صادق زیباکلام تحلیلگر مسائل سیاسی اظهار کرد: «در خصوص مسائل پیش آمده در کشور باید به دو مسئله توجه داشت. اول اینکه مجموعه نهاد‌های انتخابی در کشور چقدر در ایجاد وضعیت فعلی موثر است؟ زیرا به عقیده من نظام جمهوری اسلامی به دو بخش انتخابی و انتصابی تقسیم می‌شود و الان تمام انگشت اتهام در خصوص اینکه وضع مملکت تا این حد بحرانی شده و اقتصاد قفل شده و... به سمت دولت یا نهاد‌های انتخابی نشانه رفته است.» وی تصریح کرد: «ببینید من قبول دارم که دولت آقای روحانی طی یک سال گذشته بدون اشکال نبوده و قطعا در بعضی جا‌ها تصمیمات اشتباه گرفته یا اقداماتی که باید انجام می‌داد را انجام نداده یا وزرایش آنطور که انتظار می‌رفت انتخاب نشدند. اما باور دارم که دعوا و مشکل اصلی امروز کشور به واسطه این اتفاقات نبوده. مثلا به خاطر اینکه شورای شهر تهران کم کاری کرده مردم با مشکل مواجه نشده اند یا اینکه دولت وزارایش را خوب انتخاب نکرده زمینه ساز این مسائل نشده است. آنچه که موجب بروز مشکلات اخیر و این وضع فلج کننده اقتصاد کشور شده، این است که بخش انتصابی نمی‌تواند تحمل کند که بخشی از حاکمیت و قدرت در اختیارش باشد.» او ادامه داد: «یعنی نمی‌تواند قبول کند که مثلا شورای شهر تهران، دولت، شهرداری پایتخت و... در اختیار جریان رقیب باشد. اینکه بخشی از دولت را در اختیار دارند برای آن‌ها قابل قبول نیست. واقعیت این است قدرت مثل علاقه به ثروت است. مثل شهوت است. یعنی اینگونه نیست که بگویند اگر چهار وزیر در دولت داشته باشند، برایشان کافی است و با آقای روحانی همکاری می‌کنند. یا اگر هفتاد نماینده در مجلس داشته باشند، با دیگر نماینده‌ها همکاری می‌کنند. نه آن‌ها همه نهاد‌های حاکمیت را می‌خواهند. زیرا ذات قدرت، تمامیت‌خواهی است و جریان تندرو به چیزی کمتر از همه قدرت رضایت نمی‌دهد.»

این استاد دانشگاه افزود: «بنابراین اگر قرار باشد تندرو‌ها به این سوال که می‌خواهند با دولت آقای روحانی چه کنند، حقیقت را بگویند، می‌گویند که حتی نمی‌خواهند سر به تن دولت آقای روحانی باشد. به همین دلیل است که طی یک سال گذشته خودشان را به زمین و زمان زده‌اند که بتوانند دولت را فلج کنند و به بن‌بست بکشانند. البته حساب و کتابشان هم کاملا درست است. زیرا اگر دولت آقای روحانی به طور کامل فلج شود و آقای روحانی استعفا دهند، با توجه به نارضایتی گسترده‌ای که بین آن ۲۴ میلیون نفری که به ایشان رای دادنده به وجود آمده، در انتخابات زودرسی که برگزار می‌شود، هرکسی کاندید جریان تندرو باشد، آن ۱۶ میلیون رای آقای رئیسی را به دست میاورد و علاوه بر آن چند میلیون هم آرای سرگردان در کشور است که الان از رای به آقای روحانی هم پشیمان هستند و احتمالا آن‌ها را هم جذب می‌کند و به احتمال زیاد با رای ۲۰ میلیونی رئیس جمهور می‌شود. یعنی اگر همین فردا انتخابات برگزار شود، نامزد جریان تندرو با ۲۰ میلیون رای پیروز میدان خواهد شد واما کسر قابل توجهی که از واجدین شرایط رای دادن هستند، حاضر به حضور در انتخابات نخواهند شد و رای نخواهند داد.» وی افزود: «به این ترتیب جریان تندرو مجددا دولت را در اختیار می‌گیرد و آرام آرام سنگر‌هایی که طی پنج سال گذشته از دست داده بود را دوباره از آن خود می‌کنند. در چنین شرایطی شک نکنید که بلافاصله دلار به پنج هزار تومان برمی‌گردد، قیمت سکه سیر نزولی به خود می‌گیرد و این حالت التهاب و تشنج در بازار که این روز‌ها شاهدش هستیم، از بین می‌رود. اما در این میان سوال من از تندرو‌ها این است که بعد از این چه می‌کنید؟ زیرا مشکل شما الان روحانی نیست. «روحانی که تمام شد. نه روحانی مانده است و نه دولت تدبیر و امیدی. شما نشان دادید که ۲۴ میلیون رای عملا ذره‌ای ارزش و اهمیت ندارد و همه را در سطل زباله ریختید، اما حالا با ترامپ چه می‌خواهید کرد؟»، زیرا واقعا آقای روحانی تمام شده هستند. یعنی چه استعفا بدهند و چه به کار خود ادامه بدهند هیچ نقش خاصی در مدیریت کشور ندارند و هیچ‌کاره هستند. آقای روحانی هرکاری که می‌توانست انجام دهد را انجام داده و هر برگی که داشت را رو کرده است.»

این تحلیلگر مسائل سیاسی تصریح کرد: «تنها راهی که او می‌توانست انجام دهد این بود که فرمانبر و گماشته طیف تندرو می‌شد. یعنی گوش به دستور آن‌ها می‌ماند تا همه وزرایش را انتخاب کنند. صبر می‌کرد ببیند آن‌ها چه کسی را برای استانداری کهگیلویه و بویراحمد می‌خواهند، همان را انتخاب کنند. آن‌ها برای سفارت بورکینافاسو چه گزینه‌ای معرفی می‌کنند و روحانی هم به آقای ظریف بگوید که او را سفیر کند. در غیر این‌صورت جریان تندرو اجازه نمی‌دادند دولت اقای روحانی به سرانجام برسد. منتها همانطور که عرض کردم الان مشکل روحانی نیست. مشکل ما الان ترامپ است و باید این آقایان تندرو پاسخ دهند که با او می‌خواهند چه کنند؟ این سرنوشت همه دولت‌های غیرهمسو با تندرو‌ها خواهد بود و چاره‌ای هم نداریم و باید با آن کنار بیاییم. مگر اینکه تحولی در درون این جریان رخ بدهد یا مشکلات آن‌ها در اداره کشور به حدی زیاد شود که قبول کند به تنهایی نمی‌تواند کشور را هدایت کند.» وی در پاسخ به این سوال که چرا مشابه این شرایط برای دولت اصلاحات رخ نداد؟ گفت: در دوران اصلاحات برای نخستین بار بود که طیف تندرو قدرت را از دست داده بود و نه تنها نتوانسته بود در انتخایات ریاست جمهوری پیروز شود بلکه انتخابت مجلس ششم هم از دست داده بود. اما این نخستین باری بود که چنین اتفاقی رخ داد؛ بنابراین یک مقدار زمان نیاز بود تا طیف تندرو دوباره خود را پیدا کند و متوجه شود که همه چیز را از دست نداده است. زیرا درست است که مجلس و ریاست جمهوری را از دست دادند، اما خیلی از نهاد‌های قدرت را در اختیار دارند.» او افزود: «بنابراین خیلی تمایل به این نداشتند که دولت آقای خاتمی را فلج کند، اما کاری انجام می‌دادند این بود که اجازه پیشرفت به دولت اصلاحات نمی‌دادند. اما شرایط امروز متفاوت است. جریان تندروی کشور طی هشت سال ریاست جمهوری آقای احمدی نژاد و فعالیت مجالس هفتم تا نهم به حدی قدرتمند شدند که الان معتقدند چرا باید اجازه دهند بخشی از نهاد‌های دیگر مانند قوه مجریه در اختیار رقیب قرار بگیرد.»
منبع

بهار نیوز