علی عبادی (دبیرکل حزب مستقل کار) در این وانفسای درگیری‌های دولت و کارگران و دست‌درازی‌هایی که به حقوق قانونی کارگران می‌شود، با تکیه بر مسئله «تولید» که در واقع به نوعی سنگ زیربنایی مسائل اشتغال و کارگری هم به شمار می‌رود، می‌گوید: در حقیقت بحث کلی به تولید بازمی‌گردد. در فرآیند تولید سه گروه کارگر، سرمایه‌گذار و دولت قرار می‌گیرند و هر کدام از آنها برای پایداری این موضوع باید نقش‌آفرینی کنند. وی با ارائه مثالی به توضیح بهتر مسئله می‌پردازد: برای نمونه نیروی کار ما باید خودش را به جایی برساند که تبدیل به نیروی کار ماهر شود و شرایط علاقه خود به محیط کار را ایجاد کند و از طرف دیگر سرمایه‌گذار که وارد میدان می‌شود باید فرآیندی برای نوع کاری که قصد تعریف آن را دارد، ارایه دهد و اینکه آیا کارش پایدار است و با شرایط مکانی و کشوری ما برابری می‌کند یا نه؟

نقش دولت در تولید حمایتی است اما تاکنون شاهد آن نبوده‌ایم
اینکه این وسط نقش دولت چه می‌شود، پاسخی است که عبادی اینگونه به آن پاسخ می‌دهد: در حقیقت مهمترین نقشی که در این قضایا باید ایفا شود، نقش دولت‌هاست. در حقیقت نقش دولت‌ها در زمینه تولید، نقش حمایتی است که متاسفانه ما در طی سالیان گذشته تاکنون این نقش حمایتی را ندیده‌ایم. دبیرکل حزب مستقل کار با بیان اینکه تاکنون نقش دولت فقط به نوعی تعریف شده که فشار به سرمایه‌گذار یا نیروی کار وارد شده است، می‌گوید: در نتیجه شاهد درگیری‌های کارگری و کارفرمایی و عدم علاقه به سرمایه‌گذاری و رفتن به سمت کارهای واسطه‌گری هستیم که این روزها به دلیل نبود حمایت صریح دولت از این دو موضوع اتفاق می‌افتد. وی با تاکید بر اینکه دولت هنوز نقش خودش را پیدا نکرده است، اضافه می‌کند: باید دید که در بحث بیمه بیکاری دولت و کارفرما هرکدام چه نقشی دارند و شرایط مربوط به دولت است یا وضعیت مجموعه‌های تازه تاسیس در زمینه مسئله بیمه مجموعه‌‌هایشان با سازمان تامین اجتماعی که هر روز درگیر مسائل متعدد می‌شوند و در نهایت می‌گوید الخیر فی ما وقع، نیز همینگونه است؟

تعیین حقوق؛ بحثی سه‌جانبه است
عبادی؛ مسئله تعیین حقوق را بحثی سه‌جانبه می‌داند و می‌گوید: متاسفانه دولت شرایطی را برای سرمایه‌گذار ایجاد می‌کند که او به دلیل پرکردن فاصله‌هایی که برایش ایجاد می‌شود دیگر میلی برای ایفای نقش خود در مسائل حقوقی ندارد. وی این مسئله را ناشی از حضور اندک دولت بیان می‌کند و توضیح می‌دهد: دولت اکنون می‌تواند در شرایط کنونی مالیات‌ها را مقداری کاهش دهد؛ همانگونه که در سایر کشورها وقتی واحدی دچار مشکل می‌شود، دولت نقش‌آفرینی کرده و آنها را از یکسری از مالیات‌ها معاف می‌کند و در نتیجه با کمک‌هایی از جانب یکسری از بانک‌ها می‌شود، این مجموعه‌ها می‌توانند دوباره سرپا شوند.

اعتصابات و درگیری‌های کارگری ناشی از نبود حمایت دولت است
عبادی با اظهار تاسف از اینکه نه تنها تاکنون چنین حمایتی را از دولت خود ندیده‌ایم بلکه شرایط حل مشکلات نیز ایجاد نشده است، ادامه می‌دهد: مشکلات، اعتصابات و درگیری‌های هر روزه نیز زاییده همین مسائل است که متاسفانه در بخش اعظم آن دولت نقش‌آفرینی می‌کند و استخوان را به زخم می‌رساند. دبیرکل حزب مستقل کار به انتقاد از عملکرد دولت می‌پردازد و می‌گوید: دولت در جایی که باید، نقش‌آفرینی نمی‌کند و مجموعه را به امان خدا رها می‌کند و اینگونه کارگر و سرمایه‌گذار مبتلا به مسائل گوناگون می‌شوند.

تامین اجتماعی با سرمایه کارگران شکل گرفته است
سوالی که این بین پیش می‌آید این است که باتوجه به تایید بند (ز) تبصره ماده 7 و همچنین برگزار نشدن جلسات سه‌جانبه، چقدر احتمال دارد که دولت از موضع خود کوتاه آمده و به سبد معیشت و خواسته کارگران توجه کند؟ و پاسخی که عبادی به این سوال می‌دهد؛ از این قرار است: سازمان تامین اجتماعی نهادی است که با سرمایه کارگر شکل گرفته، متعلق به این قشر است یا حتی متعلق به سرمایه‌گذار آنهم بابت حق بیمه‌ای که به سازمان پرداخت می‌کند. وی این توضیح را هم اضافه می‌کند: این بین دولت نقش‌آفرینی نداشته است و اگر دولت‌ها خواستند نقش‌آفرینی کنند فقط در بحث مدیریت بوده است. متاسفانه دولتی که به عنوان دولت تدبیر و امید به میدان‌ آمده بازهم همان بحث تبصره و بند و اینگونه مسائل را ایجاد کرده است.

ورود یک‌جانبه دولت به بحث تعیین دستمزد بعید است
 دبیرکل حزب مستقل کار ضمن توصیه به دولت برای ایفای نقش خود، بر این باور است که دولت قصد ورود یک‌جانبه به مسئله حقوق را ندارد:‌ بعید می‌دانم دولت در ارتباط با تعیین دستمزد بخواهند یک‌جانبه بحث را تمام کند بلکه باید همان بحث سه‌جانبه‌ای در تعیین دستمزد دخالت داشته باشد. وی با تاکید بر اینکه دولت نمی‌تواند یک‌جانبه تعیین دستمزد کند، مسئله را اینگونه تشریح می‌کند: اگر دولت بخواهد یکسویه عمل کند مشکلات و عواقب کار گریبان‌گیر خودش را می‌گیرد زیرا دولت فقط یک بخش قضیه است و کارگران و کارفرمایان در دو بخش دیگر قرار دارند که در صورت بروز چنین عملی؛ دولت را مقصر می‌دانند و همه اعتصابات و درگیری‌ها متوجه خود دولت می‌شود.

تا وقتی کارفرمایان واقعی وارد میدان نشوند،‌ مشکلات پابرجاست
عبادی؛ گریزی به گذشته می‌زند و در زمینه یکی بودن دولت و کارفرمایان در جلسه سه‌جانبه، به ارائه این توضیح می‌پردازد که: زمانی که قانون کار نوشته شد بیشتر گرایش به سمت کارگر داشت از این‌سو هم در شرایطی قرار داشتیم که دولت تبدیل به کارفرمای بزرگی شده بود در نتیجه بیشتر شرکت‌ها دولتی بوده‌اند. وی با اظهار تاسف از اینکه در این شرایط اجازه ورود سرمایه‌گذاران و کارفرمایان واقعی به عرصه داده نشد، نتیجه می‌گیرد: تا زمانی که کارفرمایان واقعی نه دولتی، حضور نیابند ما همین مشکل را داریم.

مشکلات اصلی ناشی از قوانین موجود است
دبیرکل حزب مستقل کار همچنین به انتقاد از شرایط قانون کار می‌پردازد و می‌گوید: در قانون کار شرایط کلی برای همه مجموعه‌ها دیده شده که متاسفانه راهکار خوبی برای اشتغال‌زایی نداشته است.
وی به صراحت؛ مشکلات موجود را ناشی از قوانین می‌داند و اعلام می‌کند: قانون کار، قانونی کلی است که برای همه واحدها دیده شده است و در نتیجه موجب شده در برخی بخش‌ها یکسری از شرایط استاد شاگردی‌ها از دست برود. عبادی از این توضیح اینگونه نتیجه می‌گیرد که: باید قانون کار به سه بخش کارگاه‌های بزرگ، کارگاه‌های کوچک و خدماتی و بخش کشاورزی تقسیم شود و بر این اساس تعاریف خود را داشته باشیم و بر مبنای وضعیت‌ آنها بتوانیم قانون را تعریف کنیم تا دیگر شاهد نباشیم که مغازه‌ای کوچک میلی به گرفتن کارگر ندارد.

بیشترین فشار به واحدهای تولیدی از طرف بانک‌های رباگیر است
وی با تاکید دوباره بر بررسی دوباره شرایط و قوانین موجود، می‌گوید: به خصوص نقش بانک‌ها را که به نوعی رباگیر واحدهای صنعتی شده‌اند و بیشترین فشار از طرف آنها به بخش‌های تولیدی وارد می‌شود که این مسئله موجب به وجود آمدن اشتغال ناپایدار شده است.
دبیرکل حزب مستقل کار به تشریح نتایج حاصل از این قانون می‌پردازد و توضیح می‌دهد: کارفرمایان به سمت قراردادهای سفید امضا رفتند و درنهایت به نبود اطمینان بین کارفرما و کارگر می‌رسیم. بنابراین دولت باید به این درجه برسد که نقش حمایتی خود را از تولید بیشتر کند نه اینکه کمبودهای خودش را بخواهد بر قشر کارگر یا نیروی کار بیندازد.
عبادی ادامه می‌دهد: این شرایط موجب می‌شود در بحث‌های بعدی تولید دچار مشکل شویم به این ترتیب که مردم سعی می‌کنند در تولید سرمایه‌گذاری نکنند و به دنبال کارهای واسطه‌ای بروند و دولت هم فقط به دنبال دادن آمار مشاغل ناپایدار خودش باشد.

برای داشتن اشتغال پایدار دولت باید از کارگران حمایت کند
وی در پاسخ به این سوال که نظرش درباره تحلیل‌های موجود مبنی بر متناسب نبودن دستمزد کارگران با سبد معیشت و پاسخگویی دستمزد کنونی فقط برای 13 روز کارگران چیست، می‌گوید: در حال حاضر دستمزدی که پرداخت می‌شود پاسخگوی نیازهای کارگران نیست به خصوص اگر فرد دو فرزند هم داشته و مستاجر هم باشد.
عبادی با بیان اینکه در این شرایط بهترین کار؛ حمایت‌های دولت از جیب خود نه جیب سرمایه‌گذار از کارگران است، اضافه می‌کند: دوباره باید دولت بن‌های کارگری را در اختیار کارگران بگذارد و کالاهای اساسی آنها را بدون اینکه پولی از کارفرما بیگرد به کارگران بدهد تا بتواند مشاغل پایدار ایجاد کند و واحدهای صنعتی‌اش را روی پا نگه دارد.

بهار نیوز