اصلاح طلبان و توجیه قضایا

جلال جلالی زاده نماینده مجلس ششم در کانال تلگرامی خود نوشت: اصلاحات و اصلاح طلبی ماهیتا وظیفه و مسؤولیتش مبارزه با فساد و با مفسده انگیزی از هرجهت و از سوی هر مقام و مدیری است. از آن جایی که بسیاری از مسائل در جهان سوم و در کشور ما براساس احساسات و به صورت دفعی پدید می آیند، موارد زیادی به هم آمیخته می شوند  و اهداف و مقاصد با هم مشتبه می گردند و به سبب فرصت طلبی ومنفعت طلبی برخی از افراد یا اصلاحات از مسیر خود منحرف و یا در طی مسیر با موانع ومشکلات زیادی مواجه می شود.

انقلاب ایران را هم گروه ها به پیروزی رساندند و پس از مدتی شاهد بسیاری از حوادثی بودیم که نمی بایستی به وجود می آمدند. در نتیجه بسیاری از کسانی که دغدغه حفظ ارزش های انقلاب را داشتند جنبشی را به نام اصلاحات و تحت لوای ریاست جمهوری آقای خاتمی پدید آوردند. که موجب ایجاد شوروشوق  زیادی در بین مردم شد و بار دیگر نفس گرمی در پیکر جامعه دمید. پس از پیروزی آقای خاتمی مگسانی در دور شیرینی جمع شدند و صندلی هایی را به اشغال خود در آوردند. و عده زیادی خالصانه در رسانه ها ومطبوعات به نگاشتن مطالب وغنی سازی این جریان برآمدند. در عوض هم عده ای برای حفظ اصلاحات وبا مقام ها هرگونه انتقادی را به منزله توهین تلقی می کردند وبه هیچ کس اجاز ه اعتراض ویا انتقاد نمی دادند.

متاسفانه این خود سانسوری ضربه های کاری بر پیکر اصلاحات وارد نمود. در دوران مجلس ششم هرنماینده ای که می خواست از وزیری و یا استانداری انتقاد کند فورا عده ای که تنها کارشان توجیه قضایاست به بهانه زشت بودن  تضعیف آقای خاتمی وبه مصلحت نبودن آن میدان را برای تاخت و تاز مدیران در دوران اصلاحات فراهم می کردند. به گونه ای که برخی از مدیران پاسخ نمایندگان را نمی دادند چون پشت گرم به فضای حاکم بر جامعه واصلاحات و توجیه گران بودند.

پس از اشتباه تاریخی اصلاح طلبان در عدم  اجماع بر یک کاندیدای واحد که منجر به  پیروزی احمدی نژاد شد. بار دیگر اصلاح طلبان را ناچار به حمایت از روحانی نمود. اما این حمایت متاسفانه هیچ نفعی برای جنبش اصلاحات نداشت و منافع آن به جیب روحانی و اطرافیانش و یا حزب اعتدال و توسعه ریخته شد. متاسفانه در این دوره از ظرفیت اصلاح طلبان به  نحو أحسن استفاده نشد. اما با تمام این اوصاف در دور دوم اصلاح طلبان تمام قدرت خودرا به کار گرفتند تا بار دیگر روحانی پیروز میدان شود. اما نه روحانی ونه دولتش توجهی به اصلاح طلبان نکردند و گویی اصلاح طلبان پیمان کارانی بودند که طرح و پروژه خودرا به انجام  رسانده  ونیازی به حضور آنان نمی باشد. 

هرچند اصلاح طلبان با تمام وجود به میدان آمدند. اما دریغا از یک تشکر خشک وخالی از سوی روحانی. زیرا روحانی یا به سبب غرور بی جا ویا عدم نیاز به اصلاح طلبان هیچ اشاره ا ی به نقش آنان نکرد و در مقابل یا نیروهای ناهمسو را تغییر نداد و یا نیروهای اصولگرا وبدون گرایش را به کار گرفت.

اما مع الاسف برخی از اصلاح طلبان که یا از جامعه بریده اند ویا چنان دلبسته حکومت و دولتند و چنان به توجیه دفاع  از دولت می پردازند که  آدم  فکر می کند خود آنان همه کاره هستند و همه امور در دست آنان است. بر عکس خوش خیالی آنان خیلی از افراد از جریان اصلاحات دلگیر و رنجیده شده و راه خودرا جداکرده اند. اصلاحگران توجیه کننده بدون احساس تحمل هزینه بر جریان اصلاحات به سبب توجیه ناکار آمدی مدیران ویا  توجیه  آنان فکر می کنند که سخنانشان در  جامعه خریداری دارد؟ و همانگونه می توانند در هر فرصتی مردم را به پای صندوق های رأی بکشانند.