گروه سیاسی_ احمد کاظمی در ستون طنز روزنامه قانون نوشت: اگه یادتون باشه قسمت قبل در بررسی افزایش سن امید بین ایرانیها به دو مساله خوشحالی پس از رفع فیلترینگ تلگرام و امید به نتیجه گرفتن تیم محبوب فوتبال (با محوریت استقلال و پرسپولیس) اشاره کردیم! هماینک ادامه ماجرا:
حامد همایون، بهنام بانی و حمید هیراد
چند سالی بود که مجید خراطها با خوندن آهنگ «عزیزم دستات نلرزه تیغ اولو بزن! سه و چار و پنج شیش!تیغا رو پشت هم بزن» تونست یه تنه میانگین امید به زندگی در جوانان رو 10، 12 سال کم کنه! به مرور و با رواج سبکی که مودبانهاش میشه «نالههای آهنگین» یا همون «دیسلاو»، سن امید به زندگی هر روز کاهش بیشتری پیدا کرد که ناگهان با ظهور پدیدهای به اسم حامد همایون با ترانه «دستممممم تو دست یااااااوووورررههههه!
به به! به به!» خون امید در رگهای موسیقی پاپ پمپاژ شد. پشت بند اون هم bandهای مختلفی اومدن و با آهنگهای شاد خودشون، این مسیر رو ادامه دادن و خدارو شکر امروز ما شاهد خوانندههایی مثل آقای بهنام بانی هستیم که آهنگاش حتی خودش رو اونقدر به وجد میاره که وسط کنسرت روی سن به اندازه پرشهای کریستیانو رونالدو برای زدن هد، میپره هوا و همین نشاطِ روی سن، سن امید رو در بین هواداران موسیقی پاپ حداقل 20 سال افزایش داده!
برف
در مجموع باید اعتراف کرد ما مردمی هستیم که اصلا دنبال بهونهایم تا امید به زندگیمون افزایش پیدا کنه.
شما دیدید که هنوز پنج سانتیمتر برف کف کوچهها ننشسته چطور تمام اینستاگرامِ مردمی که تا دیروز جملات تلخ دکتر شریعتی در مورد عشق و عاشقانههای مرحوم حسین پناهی رو میذاشتن توی استوریشون، تغییر کرده و شده رفتن کف خیابون و شادی کردن! باور کنین همین برف اخیرِ تهران کم کمش پنج سالی گذاشت روی سن امید ملت!
آی.فیلم
برف که خوبه، خدایی از نمونههای دلخوشیهای کوچک مردم همین شبکه ماهوارهای آیفیلم هست که با برآورده کردن آرزوهایی مثل پخش مجدد یوزارسیف، پخش سریال در پناه تو و از همه مهمتر، چرخه تکرار سریال جومونگ، جوانههای امید رو در دل مردم آبیاری میکنه!
دولت تدبیر و امید
والا من شک داشتم که این مورد رو جز موارد امیدبخش بذارم یا موارد ناامید کننده! میدونم همه ما الان از وضع قیمت دلار و سیاست داخلی و خیلی مسائل دیگه از جمله مصاحبه بسیار چالشی آقای روحانی ناراضی هستیم ولی تهش هرجور حساب میکنم میبینم هنوز یه رگههایی از امید به تدبیر و امید در بین مردم شاید باشه! فقط امیدوارم در این دو سالِ باقیمونده دولت بتونه سنِ امیدِ سیاسی مردم رو «تا بیش از 1400» افزایش بده!