بعد از پخش این تیزرها برخی رسانه ها از این اقدام تلویزیون متعجب شده و به‌ گونه‌ای به پخش این خبر پرداختند انگار تلویزیون کار غلطی را انجام داده است ولی اتفاقا این اقدام تلویزیون را باید به فال‌نیک گرفت و نشان از نگاه واقع بینانه‌تر مدیران این رسانه دارد.خود صدا و سیما اعلام کرد: «همه جای دنیا نحوه برخورد با فیلم (به این دلیل که هنر-صنعت محسوب می‌شود) دقیقا شبیه کالاهای تجاری است و این رویه صداوسیما کاری غیرمنطقی یا غیرعرفی نبوده است.همین ماجرا اما باعث شد تا رسانه ملی یکبار دیگر در قوانین مربوط به تبلیغ فیلم بازنگری کند و با نگاهی کاملا حمایتی و نه تجاری برای کمک به سینمای نحیف ایران وارد گود شود.»دو سال پیش (عید سال 95) شبکه ماهواره ای "جم" اقدام به پخش رایگان تیزر فیلم‌های سینمای ایران کرد و در یک اقدام بی‌سابقه در تمامی کانال‌های خود (بیش از 20 کانال) آنها را تبلیغ می‌کرد و اتفاق ناشی از آن رونق فروش فیلم‌های روی پرده بود.

مثلا فیلم تلخ و اجتماعی "ابد و یک روز" به فروش بی‌سابقه بیش از 11 میلیارد دست پیدا کرد که جدای از ارزش‌های فیلم کارشناسان اعتقاد داشتند که این تبلیغات وسیع ماهواره‌ای در بالا بودن فروش تاثیر داشته است.همزمان با فیلم "ابد و یک روز" فیلم "بادیگارد" هم در حال اکران بود و با توجه به حمایت تمام قد صداوسیما از آن فیلم فضایی دوقطبی بر سر فروش و نحوه تبلیغات این 2 فیلم شکل گرفت.بحثی که آن زمان مطرح گشت این بود که برخی از فیلم‌ها بدلیل عدم امکان پخش تیزر تلویزیونی ناچار به این نوع تبلیغات شده اند و صدا و سیما مقصر اصلی پخش شدن تیزر فیلم ها از ماهواره است، طبیعتا این بحث مخالفان و موافقان خود را داشت و زمان و هزینه زیادی صرف این مباحث شد.برخی از تهیه کنندگان اذعان داشتند که تعرفه هزینه تبلیغات فیلم سینمایی در صدا و سیما و شهرداری آنچنان بالا است که صاحبان فیلم را به سمت آنسوی آبها سوق داده است.

عاقبت وزارت ارشاد به تهیه کنندگان اعلام کرد با فیلم‌هایی که از شبکه های ماهواره ای اقدام به تبلیغ کنند برخورد خواهد شد و از ادامه اکران آنها جلوگیری خواهد شد.در یک سال گذشته صداوسیما بستری جدی‌تر از قبل برای تبلیغ فیلم‌های سینمایی فراهم کرد و اتفاقا این همان انتظاری بود که اهالی سینمای ایران از رسانه ملی داشتند.رسانه ملی باید برخوردی غیر سیاسی و فراجناحی با محصولات فرهنگی کشور داشته باشد و در حمایت و مهربانی کردن مانند مادری باشد که هیچ تبعیضی بین فرزاندانش قائل نیست.از رسانه های موافق و مخالف هر فیلمی هم انتظار می‌رود که از این موقعیت برابر فراهم شده برای سینمای ایران استقبال کنند چون در نهایت مخاطب با انتخاب خودش تکلیف هر فیلمی را روشن خواهد کرد.سازنده "عصبانی نیستم" همانقدر فرزند این مملکت،این آب و خاک و این سرزمین است که سازندگان "به وقت شام" یا "لاتاری" و ... در نهایت این اقدامات حمایت از کلیت سینمای ایران است نه فقط 1 یا 2 نفر یا یک جناح خاص.

بهار نیوز