در همان زمان‌ها بود که بیرانوند به قهرمان ملی ما و چهره ویژه جام جهانی تبدیل شده بود، رسانه‌های خارجی عکس‌هایش را با زیرنویس‌هایی منتشر می‌کردند که سرشار بود از جملات انگیزشی و به این اشاره داشتند که او در زندگی چوپان، پارک‌بان‌، کارگر ساده و ... بوده و حالا سنگربانی است که در جام جهانی چشم و چراغ ملتی شده.گذشت. جام جهانی به پایان رسیده و بیرانوند حضوری پررنگ در رسانه‌ها را تجربه می‌کرد. چند پیشنهاد خارجی داشت و بی‌تاب بود که جدا شود. تیم سنگربان نداشت و او بین دو‌راهی دلار و معرفت گیر کرده بود. نمی‌شد ملامتش کرد اگر به سمت دلار متمایل شده بود.نگذاشتند جدا شود. توافق شد برای نیم‌فصل ماندن و بعدش به سلامت. ماند تا پرسپولیس در بازی‌های بسیار مهم لیگ قهرمانان آسیا بدون گلر باقی نماند. منتظر ماند تا تکلیف تیمش را در لیگ و لیگ قهرمانان مشخص کند و نیم‌فصل و در کشاکش جام ملت‌های آسیا و شاید بعد از درخشش و قهرمانی در این مسابقات ترانسفر شود.

وسط همین قصه‌ها بود که مشخص شد ای‌اف‌سی برایش برنامه‌ها دارد. چندبار مصاحبه‌های اختصاصی و بعد هم صحبت‌هایش در مورد مرد سال شدن، نشان می‌داد ای‌اف‌سی مشغول برندسازی از بیرانوند است.درخشش او در بازی‌های لیگ و نتایج پرسپولیس و حالا صعود تیمش به فینال لیگ قهرمانان آسیا، سبب شد بخت و اقبال او برای تبدیل شدن به بهترین سنگربان آسیا در سالی که گذشت و همچنین تبدیل شدن به مرد سال آسیا، افزایش یابد. بیرانوند باید حالا بیش از هر سنگربان دیگری در تاریخ قاره کهن، برای رسیدن به عنوان مرد سال فوتبال آسیا از شانس برخوردار باشد.کمی اقبال برای این سنگربان دوست‌داشتنی کفایت می‌کند تا به چیزی برسد که سنگربانان افسانه‌ای قاره سبز هیچ‌وقت به آن نرسیدند. تبدیل شدن به بهترین بازیکن سال آسیا و قرار گرفتن کنار بزرگانی چون عزیزی، دایی و کریمی.ته این قصه را چه کسی می‌داند؟ شاید کمی بعد دوباره خارجی‌ها روی تصویر او که نشان مرد سال فوتبال آسیا را در دست گرفته، تصویرسازی دیگری انجام دهند و برایش بنویسند: با اراده می‌توان دنیا را فتح کرد؛ چوپان، پارکبان، کارگر ساده و مرد سال فوتبال آسیا!

بهار نیوز