آلترناتیویی جز صندوق رأی نمی‌شناسیم

به گزارش ایسنا، سیدمصطفی تاجزاده در نشست «آیا انقلاب اسلامی اجتناب ناپذیر بود؟» که به همت کمیته اطلاع‌رسانی حزب توسعه ملی برگزار شد، اظهار کرد: پاسخ به پرسش نشست در یک کلام، بله است البته نه در سال ۵۷.تاجزاده با بیان اینکه انقلاب یعنی آمدن مردم به صحنه برای تعیین کردن سرنوشت توسط خودشان، گفت: این یعنی مردم به نمایندگانشان کاری ندارند. اما خود انقلاب به عنوان یک پدیده نشان می‌دهد مردم دیگر به نظم حاکم قائل نیستند و نظم جدیدی می‌خواهند. البته انقلاب دلایل متعددی دارد و لزوماً نارضایتی از وضع موجود به معنای نزدیکی انقلاب نیست وگرنه باید هرسال چندین انقلاب در جهان را شاهد بودیم.وی افزود: نه در انقلاب فرانسه، روسیه، ایران و کوبا و هر جای دیگر که انقلاب شده، مردم در تشخیص اینکه نظام حاکم فاسد ناکارآمد و دیکتاتور بوده و راه را بر اصلاح درونی بسته است، هیچ اشتباهی نکردند و از این جهت نمی‌توان بر مردم هیچ کشوری در انقلاب کردن ایراد گرفت حتی اگر نظامی که در پی انقلاب حاکم شود، دیکتاتوری‌تر از قبلی باشد.

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب با بیان اینکه آنچه بعد از یک حادثه سیاسی می‌افتد هم می‌تواند منبعث از همان حادثه باشد و هم از چیزهای غیر از آن، گفت: پیشنهاد من برای شناسایی انقلاب، توجه به گفتمان نوفل لوشاتو است که در آنجا هم ملت و هم جهان با اندیشه‌های رهبر انقلاب آشنا شدند و امام به مثابه یک کاندیدا، برنامه‌های خود را بیان کرد.
تاجزاده ادامه داد: در ادبیات رهبر انقلاب ۵۷ هرجا که حرفی از اسلام بود، انسان هم مطرح می‌شد و همه تلاش در آن گفتمان بر این بود که آزادی احزاب، مطبوعات و جامعه باید حاکم باشد و مبنا منافع ملی و پیشرفت کشور بود. اما این گفتمان از سوی تریبون‌های رسمی و مختلف جمهوری اسلامی نادیده گرفته می‌شود و حکومت اصلاً نمی‌خواهد گفتمان نوفل لوشاتو را مطرح کند و حتی افراطی‌های آنان می‌گویند که اساساً امام اعتقادی به حرف‌هایی که در آنجا زده، نداشته است. که نزدیک ترین سخن به این مضمون سخنان برخی است که می‌گویند امام این حرف‌ها را برای اسکات غربی‌ها زدند و گرنه دل خودش هم با این حرف‌ها نبود! 

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب ادامه داد: همچنین گفتمان رسمی جمهوری اسلامی در نقد رژیم شاه دچار لکنت زبان شده دلیلش این است که از گفتمان نوفل لوشاتو فاصله گرفته است.وی تاکید کرد: ما یک اصل تاسیسی در لسان رهبر کبیر انقلاب داریم که می‌گویند تعیین سرنوشت هر نسل به عهده خود آن نسل است نه پیشینیان می‌توانند بر آیندگان چیزی را تحمیل کنند نه کسانی که حالا هستند چیزی را به آیندگان تحمیل سازند. این اصل مهمترین اصلی بود که باعث تغییر رژیم سابق شد و سنت در برابر حق تعیین سرنوشت یک نسل کاملاً رأی می‌بازد. امروز این اصل آنقدر تأثیرگذار است که همه نیروهای مخالف جمهوری اسلامی با همین اصل با نظام فعلی محاجه می‌کنند و از طرفی حکومت هم نمی‌تواند این اصل را نفی کند چرا که اگر این کار را بکند کلیت و مبنای انقلاب زیر سوال می‌رود و از آن سو مخالفان جمهوری اسلامی هم جز با این اصل نمی‌توانند کسی را به خود جلب کنند.تاجزاده با بیان اینکه اصل تعیین سرنوشت جز از راه صندوق رأی به دست نمی‌آید، تصریح کرد: از طریق یک انتخابات آزاد و سالم است که مشخص می‌شود مردم چه چیزی را می‌خواهند و جای این اصل تاسیسی فقط در صندوق رأی است. اگر کسی جز این بگوید یعنی اعتقادی به ملت ندارد، می‌داند در اقلیت است و با زور می‌خواهد قدرت را به دست آورد و حفظ کند.

وی افزود: این اصل یعنی ملت صاحبخانه است و هر کس را که در هر زمان بخواهد عوض می‌کند و کنار می‌زند یا برجا می‌گذارد. این اصل تعبیر دیگری از همان میزان رأی ملت در کلام امام است.تاجزاده با اشاره به تمثیلی از حرکت شاه علیه دولت مصدق و جبران نکردن آن در شرایط فعلی، اظهار کرد: مثلاً الان هم وقتی ما می‌گوئیم به مطبوعات آزادی دهیم مخالفان می‌گویند یک بار این کار را کردم و هزینه توقیف فله‌ای مطبوعات را هم پرداختیم. یعنی اصلاً ذهن‌های کوچک نمی‌فهمند که اگر توقیف فله‌ای مطبوعات انجام شده و هزینه‌اش داده شده باید مجدداً آزادی داده شود تا آن حرکت قبلی جبران شود و گرنه محدودیت در داخل ملت را به سمت استفاده از محصولات خارجی می‌برد و رسانه‌های آنان جای رسانه‌های داخلی را می‌گیرد.وی در بخش دیگری از سخنانش تاکید کرد: روز به روز سیستم کشور و اداره آن در زمان شاه سنتی‌تر شد، در حالی که مردم هر روز تجربیات تازه‌تر پیدا می‌کرد و با تأسیس دانشگاه‌ها، جامعه مشارکت جوتر می‌شد. البته این روند چیزی است که الان هم ما را تهدید می‌کند ولی با توجه به نیمه باز بودن جامعه ما هنوز به این وضعیت نرسیده ایم که نتوان به حاکم گفت بالای چشم تو ابروست اما ادامه این چنینی شرایط هم حدی دارد.

تاجزاده تاکید کرد: مشکل مبارزان قانون گرای ما این بود که نه کسی را سازماندهی کردند، نه آموزش دادند و نه برنامه‌ای برای حکومت داشتند و همین سیاست صبر و انتظارشان که عملاً انفعال بود نه مردم را بسیج می‌کرد و نه جوانان را آرام می‌کرد. پس بی‌عملی نهضت آزادی و جبهه ملی بود که مؤسسان سازمان‌های چریکی را به سمت تأسیس آن سازمان‌ها برد.وی ادامه داد: در حالی که از سوی دیگر دو کاری که دکتر شریعتی و آیت الله خمینی انجام دادند مردم را حرکت داد که البته انصافاً در آن زمان این پدیده که همان بسیج مردم با حربه فرهنگ و سیاست بود، اصلاً شناخته شده نبود.تاجزاده ادامه داد: بعد از اینکه فاز مسلحانه در میان گروه‌های مخالف راه افتاد، کار به دست ساواک و نیروهای امنیتی سپرده و هر شکنجه‌ای در آن مسیر توجیه شد. اما این حرکات رادیکال مسلحانه باعث شد که نه تنها رژیم متزلزل نشود بلکه در جای خود محکم‌تر شود و اگر حرکت مردم نبود، انقلاب به سرانجام نمی‌رسید.این فعال سیاسی اصلاح طلب در بخش دیگری از سخنانش با بیان اینکه جامعه ما خشونت گریز است، تاکید کرد: این نشان می‌دهد که ما از این نظر شاید در میان ملت‌های جهان نمونه باشیم که دو نهضت بزرگ در یکصد سال اخیر داشتیم و در عین حال کمترین تلفات را هم در آن تجربه کرده‌ایم که نشان از خشونت گریزی مردم ما دارد.

 تاجزاده در بخش پرسش و پاسخ این جلسه نیز در پاسخ به این پرسش که سیاست‌های کارتر چقدر در مسیر وقوع انقلاب میسر بود، گفت: کارتر که آمد سیاستش حقوق بشر بود و البته بیشتر در این زمینه شوروی را در نظر داشت اما اگر حرف‌های او قرار بود منجر به انقلاب شود صرفاً نباید به ایران محدود می‌شد و باید مثلاً عربستان هم انقلاب می‌شد. البته آمدن کارتر تأثیر داشت اما این طور نبود که تأثیر اصلی با آن باشد، بلکه از آن حرف‌ها استفاده شد و خود امام هم می‌گفت مگر شما نمی‌گویید حقوق بشر؟ ما هم مردمان حقوق بشر می‌خواهند.وی افزود: باید در نظر داشته باشیم که هر نارضایتی جدی است و این نارضایتی فعلی در جامعه ما هم جدی است و اگر توجهی به آن نشود ممکن است به بی دولتی، خشونت و هرج و مرج منجر شود که در کشورهای منطقه هم شاهد آن بوده ایم، هرچند که انقلاب هم نمی‌شود.این فعال سیاسی اصلاح طلب در پاسخ به پرسشی دیگر درباره وضعیت اصلاح طلبان در شرایط فعلی و وظیفه آنان، گفت: ما در داخل از یکسو باید با هر خشونت ورزی به هر شکل مرزبندی کنیم و از حق مخالفان خود هم دفاع کنیم و در خارج هم معتقدم که احزاب اصلاح طلب باید از یک سو با ماجراجویی‌های حکومت مرزبندی کنند و از آن سو از فشارهای ترامپ هم انتقاد کنیم و با تمام قدرت در برابر آن مرزبندی داشته باشیم تا همه متوجه شوند که ما در سیاست داخلی، خارجی و اقتصاد و فرهنگ با اصولگرایان متفاوت هستیم.

تاجزاده ادامه داد: ما هیچ آلترناتیویی جز صندوق رأی نمی‌شناسیم و هرکس می‌گوید آلترناتیو صندوق رأی، خیابان است، دروغ می‌گوید. در کدام کشور دموکراتیک این گونه بوده که این دوم باشد؟ ولی معنایش این نیست که هر لیستی که آقای جنتی جلوی ما می‌گذارد را بپذیریم و به آن رأی دهیم. ما باید به صحنه بیاییم اما نه اینکه فکر کنیم قرار است به همه اهداف‌مان جامعه عمل پوشانده شود.وی افزود: ما باید در صحنه باشیم نه اینکه بگوییم زمان همه چیز را درست می‌کند اگر قرار بر این باشد که چه نیازی به حضور سیاست ورز است؟ مردم خودشان کار را انجام می‌دهند.تاجزاده با بیان اینکه این جامعه از این حکومت تنها چیزی که می‌خواهد این است که کاری به کارش نداشته باشد، گفت: یک بازی برد - برد باید برای همه تعریف شود؛ همان طور که درباره ماهواره این اتفاق افتاده که قانون ممنوعیتش هست اما مردم هم ماهواره شأن را دارند، یا تلگرام فیلتر است اما همه استفاده می‌کنند یا در مورد حجاب هم قانون هست و هم عملاً هرکس هرطور می‌خواهد عمل می‌کند و هر دو طرف هم راضی هستند! باید به سمتی حرکت کنیم که یک سیاست برد - برد را در همه زمینه‌ها داشته باشیم.وی در پاسخ به پرسشی درباره ساختار شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان تاکید کرد: در مورد شورای عالی سیاست گذاری باید بگویم آنجا هم مثل جمهوری اسلامی یک نهاد نیمه دموکراتیک و نیمه انتصابی است و نقدها هم به آن وارد است.

این فعال سیاسی اصلاح طلب در پاسخ به این پرسش که نقش نیروهای اپوزیسیون را در عدم تثبیت گفتمان نوفل لوشاتو چه بود؟، ابراز عقیده کرد: ما بعد از انقلاب نباید اجازه می‌دادیم قدرت توسط عزیزترین افراد ما قبضه شود. البته همه نیروها پس از انقلاب، تمامیت خواه بودند و حتی مهندس بازرگان که آزاداندیش ترین فرد بود می‌گفت هرچه من می‌گویم باید همان بشود. زمانی مطرح شده بود که عده‌ای شعار دهند بازرگان سازشکار است و امام که این شعار را شنیده بود گفته بود ایشان اصلاً سازشکار نیستند اگر بودند که با من سازش می‌کردند. اما به هر حال ما نباید اجازه می‌دادیم بازرگان حذف شود و البته خود او هم نباید استعفا می‌داد.تاجزاده ادامه داد: هر گروهی که حضور در انتخابات را برنتابید از دید مردم هم کنار رفت. الان جبهه ملی بیشتر در میان مردم جایگاه دارد یا نهضت آزادی؟ قطعاً نهضت آزادی. چرا که از یک جایی به بعد به سمت حضور در انتخابات رفت ولو اینکه نامزدی هم نداشته باشد.این فعال سیاسی اصلاح‌طلب افزود: همچنین گروه‌های مسلح و از جمله سازمان مجاهدین خلق بیشترین ضربه را به دموکراسی در ایران زد و سبب شد که مرحله تثبیت جمهوری اسلامی با هزینه‌های زیادی انجام شود در حالی که می‌شد این مسیر را با کمترین هزینه پشت سر گذاشت.وی در پایان تاکید کرد: بنابراین تمام تلاش اصلاح طلبان باید قانونی کردن صندوق انتخابات باشد نه قهر با آن، ما باید به همه گروه‌های سیاسی بگوییم که این راه رسیدن به اهداف است وگرنه درگیری و جنگ چیزی از ایران باقی نمی‌گذارد و راه درستی نیست.