کمتر از سه ماه تا شروع جام جهانی باقی مانده و مهم ترین موضوع محافل فوتبالی، تیم ملی و صعود از گروهش به دور حذفی جام جهانی است؛ اتفاقی که تاکنون رخ نداده و ایران هیچ گاه نتوانسته به نزدیکی های صعود از گروهش هم برسد.ایران در جام جهانی 2018 با تیم های اسپانیا، پرتغال و مراکش همگروه است؛ تیمهایی که روی کاغذ شانس بسیار زیادی برای صعود از گروهشان دارند و همه آمارها و ارقام صحبت از شانس کمتر ایران به نسبت سه تیم دیگر برای صعود دارد.کارلوس کی روش بعد از کسب مجوز صعود به جام جهانی اعلام کرد که تیم ملی ایران برای صعود از گروهش به دور بعد جام جهانی آماده می شود اما همگروهی با این سه تیم همه معادلات را بهم ریخته است.
با وجود این قرعه سخت هدف تیم ملی تغییر نکرده ولی راه بسیار دشواره شده است. کی روش که با وجود این قرعه دشوار، هدف تیمش را صعود از گروه میداند، از ناآمادگی بازیکنان داخلی برای حضور در جام جهانی میگوید و از فوتبال ایران خواسته بازیکنان داخلی مدت زمان بیشتری در اختیار او باشند و برای جام جهانی آماده شوند.تیم ملی اسپانیا حریف ایران در جام جهانی در نوروز 97 دو بازی تدارکاتی انجام داد. ابتدا آلمان را در خاک خودش متوقف کرد و حتی می توانست به پیروزی برسد؛ آلمانی که مدعی اصلی کسب جام جهانی است و خیلیها این تیم را از الان قهرمان جهان می دانند. اسپانیا در بازی دوم خود به مصاف آرژانتین رفت و این تیم را با 6 گل شکست داد.
علاوه بر این نتایج، ترکیب اسپانیا را بازیکنانی مانند ایسکو (در بازی با یوونتوس 100 درصد پاس سالم داشت و برابر آرژانتین هتریک کرد)، راموس (بهترین مدافع حال حاضر جهان) ده خئا (از بهترین دروازه بانهای فعلی جهان)، دیگو کاستا، اینیستا، آسنسیو، پیکه، آلبا و ... تشکیل میدهند.بدون شک فوتبال دوستی وجود ندارد که یک بازیکن تیم ملی را هم تراز با بازیکنان اسپانیا بداند. نمیتوان ایسکو را با همه هافبکهای فوتبال ملی مقایسه کرد و یا بهترین مدافع تاریخ فوتبال ایران هم در حد و اندازه های سرخیو راموس نیست و باید گفت حرف گزافی است اگر کسی مدعی این شود که ایران برابر اسپانیا 10 درصد هم شانس پیروزی دارد.
سه شنبه شب، یک بار دیگر کریستیانو رونالدو به کابوس بوفون، یوونتوس و مردم تورین تبدیل شد. فوق ستاره پرتغالی در کمتر از چهار دقیقه دروازه این تیم را باز کرد و در ادامه با ضربه آکروباتیک خود تمامی نگاه ها را به خود معطوف کرد.دروغ نیست اگر بگوییم هر بار که رونالدو در ترکیب رئال و تیم ملی کشورش می درخشد، فوتبال دوستان ایرانی به مصاف او با تیم ملی ایران فکر میکنند و آرزو می کنند او در برابر ایران غیر طبیعی ظاهر شود و نتواند شوتی به سمت دروازه ایران بزند.رونالدو ستارهای است که به تنهایی تیمش را به پیروزی می رساند اما به جز او هم پرتغال بازیکنان مانند برناردو سیلوا (بازیکن منچستر سیتی)، آندره سیلوا (بازیکن میلان)، آندره گومس (بازیکن بارسلونا) را در ترکیبش دارد که با هر استانداردی، بهتر از فوتبالیستهای ایرانی است و نمیتوان گفت فلان بازیکن ایرانی در حد و قواره این بازیکنان است.
وقتی آربلوا، بازیکن سابق لیورپول، رئال مادرید و تیم ملی اسپانیا میگوید رونالدو باید با فضاییها فوتبال بازی کند، نمی توان از ملی پوشان فوتبال ایران انتظار کار خارق العاده داشت. اگر بتوانند این تیم را متوقف کنند، کار بزرگی کردند اما اگر این اتفاق رخ نداد جای شکایت وجود ندارد.صعود به دور بعد جام جهانی رویای شیرینی است اما برای رسیدن به این رویا باید واقعیتها را دید و بر اساس آن عمل کرد.نمیتوان گفت که تیم ملی ایران چون در آسیا نتایج خوبی گرفته، با همین تیم هم می تواند در جام جهانی موفق شود. نباید گفت تلاش کردن کافی است و ایران الان آماده صعود است.هر فرد ایرانی دوست دارد تیم ملی کشورش به دور بعد جام جهانی برود اما اگر این اتفاق رخ نداد، نباید زمین و زمان را بهم دوخت. هدف این نیست که انتظارات را از تیم ملی پایین آورد بلکه هدف این است که واقعیت ها به درستی دیده شود.