به گزارش یورونیوز، این توافق همکاری که میان ائتلاف سائرون وابسته به مقتدی صدر، الوطنیه وابسته به ایاد علاوی و همچنین الحکمت وابسته به عمار حکیم تشکیل شده قرار است در زمینه تشکیل دولت آتی در عراق با یکدیگر همکاری کنند. این ائتلاف در صورت شکلگیری ضربه بزرگی به جبهه متحدان ایران در عراق وارد خواهد ساخت چرا که هیچیک از همپیمانان تهران در این ائتلاف حضور ندارند. مقتدی صدر و عمار حکیم هرچند پیشتر روابط نزدیکی با ایران داشتند، اما استمرار حمایت تهران از نوری مالکی و بعدتر حیدر عبادی سبب شد مقتدی صدر و عمار حکیم روز بروز بیش از گذشته از تهران فاصله بگیرند.
این سه گروه سیاسی البته در بیانیه خود اظهار داشتهاند که این همکاری تنها محدود به تشکیل دولت نیست و بعد از آن هم این همیاری استمرار خواهد داشت. این ائتلاف بر اصولی هم تاکید کرده که قرار است مبنای کار و حرکت آنها باشد.
- یکپارچی عراق و پایبندی به قانون اساسی آن و تعمیق دموکراسی و آزادیهای عمومی
ایجاد مکانیزمی برای مقابله با فساد و مفسدان
برقراری روابط منطقهای و بینالمللی بر اساس منافع مشترک و بدون دخالت در امور داخلی دیگران
از سوی دیگر ایاد علاوی که در انتخابات سال ۲۰۱۱ اصلیترین رقیب نوری مالکی بود و حتی توانست ۲ کرسی بیشتر از مالکی کسب کند (۹۱ به ۸۹) در نهایت با حمایت مقتدی صدر و عمار حکیم از نوری مالکی، نتوانست دولت تشکیل دهد.
حالا این ائتلاف در صورت تشکیل، یک تحول مهم در صحنه سیاسی عراق به شمار خواهد رفت.
نتایج نهایی انتخابات عراق بدین شرح است:
لیست سائرون (وابسته به مقتدی صدر) ۵۴ کرسی
لیست الفتح المبین (وابسته به هادی العامری) ۴۷ کرسی
ائتلاف النصر (به رهبری حیدر العبادی) ۴۲ کرسی
ائتلاف دولت قانون (به ریاست نوری مالکی) ۲۶ کرسی
حزب دموکرات کردستان عراق (به ریاست مسعود بارزانی) ۲۵ کرسی
ائتلاف الوطنیه (وابسته به ایاد علاوی) ۲۱ کرسی
جریان الحکمة (وابسته به عمار حکیم) ۱۹ کرسی
در نتیجه با ائتلاف جدید مقتدی ۵۴+ ۲۱+ ۱۹ کرسی یعنی ۹۴ در پارلمان جدید عراق خواهد داشت. هرچند هنوز باید منتظر ماند و دید نتایج بازشماری دستی آرا که به درخواست عبادی و تایید پارلمان قرار است انجام شود چه سرنوشتی پیدا خواهد کرد.
اما واضح است که نیروهای طرفدار ایران با شرایط دشواری مواجه میشوند. هرچند اگر هادی عامری (نزدیک به سپاه قدس) حیدر عبادی و نوری مالکی با یکدیگر ائتلاف کنند، می توان انتظار داشت که اوضاع بار دیگر به سود ایران تغییر کند. اما جمع کردن این سه جریان زیر یک چتر به سادگی امکانپذیر نخواهد بود.