تروریست‌ها تنها ماندند؛کسی موافق تجزیه نیست

هیچ یک از مردم، مسئولان و نیروهای مسلح تصور نمی‌کردند که مراسم رژه دیروز آن طور به خون کشیده شود. برای همین هم بسیار شوکه‌کننده بود وقتی خبر رسید چهار نفر از میان جمعیت دست به سلاح برده و مردم و جایگاه را هدف گرفته‌اند. به گفته سردار شریف، سخنگوی سپاه پاسداران عوامل حمله تروریستی به جریان الاحوازیه که خود را جنبش ملی دموکراتیک الاحواز (الاهواز) می‌نامد و به قولی همان «جنبش خلق عرب» است، وابسته بودند.

عقبه «الاحوازیه» اولین سوالی بود که مطرح شد و با یک جست‌وجوی ساده اینترنتی به اینجا می رسید که این جنبش یک جریان تجزیه طلب است. جریانی که مدعی است «شیح خزعل» آخرین رهبر کشور «الاحواز» بوده و رضا شاه با ساقط کردن او به زور این منطقه را به ایران افزوده است. مقر اصلی این گروه لندن و شعب فعال آن در کشورهای عربی همچون مصر، امارات و عربستان است. الاحوازیه (بنا به کتابت این گروه) حتی هم اکنون نیز پیوندهای عمیقی با جریان های بعثی دارد و پیشتر هم به اقدام مسلحانه به سفارتخانه های ایران در کشورهای عربی و نیز در داخل کشور دست زده بود . این گروه تجزیه طلب چندی پیش ادعا کرد که ایران احمد مولا المذحجی، از رهبران این گروه را در هلند ترور کرده است.

به این ترتیب می توان ماجرای حمله تروریستی در جریان رژه نیروهای مسلح را تازه ترین تلاش تجزیه طلبانه این گروه دانست و خبر خوش این است که چنین اقداماتی در ایران به نتیجه نخواهد رسید. مصداق این مدعا بازتاب خبر حمله دیروز در فضای مجازی و واکنش کاربران است. نگاهی به واکنش کاربران توییتر و اینستاگرام در اولین ساعات بعد از این رویداد روشن می کند که هر ایرانی در هر جای دنیا کلامی غیر از محکوم کردن ترور و تجزیه طلبی نمی گوید. این مبحث حتی در چارچوب گروه بندی های مرسوم به ارزشی، اصلاح طلب یا حتی برانداز هم تعریف نمی‌شود. این نخستین مرتبه نیست که ایرانیان با هر گرایش سیاسی و تفکر، با هر دین و مذهب و از درون و خارج از کشور در یک بزنگاه و در مواجه با یک خطر با هم هم صدا شدند و بدون شک آخرین بار نیز نخواهد آمد.

نکته قابل تاملی به افراد الاحوازیه یا هر جنبش تجزیه طلب و اهل خشونت دیگر می توان و باید توصیه کرد این است که سری به شبکه های اجتماعی زده و ببینند که نه ترور و خشونت در تفکر مردم جایی دارد و نه تجزیه طلبی. درست است که به گفته بسیاری از کارشناسان و تحلیل گران مسائل سیاسی اگر چه ممکن است برخی نقدها وجود داشته باسد اما بیان هیچ یک از این ها به ناکجاآباد تجزیه کشور یا اسلحه به دست گرفتن و جنگ داخلی نخواهد رسید؛ چراکه این مردم هوشیارند و می دانند که انتقاد و اعتراض را کی، کجا و به چه شکلی باید بیان کرد. مردم ایران حواسشان هست که برخی در آرزوی سوار شدن بر موج اعتراضات هستند و برای همین از خروش بیش از اندازه این دریا می پرهیزند. اگر این طور نبود همان دی ما ۹۶ اتفاقات به شکل دیگری رغم می خورد و امروز شاهد این همه بردباری اجتماعی در مقابل نواقص و ایرادات وارد در عرصه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و ... نبودیم. به عبارت روشن‌تر اتفاق دیروز اهواز اگر چه تلخ و دردناک بود و بیش از ۲۰ خانواده را داغدار کرد اما یک پیام خوب و مثبت به همه دشمنان این سرزمین داد. پیامی با این مضمون که مطالبات به حق و اعتراضات قانونی و واقعی مردم ایران از مسیرهای نادرستی همچون ترور و تجزیه طلبی پیگیری نمی شود.»