کریم که ۲۵ سال دارد در گوشه و کنار کابل با لباس و گریم چاپلین ظاهر می‌شود و برای مردم برنامه اجرا می‌کند. او معتقد است مقلدان چاپلین در تمام دنیا به مردم کمک می‌کنند از غم و ماتم فاصله بگیرند و لبخند بزنند، کاری که او هم مصمم به ادامه آن است. کریم می‌گوید: «خیلی ساده است، می‌خواهم دلیلی برای لبخند زدن به مردم افغانستان بدهم.»

خانواده کریم اسیر در زمان به قدرت رسیدن طالبان راهی ایران شد و او که سالهای نخست زندگی‌اش را آنجا گذرانده با تماشای فیلم‌های چاپلین از تلویزیون ایران با آثار این کمدین مشهور آشنا می‌شود‌. در بازگشت به افغانستان او با وجود مخالفت خانواده‌اش به اجرای کمدی با شکل و شمایل چاپلین رو می‌آورد. کریم در کابل که پیوسته شاهد حمله‌های طالبان است برنامه‌ اجرا می‌کند. او می‌گوید شبه‌نظامیان او را بارها تهدید کرده‌ و گفته‌اند که نمایش‌هایش اسلامی نیست ولی او با وجود این تهدیدها همچنان در پارکها، یتیم‌خانه‌ها، مهمانی‌ها و مراسم خیریه‌‌ای که نهادهای کمک‌رسانی بین‌المللی برپا می‌کنند نمایش اجرا می‌کند. کریم می‌گوید: «می‌خواهم به مردمم این شانس را بدهم که مشکلاتی نظیر جنگ، کشمکش و ناامنی در افغانستان را فراموش کنند.» کریم که در حلقه هوادارنش لبخند می‌زند و با آنها سلفی می‌گیرد همیشه ترس از حمله تندروها را با خود دارد. او می‌گوید: «می‌ترسم قربانی انفجار یا حمله انتحاری بشوم اما مسائل مانع از چاپلین شدنم نمی‌شود.» گرچه اجرای موسیقی و هنرهای نمایشی در افغانستان زیر سلطه طالبان ممنوع بود و هنوز تندروهای اسلام‌گرا تهدیدی علیه این گونه فعالیت‌های فرهنگی به شمار می‌روند.