اصلاح طلبان بعد از سال 80 سرمست پیروزی های متوالی در دو دوره ریاست جمهوری، مجلس ششم و شورای شهر اول بودند و با غرور فضای سیاسی کشور را به سمت رادیکالیسم بردند و می گفتند قطار اصلاحات عقب گرد ندارد اما این حال و هوای آنها دوام زیادی نداشت چون رادیکالیسم معکوس عمل کرد، بر همین اساس از سال 81 تا 84 یکی پس از دیگری سنگرهای قدرت را به رقیب واگذار کردند. اوج این اتفاق روی کارآمدن احمدی نژاد بود. احمدی نژاد آمد و با رفتارهای پوپولیستی تمام ساختارهای اداره کشور را برهم زد و هزینه های گزافی را به جامعه تحمیل کرد.این روزها بسیاری از تحلیلگران نسبت به تکرار تجربه احمدی نژاد هشدار و انذار می دهند. اکبر ترکان گفته «خطر یک رئیس‌جمهوری غیرقابل پیش‌بینی که مقید به هیچ چیز نیست بزرگ است». این خطر زمانی بیشتر محسوس می شود که زاکانی نیز «انتخابات مجلس شورای اسلامی را دوربرگردان انقلاب خواند». معنا و مفهوم صحبت زاکانی این است که ساختار تشکیلاتی جریان رقیب اصلاحات به جد وقوع چنین اتفاقی را پیگیری می کند.سیدمصطفی هاشمی‌طبا می‌گوید: بعید نیست که کسی بیاید یکسری حرف‌های جذاب بزند و توده‌های مردم را به سمت خودش بکشاند.مشروح گفت‌وگوی خبرآنلاین با هاشمی‌طبا را در ادامه بخوانید:

در فضای رسانه ای و تحلیلی مطرح می شود که اوضاع کنونی جامعه به لحاظ سیاسی شباهت های زیادی با سال های 81 تا 84 دارد، بر همین اساس برخی معتقدند از انتخابات مجلس به بعد شاهد یک چرخش در ذائقه سیاسی مردم خواهیم بود و خطر روی کار آمدن یک رئیس جمهور غیرقابل پیش بینی که مقیّد به هیچ چیز نیست جدی به نظر می رسد، به نظر شما آیا ما در معرض یک دوربرگردان سیاسی قرار داریم؟
این مسئله خیلی به عملکرد هیأت های اجرایی در استان ها و ترکیب مجلس بستگی دارد. انتخابات را در ایران نمی توان پیش بینی کرد. نظرخواهی های قبل انتخابات تاکنون خیلی جواب نداده است. از الان نمی توان گفت رئیس جمهور بعدی چه طور و چه کسی است. این به بررسی صلاحیت ها و نوع مسائلی که در جامعه برای مردم مطرح شود، بستگی دارد. مردم صحبت نامزدها را می شنوند و احساس می کنند انتخاب کدام نامزد به نفع شان است. به نظر من صحبت درباره وضعیتی که در انتخابات ریاست جمهوری آینده رقم خواهد خورد غیرقابل پیش بینی است. البته بعضی آنچه را در دل می پسندند بیان می کنند و بعضی ها هم یک احساسی دارند اما من چنین پیش بینی را نمی توانم انجام دهم.

آیا فضای سیاسی کشور به گونه ای است که خطر بازگشت پوپولیسم محسوس باشد؟
پوپولیسم همیشه بوده و الان هم است. به این سادگی نیز از بین نمی رود. معتقدم پوپولیسم باعث ایجاد خطرات بزرگ برای جمهوری اسلامی است.

اینکه پیش بینی می شود احمدی نژاد جدیدی در سال های آینده در صحنه سیاسی کشور بروز و ظهور می کند، تا چه میزان محتمل است؟
احمدی نژادها در قیافه های مختلف هستند ولی مسیر حرکت و سیاست شان یکی است.

به نظر شما احتمال دارد کسی بیاید که همچون احمدی نژاد به هیچ نظام و قاعده ای خود را ملتزم نداند و یک به هم ریختگی در ساختار مدیریت کشور ایجاد کند؟
احمدی نژاد اینقدر {ساختارها را} به هم ریخت که آقای روحانی نتوانست درست کند، طبیعتا این به هم‌ریختگی بعداً نیز ادامه پیدا می کند.

شما می بینید که یک کسی همچون احمدی نژاد با گفتمان پوپولیستی در انتخابات ریاست جمهوری سال 1400 پیروز شود؟
هیچ بعید نیست که کسی بیاید یکسری حرف های جذاب بزند و توده های مردم را به سمت خودش بکشاند. بخصوص آنکه صلاحیت ها را هم شورای نگهبان تأیید می کند.

راه پیشگیری از وقوع این اتفاق را چه می دانید؟
قیافه ها فرق می کند ولی پوپولیسم وجود دارد. اگر کسی پوپولیست نباشد نمی تواند کارش را ادامه دهد. اصلاحات در مملکت ما شجاعت و همفکری همگانی می خواهد. یعنی از صدر تا ذیل مسئولان کشور باید یک طور حرف بزنند و یک سیاست را در پیش بگیرند. آن وقت ممکن است یک اصلاحاتی اتفاق بیفتد وگرنه در روی همین پاشنه خواهد چرخید.

برخی معتقدند اصلاح طلبان باید در رویکرد سیاسی خود تجدیدنظر کنند تا جامعه تحریک نشود که همچون سال های 81 تا 84 در انتخابات مجلس، شورای شهر و ریاست جمهوری به سمت یک تفکر احمدی نژادی جدید برود، نظر شما چیست؟
خود اصلاح طلبان نیز پوپولیست هستند. هیچ کس نمی آید یک حرف جدی با مردم بزند و بگوید «آینده مملکت چگونه باید باشد و باید چه کار کرد»، همه دنبال رأی هستند. وقتی کسی دنبال رأی است یعنی پوپولیست است.

در واقع می فرمایید اصلاح طلبان شعار اصلاحات می دهند اما اراده ای برای آن ندارند؟
اسمش اصلاحات است اما همان حرف ها، حرکات و رفتار پوپولیستی را دنبال می کنند. برای آنکه اصلاحات تبعات دارد و کسی تبعات اصلاحات را قبول نمی کند.

بهار نیوز