برای بیان مصلحت تردید جایز نیست

آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در گفت‌وگویی با سایت شخصی خود درباره ابعاد بزرگترین پیروزی سیاسی تاریخ نظام جمهوری اسلامی در پایان هشت سال دفاع مقدس، در بیان جایگاه و نقش بی‌بدیل "کشف مصلحت" و عمل به آن در همین ارتباط تاکید کرد: مساله مصلحت همیشه اینگونه است؛ یعنی وقتی که انسان به خاطر مصلحت یک کار خلاف مسیر عادی انجام می‌دهد یا سخنی مخالف نظرات غالب می‌گوید، در آن لحظه حتما مشکلاتی دارد؛ خیلی‌ها را هم ناراحت می‌کند، ولی این دلیل نمی‌شود که انسان وقتی مصلحت مردم و نظام و کشور را تشخیص داد در گفتنش تردید کند.

وی با تاکید بر اینکه هرگز برای بیان مصلحت، تردید جایز نیست، تصریح کرد: غفلت از مصلحت بسیار عوارض سخت و جبران‌ناپذیری دارد. توجه امام(ره) را به این موضوع ببینید. چقدر به جایگاه رفیع مجمع تشخیص مصلحت نظام تاکید دارند و می‌فرمایند غفلت از مصلحت موجب خسارت جبران‌ناپذیری به اسلام عزیز می‌شود.

هاشمی رفسنجانی در ادامه با اشاره به اینکه "به صرف احتمال مخالفت‌ها و حتی تهمت‌ها و انگ‌زدن‌ها و برچسب‌ها هرگز در بیان و عمل به مصلحت نباید تردید یا سکوت کرد و منتظر وقایع احتمالی ماند"، یادآور شد: این آموزه بزرگ امام راحل(ره) به ما در زمان پذیرش قطعنامه 598 بود که چگونه حتی لحظه‌ای در تامین مصلحت مردم و نظام اسلامی تردید نکردند و در حالی که تا 20 روز قبل شعار جنگ جنگ تا رفع فتنه می‌فرمودند وقتی به "کشف مصلحت مردم" رسیدند بدون آنکه حتی یک لحظه هم به حفظ آبروی خویش فکر کنند، بدان عمل کردند و با آن هوشی که داشتند جمله "جام زهر را می‌نوشیم" را درست بکار بردند، یعنی انتخاب کردیم که بنوشیم، یعنی بر ایشان تحمیل نشد که بنوشند. حالتی بود که بخاطر مصلحت انتخاب کردند. ایشان با تفکر و پیش‌بینی شرایط آن جمله را بکار بردند. هم مصلحت را رعایت کردند و هم ناراحتی خودشان را به مردم نشان دادند که دلشان نمی‌خواست اینگونه شود و هم آینده را در آن جمله نهادند که مردم در آینده خواهید دید که چه فتحی کردیم؟

رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام با بیان اینکه "فتح واقعی جنگ در کشف و عمل به مصلحت بود"، بر روشن شدن حقانیت مواضع مبتنی بر مصلحت نظام با گذشت زمان اشاره کرد و گفت: آنهایی که تحلیل‌های غلط از عمل به مصلحت ارائه می‌کنند، همیشه در طول تاریخ بوده و هستند و با عدم درک خود و طرح نظرات بی‌پایه فتنه می‌کنند. نمونه‌های تاریخی بسیاری هم در این زمینه داریم.

وی ادامه داد: همین تفکر عاری از مصلحت بود که در صلح حدیبیه بر کشف و عمل به مصلحت از سوی پیامبر خدا(ص) متعرض شدند و گفتند که ما را خوار و ذلیل کردی! ولی خدای متعال پاسخ آنان را با نزول سوره فتح دادند. درباره امام حسن(ع) هم اینها تا جایی پیش رفتند که به ایشان لقب مذّل المومنین دادند! درباره پایان جنگ تحمیلی هم همه دیدند که کشف مصلحت و عمل به آن از سوی امام راحل(ره) چگونه بر عزت و اقتدار جمهوری اسلامی افزود و راه سقوط دشمنان ما را هموار کرد. این درس‌هایی بزرگ از تاریخ است که اگر آن را فراموش کنیم یا در عمل به مصلحت نظام کوتاهی کنیم، ضررهای جبران‌ناپذیری خواهیم دید.