فرمان‌آرا: همه چیز آزاد است،غیر از شادی

فرمان آرا فوتبال را مثال می‌زند و می‌گوید: «حتی موقعی که در فوتبال تیم ما می‌برد و مردم در خیابان‌ها می‌رقصند، همیشه عده‌ای نگرانند مثل اینکه شادمانی یکی از مسائلی است که در آن گرفتاری داریم.»فرمان‌آرا با اشاره به مذاهب گوناگون، اضافه می‌کند: «شخصا هیچ مذهبی را در جهان نمی‌شناسم، به‌خصوص مذهب خودمان که بگوید شادمانی ممنوع است.»

«فیلم من نقد حکومت نیست»
فیلم «دلم می‌خواد» به کارگردانی فرمان‌آرا پس از چهار سال توقیف، سرانجام در تابستان ۱۳۹۷ در سینماهای کشور اکران شد و اخیراً نیز وارد شبکه نمایش خانگی شده است. فرمان‌آرا در این فیلم به مساله رقص و شادی پرداخته است؛ مساله‌ای که در جامعه ایران اگرچه فرهنگی است ولی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، جنبه سیاسی نیز پیدا کرده است.فرمان‌آرا درباره این فیلمش می‌گوید: «[فیلم من] نقد حکومت نیست، نقد شرایطی است که در آن زندگی می‌کنیم.»و سپس این پرسش را مطرح می‌کند که چرا ما نباید شاد باشیم؟ و سپس تاکید می‌کند: «هر حاکمی، هر دولتی باید خوشحال باشد که ما شاد هستیم.»رضا کیانیان در فیلم «دلم می‌خواد» نقش نویسنده افسرده‌ای را بازی می‌کند که ناگهان، در اثر یک تصادف، آهنگی شاد در ذهنش تکرار می‌شود و میل مدامش به رقصیدن، از یکسو موجب خلاقیت هنری او می‌شود، از سوی دیگر باعث می‌شود مردم او را دیوانه و حکومت نیز او را مجرم بداند. هم از این رو بین پلیس و مسئولان تیمارستان بر سر این موضوع اختلاف پیش می‌آید که آیا این نویسندۀ به‌رقص‌آمده را باید به تیمارستان برد یا به بازداشتگاه؟فیلم در واقع نسخه رقص و شادی را برای انبوه افسردگان جامعه ایران تجویز می‌کند؛ نسخه‌ای که به نظر می‌رسد نه فقط حکومت، بلکه لایه‌هایی از جامعه ایران نیز با آن مخالفند.