نانوذرات پلیمری میتوانند "آر.ان.ای پیامرسان"(mRNA) را به طور کارآمد در سلولهای ریه، کبد و اندامهای دیگر توزیع کنند.آر.ان.ای پیامرسان، گروه مهمی از RNA است که یک برنامه ژنتیکی را برای تولید محصول پروتئینی، کدگذاری میکند.آر.ان.ای پیامرسان برخلاف DNA، به طور دائم وارد ژنوم سلول نمیشود؛ بنابراین میتوان از آن، برای تولید یک پروتئین درمانی موقت استفاده کرد. همچنین میتوان آر.ان.ای پیامرسان را برای تولید پروتئینهای اصلاح ژن که ژنوم سلول را تغییر میدهند و سپس ناپدید میشوند، به کار برد.از آنجا که مولکولهای آر.ان.ای پیامرسان بسیار بزرگ هستند، پژوهشگران تا به امروز، روشهای رساندن آنها به سلول را به سختی ابداع کردهاند و این کار، چالشی برای رساندن آرانای پیامرسان به اندامهای خاصی از بدن بوده است.پژوهشگران "دانشگاه ام.آی.تی" (MIT)، روش جدیدی برای رساندن آرانای پیامرسان به سلولها ابداع کردهاند. در این روش جدید، آر.ان.ای پیامرسان در پلیمرهایی موسوم به "آمینو- پولیستر"(amino-polyester)، قرار میگیرند."دنیل اندرسون"(Daniel Anderson)، استادیار دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه ام.آی.تی و از نویسندگان این پژوهش گفت: ظرفیت این فرمول در رساندن ایمن و موثر آر.ان.ای پیامرسان، ما را شگفتزده کرد.
این پلیمرها، قابل تجزیه زیستی هستند و برخلاف بسیاری از پلیمرها، آسیب زیای به سلولها نمیرسانند. پژوهشگران برای ایجاد این پلیمرها، از روشی استفاده کردند که امکان کنترل ویژگیهای پلیمر مانند وزن مولکولی را فراهم میکند. این روش موجب میشود کیفیت پلیمرهای تولید شده هر دسته، مشابه باشد و این مشابهت، برای انتقال بالینی مهم است."کاپاسو پالمیرو"(Capasso Palmiero)، از پژوهشگران این پروژه گفت: توانایی کنترل وزن مولکولی و ویژگیهای ماده، به ساخت نانوذراتی با کیفیت مشابه کمک میکند و میزان سمی بودن پلیمرها را کاهش میدهد.پژوهشگران در آزمایش این روش روی موشها، چندین ذره را نشان دادند که میتوانند آر.ان.ای پیامرسان را به طور موثر به سلولها برسانند و سلولها را به تولید پروتئین کدگذاری شده توسط آر.ان.ای پیامرسان ترغیب کنند.یافتههای این پژوهش، بینش جدیدی را در مورد ویژگیهای شیمیایی پلیمرها و تعامل آنها با بافتهای گوناگون درون جانداری نشان میدهند. این نانوذرات پلیمری جدید، روش سادهای برای رساندن آر.ان.ای پیامرسان در کاربردهای درمانی نشان میدهند.