۷ ماه؛ برای بحران کاغذ کافی نیست؟!

بحران کمبود کاغذ از اواسط پاییز ۹۶، باعث ایجاد نگرانی در میان نشریات خصوصی و طرح اعتراض‌هایی از سوی مدیران رسانه‌ها شد که البته با مرور زمان و عملی شدن وعده معاون سابق امور مطبوعاتی درباره‌ی ترخیص یک محموله کاغذ از گمرک، تا اندازه‌ای این بحران کنترل شد؛ هر چند نوسانات بازار ارز باعث شد تا در فاصله‌ای کوتاه بار دیگر بازار کاغذ با بحران مواجه شود. این نوسانات باعث افزایش قیمت کاغذ شد و در بدو امر واکنش وزیر فرهنگ و ارشاد را به دنبال داشت؛ سید عباس صالحی با انتشار پیامی در توئیتر خود نوشت: «کاغذ در لیست کالاهای اساسی چون مواد غذایی و دارویی قرار گرفت و از تفاوت ارزی، که دولت تامین می‌کند، برخوردار خواهد بود. برای ناشران، نویسندگان و اصحاب مطبوعات، خبر خوشایندی است که دولت نیاز فرهنگی را چونان غذا و دارو برای کشور مهم و اساسی می‌داند.»

اما به دنبال نوسانات بازار ارز و تغییر در قیمت فروش کاغذ، محمد تقی خوشبین ـ واردکننده کاغذ ـ از افزایش ۴۰۰ تومانی کاغذ خبر داد و اظهار کرد که نوسانات ارز باعث افزایش قیمت فروش کاغذ از ۳۵۷۰ به ۳۹۶۰ تومان شد. او پیشنهاد کرد که دولت می‌تواند با پرداخت ما به تفاوت قیمت افزایش‌یافته به نشریاتی که توان موجهه با این افزایش قیمت را ندارند، کمک کند.وعده وزیر فرهنگ و ارشاد مبنی بر قرار گرفتن کاغذ در لیست کالاهای اساسی، پس از چند روز با شبهاتی همراه شد که واکنش مدیر کل حوزه وزارتی و سرپرست مرکز روابط عمومی و اطلاع‌رسانی این وزارتخانه را به دنبال داشت؛ محمد مهدی احمدی (مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد و مدیرکل حوزه وزارتی) روز گذشته اظهار کرد که پیش از این وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در یادداشتی به قرار گرفتن کاغذ در لیست کالاهای اساسی اشاره کرده بودند، بر اساس مصوبه هیات وزیران و همچنین نامه معاون اول رییس جمهوری، مقرر شد به منظور جلوگیری از افزایش قیمت کالاهای اساسی، دارو و کاغذ، مبلغ سه هزار میلیارد تومان اعتبار برای تامین مابه التفاوت نرخ ارز تخصیص یابد.

او تاکید کرد که موضوع قرار گرفتن کاغذ در فهرست کالاهای اساسی در جلسه اخیر هیات دولت هم مجددا مطرح و پیگیری شده است؛ بنابراین کاغذ در فهرست کالاهای اساسی قرار گرفته است.هر چند چنین تلاش‌هایی را نمی‌توان بی‌تاثیر دانست، اما اینکه در عمل چقدر این وعده‌ها عملی می‌شوند و برگزاری جلسات متعدد در معاونت مطبوعاتی می‌تواند به نشریات کم‌جان کمک کند، موضوع دیگری است.این روزها نشریات خصوصی در رقابتی نابرابر با رسانه‌های دولتی، به سختی خود را به پیشخان‌ روزنامه‌فروشی‌ها می‌رسانند و بسیاری از مدیران مسوول روزنامه‌ها بر کمیاب شدن، کاغذ تاکید می‌کنند. تداوم این روند به نابودی بیشتر رسانه‌های کاغذی و آسیب به روزنامه‌نگارانی منجر می‌شود که در شرایط عادی هم از امنیت شغلی خوبی برخودار نیستند و با کوچکترین تنشی تنشان به لرزه می‌افتد.