امن و آرام و مجاهدانه مادران است. وقتی مشخص می‌شود که بزرگ‌ترین رسالت زنانه در خانه شکل می‌گیرد، این نفی‌کننده شأن و جایگاه و نقش زنان در جامعه نیست. زن که باشی باید مانند یک کدبانو رفتار کنی، شاید گاهی همانند یک مرد کار کنی اما باید بتوانی کانون خانواده را محل رشد عواطف و احساسات قرار دهی.