بهار نیوز - روایت مطهری از دیدار با اسماعیل بخشی

گروه سياسي: علی مطهری، نایب رئیس مجلس در ارتباط با دیدار نمایندگان فراکسیون امید با اسماعیل بخشی گفت: اصل قضیه این بود که آقای ترک همدانی، وکیل دادگستری با دفتر من تماس گرفت و گفت آقای اسماعیل بخشی و وکیل ایشان مایل هستند با شما درباره مسائل دوره بازداشت آقای بخشی دیداری داشته باشند. من گفتم که مانعی ندارد و بهتر است وقتی ایشان ادعایی دارد، صحبت‌شان را بشنویم. البته بهتر دیدم برخی نمایندگان دیگر هم حضور داشته باشند و به همین دلیل بنا شد چند نفر دیگر از همکاران نماینده هم به این دیدار بیایند، مثل آقای کاظمی نماینده ملایر، خانم سعیدی نماینده تهران، آقای حسین‌زاده نماینده نقده و اشنویه و آقای جلال میرزایی نماینده ایلام.

وي ادامه داد: ایشان یعنی آقای بخشی آمد و ماوقع را شرح داد و توضیح داد که ماجرا از چه قرار بوده و ما هم توضیحات ایشان را شنیدیم. صبح فردای این دیدار هم در جلسه فراکسیون امید، وزیر اطلاعات با برخی معاونان این وزارتخانه و مدیرکل اطلاعات استان خوزستان حضور داشتند. این افراد هم حرف‌هایشان را در فراکسیون امید زدند و یک ویدئویی را هم از اظهارات آقای بخشی پخش کردند. به هر حال دیگر قضاوت این ماجرا با ما نیست و با مقامات قضایی و مردم هست که ببینند واقعیت ماجرا چه بوده است.

علی مطهری، افزود: ایشان می‌گفت که ابتدای بازداشت که ما را به ستاد خبری وزارت اطلاعات بردند، دو ساعت آنجا بودیم و بعد از شوش ما را به اهواز انتقال دادند. ایشان می‌گفت در این دو جا یعنی در ستاد خبری در شوش و در فاصله مسیر انتقال بنده را مورد ضرب و شتم قرار دادند و به نوعی شکنجه کردند. آنها می‌گفتند ماجرا به این صورت که عنوان شده نبوده، بلکه خود ایشان درگیر شده با مأموران و به زد و خورد پرداخته و آنها هم مجبور به واکنش شده‌اند. حرف دو طرف ماجرا به این صورت بود.

وي اظهار داشت: در دوره بازداشت را یادم نمی‌آید که چیزی گفته باشد. ایشان بیشتر درباره همان زمان حضور در ستاد خبری وزارت اطلاعات در شوش و فاصله انتقال به اهواز تأکید داشت. این دیگر وظیفه قوه قضائیه است که رسیدگی بکند. اینجا قضاوت ما خیلی معتبر نیست. اینها درخواست ملاقات با شخص من را داشتند که من هم چند نفر دیگر از نمایندگان که نام بردم را دعوت کردم که در این دیدار باشند. این ربطی به فراکسیون نداشته است. دلیل آن این است که مسئولان معمولاً اطلاع‌رسانی نمی‌کنند یا دیر اطلاع‌رسانی می‌کنند و اگر خطایی کرده باشند، عذرخواهی نمی‌کنند تا اعتماد جامعه جلب شود.