این بازیگر سال ۱۹۷۲ با بازی در فیلم «بازماندگان» جان بورمن به شهرت رسید. این فیلم داستان چهار دوست را روایت می‌کند که در یک سفر تفریحی در مورد حمله قرار می‌گیرند. «بازماندگان»‌ اکران موفقی داشت و در سه رشته نامزد جایزه اسکار شد. رینولدز سال ۱۹۷۷ با بازی در فیلم «اسموکی و بندیت» به یکی از بازیگرانی تبدیل شد که فروش را تضمین می‌کند. در آن سال فقط فیلم «جنگ ستارگان»‌ بود که در گیشه موفق‌تر از «اسموکی و بندیت» ظاهر شد. او در این میان فیلم‌های خاطره‌انگیز دیگری هم بازی کرد که برای نمونه از بین آن‌ها می‌توان به «طولانی‌ترین فاصله»‌ در سال ۱۹۷۴ اشاره کرد که رینولدز در آن نقش یک بازیکن سابق فوتبال آمریکایی را بازی می‌کرد که از بد روزگار به زندان افتاده است. این فیلم سال ۲۰۰۵ بازسازی شد و رینولدز این‌بار نقش مربی را در آن به عهده گرفت.

برت رینولدز همان اندازه که برای بازی کردن در برخی نقش‌ها مشهور شده است، برای رد کردن برخی از ماندگارترین نقش‌های سینمایی هالیوود هم مشهور است. از نقش‌های مهمی که او بازی در آن‌ها را نپذیرفت می‌توان به جیمز باند، هان سولو در «جنگ ستارگان» و نقش اصلی فیلم «زن زیبا»‌ که در نهایت به ریچارد گیر رسید، اشاره کرد. با پایان دهه ۸۰ دوران افت رینولدز شروع شد و او علاوه بر افت شدید در دنیای بازیگری در زمینه تجاری هم شکست خورد و فقط سال ۱۹۹۷ برای بازی در فیلم «شب‌های عیاشی» به کارگردانی پل‌ توماس اندرسون نامزد جایزه اسکار شد. آرنولد شوراتزنگر، مارک والبرگ و ریکی جرویس برخی از چهره‌های سرشناسی هستند که با ارسال‌ پیام‌هایی در شبکه‌های اجتماعی درگذشت رینولدز را تسلیت گفتند.

بهار نیوز