فرد شاکی مدعی شد که توسط برادر زن، پسر برادر زن و زنش مورد ضرب و جرح قرار گرفته که منجر به فلج شدن وی شده است.پسر برادر زن شاکی در مقابل قاضی گفت: ضرب و جرح را قبول نداریم و ما در زمان حادثه با سر و صدا بیدار شدیم و دیدیم که شوهر عمه ام با سری خونین بین درب حیاط و کوچه افتاده که با پدرم وی را به بیمارستان منتقل کردیم و در بیمارستان شوهر عمه ام مدعی شد من و پدرم وی را مورد ضرب و شتم قرار دادیم در صورتی که کار ما نبوده است.پدر این متهم نیز اظهارات پسرش را تایید کرد.همسر شاکی نیز اظهارات برادر و برادر زاده اش را تایید کرد و گفت: آن روز صبح همسرم تازه از سفر برگشته بود و هنوز وارد خانه نشده بود که من با سر و صدای ایشان که کمک میخواست به سوی کوچه دویدم اما زمانی که من رسیدم کسی آنجا نبود و فقط همسرم با سر و صورت خونین بین درب افتاده بود که فریاد زدم و برادرم و پسرش را که شب قبل مهمان ما در منزل بودند را صدا زدم؛ آن ها شوهرم را به بیمارستان منتقل کردند اما در بیمارستان شوهرم مدعی شد که برادرم و پسرش وی را با چاقو زخمی کرده اند.
من با شاکی مشکلی نداشتم و دوستش داشتم ولی ایشان یک زن را صیغه کرده که شوهر سابق این زن صیغه ای گفته بود که شوهر من مال و ناموس او را نابود کرده است.شوهرم پس از بازنشستگی اقدام به ترانزیت و مسافربری با اتوبوس به ترکیه می کرده و آن جا با این زن صیغه ای آشنا شده است و نمی دانم آن روز چه کسی به همسر من حمله کرده است اما کار برادر و برادر زاده من نبوده است.شاکی در پاسخ گفت: من با کسی مشکلی نداشتم و در خصوص ازدواج هم بله من یک خانم را صیغه کرده ام و اکنون با او زندگی می کنم و در ترکیه با او آشنا شده ام که پس از جدایی وی از همسرش در ترکیه به ایران آمده و با من زندگی می کند.قاضی پس از استماع صحبت های طرفین با توجه به اعتراض خانواده متهم به نظریه پزشکی قانونی مبنی بر فلج شدن شاکی، پرونده را به کارشناسی ارجاع داد.