ماده‌ای موسوم به 'کاپاکاراگینان' که معمولا از علف دریایی سرخ رنگ خوراکی استخراج می‌شود، از چند دهه قبل به عنوان یک ماده غلظت دهنده در غذاها مورد استفاده قرار می‌گیرد. محققان دانشگاه A&M تگزاس، این ماده را با نانوسیلیکات دوبعدی ادغام کردند تا یک هیدروژل قابل تزریق بسازند که به سرعت مانع خونریزی می‌شود. این نانوذرات ظرفیت انعقاد هیدروژل را بهبود می بخشد و فرآیند لخته شدن خون را تسریع می‌کنند.همچنین می‌توان این نانوذرات را به‌گونه‌ای تغییر داد که مولکول‌های زیستی موردنیاز برای بهبود زخم و ترمیم سریع‌تر بافت‌ها را در اختیار سلول‌های بدن قرار دهد.

این ویژگی مهم‌ترین مزیت ژل قابل تزریق در مقایسه با سایر روش‌های جلوگیری از خونریزی است. در آزمایش‌های اولیه محققان دریافتند این بانداژ جدید علاوه بر جلوگیری سریع از خونریزی، موجب تسریع چشمگیر فرآیند ترمیم بافت‌ها و بهبود زخم‌ها می‌شود. خونریزی غیرقابل کنترل یکی از مهم‌ترین عوامل مرگ سربازان در میدان جنگ و شهروندان آسیب دیده در تصادفات است. هیدروژل‌های قابل تزریق، گزینه مناسبی برای جلوگیری از خونریزی زخم‌های داخلی هستند که با استفاده از روشی ساده و با کمترین آسیب به بافت‌ها به محل زخم می‌رسند. .

بهار نیوز