شورای شهر در آستانه تصمیم دیگری است. هنوز یک سال نگذشته برای بار دوم این شورا مجبور است که شهردار دیگری انتخاب کند.محسن هاشمی نیز از آن دست گزینه‌ها بود که هر دو بار گزینه احتمالی شهرداری و هر بار هم بسیار حاشیه‌دار بود. گزینه‌ای که چهره‌ای نزدیک به حزب کارگزاران است. غلامحسین کرباسچی، دبیرکل حزب کارگزاران گلایه‌هایی از اعضای شورای شهر مطرح می‌کند که در زیر می‌خوانید:
 
محسن هاشمی وابستگی حزبی به کارگزاران دارد و اینکه گفته بود که جهانگیری با شهردار شدنش موافق است، اعضای شورای شهر با این موضوع مخالفت کرده‌اند. برآورد شما چیست؟
موضوعی که از برخوردها و صحبت‌ها در مورد انتخاب شهردار جدید می‌توان استنباط کرد، این است که شورای شهر با این نوع عملکرد یک سال شهرداری تهران را بین زمین و آسمان نگه داشته و عملا کار مثبتی در پایتخت اتفاق نیفتاده است. فقط هشدار می‌دهم که شورای شهر با این عملکرد غیر از آنکه خود را به لحاظ کاری زیر سوال می‌برد، مجموعه اصلاح‌طلبان و افرادی که آنها را به مردم معرفی کرده‌اند، نیز زیر سوال می‌برد. مگر شورای شهر چند سال قرار است کار کند؟ 4 سال این شورا می‌تواند کار کند که یک سال از آن، در شک و تردید چه کسی را معرفی کنیم یا چه کسی را معرفی نکنیم سپری شده است. متاسفانه مهم‌ترین دغدغه امروز اعضای شورای شهر آن است که چه کسی میثاقنامه را امضا کرده است. از میان 28 کاندیدای معرفی شده، 25 نفرشان آمادگی و توانایی اداره شهر تهران را ندارند. این نوع رفتار غیر از آنکه آبروی شورای شهر تهران را می‌برد، آبروی اصلاح‌طلبان را هم برخواهد برد.
 
برای انتخاب شهردار جدید رقابتی میان احزاب اصلاح‌طلب شکل گرفته است. این رقابت را مثبت ارزیابی می‌کنید؟
رقابت احزاب اتفاقی طبیعی است اما رقابت‌ها نباید مبتنی بر تعصب باشد. اینکه چمران به شورای شهر بیاید یا نه، چه تفاوتی خواهد داشت؟ این فرد 12 سال در شورای شهر بود، چه چیزی را متحول کرد؟اگر عضو شورا شود، مقابل 20 نفر چه کاری می‌تواند انجام بدهد؟ این سبک برخورد در مجموعه‌ای که ادعای شنیدن سخن مخالف را دارد، درست نیست. آیا نسبت به فردی که احیانا یک کلمه حرف مخالفی داشته باشد، وحشت دارند؟ این شأن اصلاح‌طلبان نیست که نخواهند یک نفر حرف مخالف بزند. این یک بهانه برای این است که فرضا افرادی با هاشمی مساله دارند و نمی‌خواهند ایشان به عنوان شهردار انتخاب شود.
 
ارزیابی شما از این مخالفت چیست؟
نمی‌دانم چه تحلیلی پشت سر بحث‌های سیاسی‌ای از این دست وجود دارد. برخی متصور هستند که چون تهران درگیر گرفتاری و مشکلات زیادی است و همچنین وضعیت بودجه و اقتصاد شهرداری به نحوی نیست که بتوانند تغییر و تحول اساسی در شهر ایجاد کنند، بهتر است با مطرح کردن چنین بحث‌های سیاسی، دعواها و مخالفت کردن با هر حرفی که در جایی گفته می‌شود، نظر افکار عمومی را جلب کنند. این افراد مسائلی مانند شفافیت، گذشته و آینده را مطرح می‌کنند تا از نظر افکار عمومی رای‌شان را از دست ندهند؛ فکر می‌کنند اگر با کسی که در جایی گفته فردی برای شهرداری خوب است، مخالفت کنند، باعث می‌شود که در افکار عمومی رای بالایی بگیرند. در حالی که مساله افکار عمومی اتفاقا این است که شهر تهران به درستی اداره شود. مساله‌شان این است که گرفتاری ترافیک و حمل و نقل حل شود.دغدغه‌های امروز شورای شهر تهران در شأن یک شورای برآمده از رای مردم نیست.

بهار نیوز