شهناز سجادی در نشست «رونمایی کتاب سمینار ازدواج_کودک در سکونتگاههای فقیر نشین» که با همت جمعیت امداد دانشجویی امام علی (ع) برگزار شد، با بیان اینکه موضوع کودک همسری موضوع جدیدی نیست و ریشه در سنت و رسوم کشور دارد گفت: زمانی بود که بستن کمربند ایمنی در کشور فرهنگ نبود، اما وقتی قانون افرادی را که کمربند نمیبستند جریمه کرد، کم کم فرهنگ نیز در جامعه جا افتاد. بنابراین این قانون است که فرهنگ را میسازد و نباید اول فرهنگ را بسازیم. با وضع قانون در جامعه فرهنگ نیز به وجود می آید.اهم اظهارات وی را بخوانید:
روزی که برای دفاع از این طرح در مجلس حاضر بودم از اعضای کمیسیون پرسیدم آیا حاضرید کودکانتان را به ازدواج در بیاورید؟ این نوع ازدواج مخصوص فقر، اعتیاد، خانوادههای آسیبدیده و دارای فقر فرهنگی است. فرزندان این نمایندگان که در ناز و نعمت بزرگ میشود و تا مقاطع بالای تحصیلی و حتی در خارج از کشور تحصیل می کنند؛ اما در نهایت شاهد بودیم که کمیسیون این طرح را رد کرد.ممکن است کودکی در آفریقا در سن ۷ سالگی بالغ شود اما ما با مناطق دیگر دنیا کاری نداریم. در جامعه ما دختران ۹ ساله آثار بلوغ را به همراه ندارند و دختران ایرانی اکثرا در ۱۳ تا ۱۴ سالگی بالغ میشوند. بلوغ دختران در ۹ سالگی بیشتر در جامعه اعراب است، مشکل این است که نمیخواهیم سن بلوغ را تغییر دهیم.برای ازدواج فرد باید قابلیت ازدواج، قدرت باروری و آثار جنسی داشته باشد. این موضوعات تحت عنوان بلوغ نکاح و بلوغ رشدی شناخته می شود و به همین دلیل باید پرسید آیا دختر نه ساله ما رشید محسوب می شود؟ در قرآن هم گفته شده برای ازدواج فرد باید بالغ باشد، به تکالیف دینی بپردازد و اگر جرمی مرتکب شد مجازات شود. در قوانین کیفری ما نیز شرط مجازات بلوغ است.
در ۹ سالگی برای دختران و ۱۵ سالگی برای پسران به فرد هم مسئولیت کیفری، تکالیف مذهبی و هم امکان ازدواج میدهیم. این در حالیست که همین فرد نمیتواند حتی یک حساب پس انداز باز کند، یک پراید بخرد، گواهینامه بگیرد یا حتی به دادگاه دادخواست بدهد. به هر ترتیب در وضعیت یک بام و دوهواییم. هم یکسری مسئولیتها و فشارها را به فرد وارد میکنیم و هم او را کودک میدانیم.به کودک همسری، ازدواج زودرس یا پیشرس نیز گفته می شود. بر اساس سرشماری سال ۸۵، ۶ درصد و در سال ۹۵، ۴ درصد ازدواجها بین ۱۰ تا ۱۴ سالگی صورت گرفته است. در سال ۹۵ سهم ازدواج دختران ۱۵ تا ۱۹ سال، ١٢.۵ درصد در ایلام، ٣٣.٢ درصد در خراسان رضوی و ١٣.٣ درصد در تهران به ویژه در مناطق حاشیهای بوده است.همچنین نسبت تعداد دختران ازدواج کرده ۱۵ تا ۱۹ سال در کل کشور ۲۱ درصد است. این میزان در سنین ۲۰ و ۲۴ درصد به ۵۵ درصد میرسد. در سال ها ۱۳۳۵ تا ۶۵ نسبت زنان ازدواج کرده ۱۰ تا ۱۴ سال، ۳۴ درصد، سال ۷۵، ۱۸ درصد سال ۸۵، ١۶.۴ درصد و در سال ۹۰ و ۹۵ تا ۲۱ درصد رسیده است. که نشان مبدهد شاهد افزایش این دست ازدواجها هستیم.مالی و فرهنگی، اعتیاد و تبعیت از فرهنگ محلی را از دلایل گرایش به سمت ازدواج کودکان است.