آقای تلویزیون ما خسته شدیم، شما چطور؟!

گروه فرهنگی_ رسانه ها: روزنامه جوان نوشت: برنامه‌های تلویزیون چند وقتی است به شدت تحت تاثیر شبکه‌های اجتماعی هستند و باید عکس و فیلم برای این شبکه‌ها تولید کنند، اگر برنامه‌ای نتواند این شبکه‌ها را از آن خود کند، از نظر مدیران رسانه ملی، برنامه نیست...برنامه سازی مناسبتی برای تلویزیون چند سالی است که به تکراری‌ترین شکل ممکن در حال اجراست. فرمول دم دستی، ساده و دهان پرکنی است. یک دکور متفاوت (کپی هم باشد اشکالی ندارد) یک مجری حراف و خوش خنده (ترجیحا خوش تیپ و پرطرفدار) با چند مهمان کاملا تکراری که این شب‌ها را در جام جم هستند و گاه از ساختمانی به ساختمان دیگر و از شبکه‌ای به شبکه‌ای دیگر نقل مکان می‌کنند.


فرقی ندارد که شب میلاد پیامبر (ص) باشد یا شب سال تحویل یا شب یلدا؛ فرمول ثابت و مورد تایید و کم دردسر همین است؛ خلاقیتی هم نیاز نیست! اصلا نیاز نیست رسانه ملی میان مردم برود، به استان‌ها سر بزند و اصلا صدای مردم باشد با همه مشکلات بالاخره این هم نشینی خانوادگی برقرار است و این برقراری در کجای این ۲۳ شبکه سیما دیده می‌شود؟ارتباط آنلاین با بازیکنان تیم ملی، با دانشمندان ایرانی خارج از کشور، با خانواده شهدای مدافع حرم، با مرزنشینان و مرزبانان، سرزدن به خانه اهل سیاست، دیدار با نخبگان علمی و... کجای این کنداکتور شلوغ و زرد و اینستاگرامی است؟بله، اینستاگرامی، برنامه‌های تلویزیون چند وقتی است به شدت تحت تاثیر شبکه‌های اجتماعی هستند و باید عکس و فیلم برای این شبکه‌ها تولید کنند، اگر برنامه‌ای نتواند این شبکه‌ها را از آن خود کند، از نظر مدیران رسانه ملی، برنامه نیست. اتفاقا در چندین و چند مورد (فرمول یک)، (حالا خورشید) و (ماه عسل) این عطش کپی کردن و پرداختن به سوژه‌های فضای مجازی باعث گاف‌های شدیدی در این برنامه‌ها شده است.

جالب نیست که رسانه ملی، بازخورد برنامه‌هایش را در تلگرام و اینستاگرام دنبال می‌کند؟ به عبارتی تهیه کنندگان و برنامه سازان عزیز شبکه‌های مختلف سیما، خودشان دنبال کننده‌های اصلی صفحات پر مخاطب اینستاگرام و دیگر شبکه‌های اجتماعی هستند و اگر لوگو یا تبلیغ برنامه خود را در این صفحات ببینند خیلی خوشحال می‌شوند و خود را موفق می‌نامند.حتما اگر پای حرف مدیران سازمان بنشینیم از مشکلات بودجه و اعتبارات می‌گویند، اما مطمئن باشید، مشکل صداوسیما به هیچوجه بودجه و اعتبارات نیست، پول هست، فکر نیست. وگرنه در شب یلدا و دیگر شب‌های سال، همه برای شروع شدن خندوانه ثانیه شماری نمی‌کردند.


این تعداد زیاد برنامه‌های همشکل و هم میهمان آن هم در یک مناسبت ملی یا مذهبی که می‌شود از ماه‌ها قبل برایش برنامه ریزی کرد نشان دهنده این است که مدیران تلویزیون و برنامه سازان یا کمتر شناختی از مخاطبان خود دارند یا نظرات و خواسته‌های مخاطبان برایشان خیلی محلی از اعراب ندارد.درحالی که کارشناسان و مخاطبان همچنان معتقدند که جای ساخت برنامه‌های نمایشی در تلویزیون خالی است، اما به نظر می‌رسد مدیران تلویزیون خیلی تحت تاثیر ساخت برنامه‌هایی تلویزیون‌های غربی و مدل‌های کپی شده این برنامه هستند و باید دید ته قصه آن‌ها در این روان کردن سرمایه‌ها به این سمت، چه خواهد شد؟ آقای تلویزیون ما که خسته شدیم ولی واقعا حال شما را نمی‌دانیم!