آخرین شاهد خودکشی هیتلر درگذشت

روخوس میش، افسر اس اس آلمان به مدت پنج سال از اعضای حلقه درونی آدولف هیتلر به شمار مي‌رفت و در این زمان محافظ، قاصد و تلفنچی آدولف هیتلر بود. او همیشه با افتخار از خدمات خود به پیشوا یاد می‌کرد. روخوس میش آخرین بازمانده پناهگاه هیتلر در برلین و آخرین شاهد خودکشی هیتلر و اوا براون در روز ۳۰ آوریل ۱۹۴۵ بود. او فقط چند ساعت پیش از آنکه ارتش سرخ شوروی پناهگاه هیتلر را به تصرف خود در آورد از آنجا گریخت. او خیلی زود دستگیر شد و ۹ سال را در اردوگاه‌هاي کار اجباری شوروی به سر برد. تصرف پناهگاه هیتلر، سمبل پیروزی متفقین در جنگ جهانی دوم بود.

بر اساس گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس او هیتلر را مردی خیلی معمولی توصیف می‌کرد و مي‌گفت که هیتلر آدم خشن یا یک هیولا نبوده است. میش حدود چهار سال پیش در یک مصاحبه با بی‌بی‌سی درباره هولوکاست گفته بود: من از بازداشتگاه داخائو و اردوگاه‌هاي مرگ باخبر بودم اما از حجم آنچه اتفاق افتاده بود خبری نداشتم.

او همچنین گفته بود: این مسائل جزئی از بحث‌های ما نبود. دادگاه نورنبرگ به جنایاتی که آلمانی‌ها مرتکب شده بودند، رسیدگی کرد اما باید بدانید که هیچ جنگی در تاریخ وجود ندارد که بدون ارتکاب جنایات باشد و در آینده نیز چنین نخواهد بود. روخوس میش در سال ۱۹۱۷ در روستایی که امروز در لهستان قرار دارد، به دنیا آمد. در بچگی یتیم شد و با پدر بزرگ و مادربزرگش بزرگ شد. قبل از آن که در سن ۲۰ سالگی به نیروهای اس اس (گروه نظامی حزب نازی) بپیوندد، نقاش ساختمان بود.

او در باره کارهایش برای هیتلر به بی‌بی‌سی گفته بود: ما همه محافظ هیتلر بودیم. وقتی هیتلر سفر می‌کرد، چهار یا شش نفر از ما با خودروی دیگری او را همراهی می‌کردیم. وقتی به آپارتمان هیتلر در محل کار او می‌رفتیم، وظایف دیگری هم داشتیم. دو نفر از ما همیشه به عنوان تلفنچی عمل می‌کردیم. با رئیسی مثل هیتلر، باید تلفن‌های زیادی را جواب می‌دادیم. با پیشرفت نیروهای متفقین در جنگ و شکست‌های نیروهای هیتلر، او به پناهنگاه خود در برلین عقب نشینی کرد. روخوس میش، تلفنچی این پناهگاه بود.

او گفته بود لحظه‌ای که هیتلر خودش را کشت، او با تلفن صحبت می‌کرده و صدای گلوله را نشنیده است اما بقیه صدای گلوله را شنیده بودند و منشی خصوصی هیتلر از همه خواسته بود که سکوت کنند، سپس دستور داده بود که در اتاق پیشوا را باز کنند. روخوس میش گفته بود: من هیتلر را دیدم که سرش را روی میز گذاشته بود. اوا براون روی مبل دراز کشیده بود و چهره‌اش به طرف هیتلر بود. زانوهایش را توی سینه جمع کرده بود. او لباس آبی تیره رنگی با چین‌های سفید به تن داشت. هرگز آن صحنه را فراموش نمي‌کنم.