میزان واقعی کودک آزاری، قابل تشخیص نیست

امین جمالی در نشست تخصصی آسیب شناختی خشونت خانگی، اظهار کرد: میزان کودک آزاری های ثبت شده بسیار کمتر از شیوع آن در جمعیت عمومی است.وی افزود: نتایج پژوهشی بر پایه داده های جمع آوری شده از ۹۶ کشور نشان داد که حداقل ۵۰ درصد کودکان در آسیا، آفریقا و آمریکای شمالی که جمعیتی حدود یک میلیارد کودک را شامل می شود، در سال ۲۰۱۵ میلادی نوعی از خشونت را تجربه کرده بودند.این پژوهشگر آسیب شناسی کودک آزاری تصریح کرد: براساس یک پژوهش، حدود 50 درصد والدین موافق تنبیه بدنی هستند، در حالی که کوچک ترین تنبیه در روان کودکان اثر منفی برجای می گذارد و در بروز این خشونت نیز پدر و مادر مقصر هستند.وی تغییر در ساختار و کارکرد مغز را یکی از پیامدهای تنبیه عنوان کرد و گفت: در سنجش بهره هوشی 400 هزار کودک در 19 کشور به این نتیجه رسیدند که بهره هوشی کودکانی که در محیط خشونت زا تربیت شده اند 20 نمره کمتر از دیگر کودکان است و مغز کودکان آزار دیده، کوچک تر از کودکان سالم است.

جمالی با بیان اینکه براساس تحقیقات علمی، خشونت باعث 20 سال کاهش عمر در افراد آسیب دیده می شود، اظهار کرد: هم چنین افزایش اختلالات روانی، رفتارهای خطرزا برای سلامتی، بیماری های پزشکی، مشکلات در روابط بین فردی و کاهش شادکامی و رضایت از زندگی از جمله پیامدهای رفتار خشونت آمیز در خانواده است.وی با اشاره به عوامل خطرسازی که موجب افزایش کودک آزاری می شود، گفت: یکی از این عوامل، وضعیت اقتصادی خانواده است. احتمال کودک آزاری در میان خانواده های کم درآمد، سرپرست خانوار بیکار و یا به طور کلی فقیر، بسیار بالاتر است.این مددکار اجتماعی با تاکید بر اینکه ساختار خانواده می تواند یکی از عوامل کودک آزاری باشد، افزود: به طور کلی، شیوع کودک آزاری در خانواده های پرجمعیت، مادرزیستی و هم چنین تک والد مجرد، بالاتر است.

وی گفت: عوامل دیگری همچون سن کم پدر و مادر، سطح پایین تحصیلات والدین، اعتیاد والدین و سطح پایین کیفیت روابط والد-کودک می توانند احتمال وقوع کودک آزاری را افزایش دهد. هم چنین والدینی که در دوران کودکی مورد آزار قرار گرفته اند، به احتمال زیادی کودکان خود را آزار می دهند.جمالی تاکید کرد: بنا بر گزارش ها، 33 درصد جمعیت کشور در فقر مطلق به سر می برند که با این حجم بزرگ فقیر، نمی توان توقع داشت که شاهد خشونت و کودک آزاری نباشیم. کودک آزار را باید مداوا کنیم و برای کاهش خشونت در جامعه باید به تحکیم بنیان خانواده، کاهش فشارهای اقتصادی و آموزش همه افراد اجتماع توجه داشت.