کارلوس کی‌روش همیشه دو وجه کاملا مختلف دارد در تورنمنت ها . یک روی سکه چیزی است که برای رسانه ها نشان می دهد. بخصوص رسانه های داخلی و حرف هایی که تاریخ مصرف مشخص و هدف مشخصی دارند و بعد دیگر مسئله ، رفتارش با بازیکنانش است.در اردو همیشه فضا بهترین است. مدام از تلاش و همدلی حرف می زنند و بیرون اما مدام مینالند از مشکلات.او این بار در برابر تاکتیک منتقدانش تصمیم گرفته فشار روی ساق های بازیکنانش را کم کند.از برانکو تا علی کریمی، مایلی کهن، وزیر ورزش و بقیه ای که از بازی های تیم ملی در جام جهانی و آن چهار امتیاز بدست آمده را هیچ می انگاشتند، حالا می گویند چون تیم ملی در رنکینگ آسیایی فیفا اول است پس باید قهرمان آسیا شود.البته نه به خاطر رنکینگ که پس از ۸ سال ، تیم ساخته شده از نسلی طلایی برای فوتبال ایران ، زمانش رسیده که قهرمانی بدست آورد. اگر برای نسل ۱۹۹۸ صعود به جام جهانی و تاریخ سازی به اندازه قهرمانی در جام جهانی اعتبار ساز شد، این بچه ها این قدر راحت به جام جهانی صعود کردند که دیگر فقط صعودشان از گروه می توانست مردم را به اوج هیجان برساند. آنها فاصله شان تا این افتخار فقط توپی بود که مهدی طارمی در دقیقه پایانی بازی با پرتغال از دست داد.

این اما پایان مسیر نیست. کارلوس کی روش اگر در ایران ماند تا جام ملتهای آسیا را کنار تیمش باشد فقط برای یک هدف بود. او ۶ ماهه ماند تا تیم را قهرمان کند.این قولی بود که داد. البته وزارت ورزش شروطش را اجرا نکرد و حتی مشکل سربازهای تیمش را حل نکردند. بطوری که کی روش ناچار شد در سه ماهه اخیر سه ملی پوشش را به تهران نیاورد و تیم ملی قبل از اعزام به امارات در کیش از هواپیما خارج نشود تا سه سرباز لژیونرش ممنوع الخروج نشوند.این حقیقتی است که سردار کمالی هم تائیدش کرده و گفته عدم ابلاغ یکی از بخشنامه ها به نظام وظیفه این مشکل را ایجاد کرده است.در این شرایط کی روش شاید می توانست دبه کند چون مسئولان هیچ یک از قول هایی که داده بودند برای آماده سازی تیم ملی را رعایت نکردند. ولی کی روش از این گفته بود که با هدف قهرمانی در جام ملتها می ماند.قرار شد قرارداد مشروط را بپذیرد تا منتقدانش نتوانند به او بگویند قهرمان بی جام و قهرمان ساختگی!او ولی وقت ماندن از قهرمانی گفت.از اینکه کار نیمه تمامش را تمام می کند.

حالا ولی او را چه شده که دستیارانش را به صف کرده تا هر روز از قدرت عراق بگویند. ته دل مردم را خالی کنند؟اتفاقی ساده است. آنها می خواهند فشار را از روی تیم شان کم کنند. می خواهند سطح توقعات را کم کنند. نتایج کسب شده در جام هم البته کادرفنی ایران را مصمم تر می کند برای تاکید بر گفته هایش ولی آنچه باید کی روش و دوستانش در ذهن داشته باشند، این است که قهرمانی نه زائیده ذهن منتقدان یا زعم خود کی روش، دشمنانش که رویای شیرین یک ملت است پس از ۴۰ سال.اتفاقی که از ته دل مردم ایران دوستش دارند و نمی پذیرند با عراق هراسی ، کادرفنی بخواهند تک منتقدان را با پاتک پاسخ دهند.

بهار نیوز