علی دایی اعتراض دارد که اتفاق‌هایی در بازی رخ داده است که در هیچ جای دنیا رخ نمی‌دهد اما نمی‌گوید:یک/ در هیچ جای دنیا نمی‌توانند استانداردهای یک زمین مناسب را بر هم بزنند و بگویند که ما در زمین خودمان بازی می‌کنیم در حالی که همگان می‌دانند ورزشگاه تختی ورزشگاه اختصاصی سایپا نبود و تنها سرمربی سایپا که از بعد تجربه بین‌المللی از همگان در ایران باید که بیشتر بداند که بازی در این زمین منطقی نیست اما اقدام به این کار می‌کند زیرا فلسفه فوتبال یعنی لذت بردن بازیکنان خودش و حریفش و تماشاگران که در همه جای دنیا اولویت اول است برای او اهمیتی ندارد.دو/ در هیچ جای دنیا سرمربی تیمی معتقد نیست که تیم مقابل تنها اقدام به سانتر می‌کرد و کار دیگری انجام نمی‌داد اما تیمش از یک ضربه شوت از راه دور گل می‌خورد و دو گل از بی‌دقتی رسن در زدن ضربه آخر و شوت تماشائی منشا که دروازه‌بان‌شان آن را به کرنر می‌زند نمی‌خورد وسعی می‌کند شوت کمال کامیابی‌نیا که اتفاقا از شوت‌زن‌های پرسپولیس است را با واژه تحقیرآمیز هر سال یا هر ده سال یک بار چنین شوتی می‌زند یاد کند در حالی که همگان می‌دانند یکی از تاکتیک پرسپولیس در بازی‌هایش استفاده از ضربات ایستگاهی و توپ سوم است و از طرفی اصولا بازی در زمین‌هایی چون تختی چاره‌ای جز سانتر نمی‌گذارد همان گونه که خود سایپا هم این گونه به گل رسید.

سه/ سرمربی تیم سایپا تیم مقابلش را بی‌تاکتیک می‌داند و از یاد می‌برد فاکتورهائی چون خستگی پرسپولیس و حفظ ساقها و انرژی بازیکنانش برای فینال آسیا و انگیزه کمتر پرسپولیسی‌ها بگوید.چهار/ علی دایی چون همیشه همه تقصیرها را به گردن داور می‌افکند و به زعم خودش پنالتی می‌گیرد و اخراج برادرش را بی‌دلیل می‌داند و راجع به عدم اخراج سیدجلال حسینی نظر می‌دهد و در درگیری پس از بازی چون همیشه همه تقصیرها را به گردن حریف می‌افکند و نمی‌گوید در هیچ جای دنیا همیشه یک سرمربی از داوری شکایت نمی‌کند و دچار سندروم دشمن فرضی نیست.آقای دایی باید بگوئیم هیچ جای دنیا همین جا با این منطق و استدلال‌ها است.

بهار نیوز